Πρωτομαγιά στη Ζάζαρη!

Λέξεις-Εικόνες: Κώστας Βουλτσίδης

Η άνοιξη ήρθε! Οι χάρτες ανοίγουν πάνω στο τραπέζι και μικρές αποδράσεις σχεδιάζονται. Το ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας μας προσφέρει μοναδικής ομορφιάς μοτοσυκλετιστικές συγκινήσεις, αλλά θα αποζημιώσει με το παραπάνω και όποιους αποφασίσουν να ταξιδέψουν με αυτοκίνητο. Αρκεί, να αφήσουν πίσω τους τις ταχύτητες της καθημερινότητας.

Η εκδρομή στα ελληνικά βουνά δεν έχει το νόημα “να γράψεις χιλιόμετρα”. Έχει να γίνεις “ένα” με την φύση και να συναντήσεις υπέροχους ανθρώπους. Να εμπιστευτείς το ένστικτό σου και την διάθεσή σου, να προσπεράσεις τους γνωστούς τουριστικούς προορισμούς και να σταματήσεις σε ξεχασμένα χωριά. Αυτά τα οποία συνήθως περνάμε για να φτάσουμε γρήγορα κάπου.

Δεν υπάρχει λόγος να σπαταλάς τον χρόνο σου ψάχνοντας σε οδηγούς και σε lifestyle περιοδικά που θα φας και πόσα αστεράκια έχει ο καφενές στην πλατεία του χωριού. Παντού θα βρεις μια ντομάτα, τυρί κι ελιές, ένα μαγειρεμένο φαγητό και λίγο κρασί ή τσίπουρο. Ίσως στην μέση του πουθενά να φας σε εστιατόριο με απίστευτη λίστα κρασιών…

Θα βρεις ζεστούς και φιλόξενους ανθρώπους. Θα σου πουν ιστορίες για τον τόπο τους και την ζωή τους. Θα σε κεράσουν για να σε ευχαριστήσουν και θα το εννοούν. Έτσι είναι η χώρα μας και οι ξεχασμένοι άνθρωποί της.

Όλες οι εκδρομές μας έχουν γίνει με μοτοσυκλέτα και αφετηρία τη Λάρισα. Οι βασικές μας αναζητήσεις πριν την αναχώρηση ήταν πού θα μείνουμε κάθε βράδυ και αν υπάρχει βενζινάδικο στη διαδρομή μας. Ακούγεται παράξενο αλλά υπάρχουν περιοχές στη χώρα μας όπου ο ανεφοδιασμός γίνεται με μπιτόνια στο καφενείο. Φύγαμε!

Πρωτομαγιά στο Λιμνοχώρι Φλώρινας – Λίμνη Ζάζαρη

Πριν από λίγα χρόνια αποφασίσαμε να πιάσουμε τον Μάη ταξιδεύοντας στην περιοχή της Φλώρινας. Βασικός μας προορισμός ήταν οι Πρέσπες και είχαμε στην διάθεσή μας δύο διανυκτερεύσεις. Κάνοντας μια γρήγορη έρευνα και αποκλείοντας τα τουριστικά και πολύβουα μέρη, βρήκαμε φτηνά καταλύματα στο Σκλήθρο για το πρώτο βράδυ, και στο Ανταρτικό για το δεύτερο. Η διαδρομή της πρώτης μέρας ήταν πολύ εύκολη, από Λάρισα ανηφορίσαμε για Ελασσόνα, Σαραντάπορο και από την μικρή γέφυρα της Αιανής φτάσαμε Κοζάνη, με τελικό προορισμό το Σκλήθρο.

Ξεφόρτωμα την μηχανή και ανηφορίζουμε για το Νυμφαίο. Πολύ όμορφο χωριό, αλλά και πολύ τουριστικό, με ό,τι αυτό σημαίνει. Με μια πολύ όμορφη βόλτα φτάνεις στις εγκαταστάσεις του Αρκτούρου. Ενημερώνεσαι για την λειτουργία του, περπατάς μέσα στο καταφύγιο όπου φιλοξενούνται οι αρκούδες που γλίτωσαν από την ανθρώπινη αιχμαλωσία και πια δεν μπορούν να ζήσουν μόνες στο φυσικό τους περιβάλλον. Αξίζει η επίσκεψη στο ιστορικό μουσείο του χωριού.

Κατηφορίζοντας πια, το μάτι μας πέφτει σε ένα χωριουδάκι το οποίο είναι χτισμένο δίπλα σε μια λίμνη και μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι. Ήταν το Λιμνοχώρι. Ένα μικρό χωριό με όλους τους κατοίκους του να είναι Ποντιακής καταγωγής. Κάθε Πρωτομαγιά όλο το χωριό γιορτάζει δίπλα στην λίμνη. Μικροί – μεγάλοι χορεύουν, τρώνε, πίνουν και τραγουδάνε στα ποντιακά. Οι παππούδες μου ήρθαν από την Ανατολική Ρωμυλία και ο ήχος της λίρας πάντα με δονούσε. Γίναμε κι εμείς ένα με όλους. Υπέροχη πρωτομαγιά!

Απόγευμα πλέον και δίπλα στο χωριό Αετός, βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Αρκτούρου όπου φιλοξενούνται οι λύκοι. Τα τσιπουράκια μας στα Ασπρόγεια και επιστροφή στο Σκλήθρο. Εκεί, πάνω στον δρόμο υπάρχει μια ταβέρνα ξακουστή σε όλους της περιοχής. Ο Θωμάς.

Η δεύτερη μέρα είχε μια πολύ όμορφη διαδρομή μέσα από το δάσος, από Νυμφαίο προς Δροσοπηγή και Τροπαιούχο για να φτάσουμε στην Φλώρινα. Αν και Μάιος, το Πισοδέρι είχε χιόνια και νωρίς το πρωί αρκετό κρύο. Φτάνουμε στο Ανταρτικό, όπου θα ήταν η βάση μας για τη δεύτερη νύχτα. Σύντομα βρισκόμαστε στο μοναδικής ομορφιάς τοπίο των Πρεσπών.

Αξίζει να επισκεφτεί κάποιος τα χωριά της περιοχής, Άγιο Γερμανό, Λαιμό, Ψαράδες και φυσικά το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου.