Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

Όσες φορές και αν ταξιδέψει κανείς στην Κωνσταντινούπολη η αίσθηση του δέους για αυτό που αντικρύζει είναι πάντα η ίδια. Στην κατηγορία των mega cities του πλανήτη πια, αφού σχεδόν διπλασίασε τον πληθυσμό της την τελευταία δεκαετία

Όσες φορές και αν ταξιδέψει κανείς στην Κωνσταντινούπολη η αίσθηση του δέους για αυτό που αντικρύζει είναι πάντα η ίδια. Στην κατηγορία των mega cities του πλανήτη πια, αφού σχεδόν διπλασίασε τον πληθυσμό της την τελευταία δεκαετία, ξεπερνώντας επίσημα τα 15 και σχεδόν ανεπίσημα τα 16-17 εκατομμύρια ανθρώπων, σίγουρα η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Μια πόλη με πολλά και ενδιαφέροντα πρόσωπα, σίγουρα ακόμα περισσότερα από ότι στο παρελθόν.

Φεύγοντας από το αεροδρόμιο για να κατευθυνθείς στο κέντρο της και αφού το μποτιλιάρισμα είναι συνήθως μεγάλο έχεις το χρόνο να κοιτάξεις από το παράθυρο του αυτοκινήτου την αλματώδη ανάπτυξη σε αυτή την πλευρά της που μέχρι πριν μια δεκαετία ήταν αναξιοποίητη. Δεκάδες νέοι ουρανοξύστες σκίζουν τον ορίζοντα δημιουργώντας αν φτάνεις ή φεύγεις με νυχτερινή πτήση ένα υπερθέαμα στη γη, καθώς πολλοί από αυτούς είναι φωτισμένοι με εντυπωσιακό τρόπο ώστε να σε καλωσορίζουν εμφατικά ή να σε αποχαιρετούν.

Συγκροτήματα απίστευτης χλιδής και πολυτέλειας, ιδιωτικές πόλεις που θα μπορούσαν άνετα να βρίσκονται στο Μαϊάμι ή τη Σιγκαπούρη! Εδώ οι αρχιτέκτονες βάλθηκαν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους με όλα αυτά που δημιουργούν και πωλούνται σε ένα όχι μόνο εθνικό τουρκικό κοινό αλλά και σε κροίσους από όλη τη γη, με έμφαση σε Ρώσσους, Άραβες και Ασιάτες. Η αξία των ακινήτων στην Πόλη ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, άλλοι λένε ακόμα και 20% το έτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι προνομιακές βίλες πάνω στο Βόσπορο ή τον Κεράτειο κόλπο που αλλάζουν χέρια και περνούν στην ιδιοκτησία παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών που διαθέτουν ακίνητα από την Κυανή Ακτή μέχρι το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

Μια τεράστια ανάπλαση συντελείται στο δημοφιλές αλλά αναξιοποίητο θαλάσσιο μέτωπο από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη, το οποίο έχει ξηλωθεί και δεντροφυτεύεται με θεόρατα δέντρα και διαμορφώνεται για να είναι πιο χρηστικό για τους κατοίκους που το τιμούν έτσι και αλλιώς με πικ νικ και δραστηριότητες εδώ και δεκαετίες. Το ίδιο συμβαίνει σε όλο το μήκος των τειχών της πόλης που αναδιαμορφώνεται επίσης με δεντροφυτεύσεις και παρεμβάσεις.

Η πόλη μοιάζει με ένα τεράστιο εργοτάξιο αυτή την εποχή. Η Ιστικλάλ, ο βασικός και πιο διάσημος πεζόδρομος της Ανατολής που διασχίζει το μεγαλύτερο κομμάτι του κέντρου της, από την πλατεία Ταξίμ έως το Γαλατά, τη γειτονιά του Πέρα, αλλάζει. Το αγαπημένο μικρό τραμ της έχει ξηλωθεί για να γίνουν οι αναπλάσεις και θα επιστρέψει. Όπως αλλάζει και η περίφημη πλατεία Ταξίμ, των διαδηλώσεων για το πάρκο Γκεζί και αποκτά σιγά σιγά το ύφος μιας χρηστικής πλατείας με αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις.

Όπως αλλάζουν όψη και πολλά κτίρια, πολλά από αυτά Ελληνικά, που μερικά χρόνια πριν ήταν παρατημένα. Αναπαλαιώνονται, φωτίζονται και αλλάζουν χρήσεις. Μου έκανε τεράστια εντύπωση η εικόνα του Πέρα, της ελληνικής γειτονιάς που παρήκμαζε πριν μια δεκαετία και τώρα μοιάζει ένα στολίδι του κέντρου με κτίρια παραμυθένια να έχουν βρει ξανά το παλαιό ένδοξο ύφος τους.

Ταυτόχρονα ολοκαίνουργια ξενοδοχεία ξεφυτρώνουν παντού, ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια στα καλυτερα σημεία της πόλης, εμπορικά κέντρα που δεν συναντάς ούτε στο Παρίσι, η τρίτη γέφυρα του Βόσπορου που οδηγεί από την ασιατική στην ευρωπαϊκή πλευρά και στην οποία έχουν εξωθηθεί πλέον τα φορτηγά για να αποσυμφορηθεί η προβληματική κυκλοφορία ανάμεσα στις δυο πλευρές, το εντυπωσιακό υπόγειο τούνελ που οδηγεί στην έξοδο προς το νέο αεροδρόμιο που θα τελειώσει το 2020 και θα είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης, επεκτάσεις του Μετρό, το μουσείο μοντέρνας τέχνης πάνω στη θάλασσα, και μια σειρά άλλα εντυπωσιακά που δημιουργούν μια πόλη με νέο πρόσωπο.

Όλα αυτά βέβαια συνυπάρχουν με το φόβο που εγκαταστάθηκε στην καρδιά της πόλης με τα πρόσφατα γεγονότα των επιθέσεων και της απόπειρας πραξικοπήματος και όσων ακολούθησαν. Αυτό το φόβο τείνει να ξορκίσει η πανταχού παρούσα παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων που πάνοπλη περιπολεί όλους τους τουριστικούς προορισμούς για την προστασία των περιπατητών και των επισκεπτών. Άλλωστε μηχανήματα ανίχνευσης από αυτά που έχουμε συνηθίσει στα αεροδρόμια υπάρχουν σε όλες τις κλειστές αγορές, τα ξενοδοχεία, τα δημοφιλή εστιατόρια και κέντρα για το φόβο των πιθανών επιθέσεων.

Η Πόλη συμφιλιώθηκε με το φόβο και προσπαθεί να τον ξορκίσει με δρακόντια μέτρα ασφαλείας. Άλλωστε αυτός ο φόβος είναι που περιόρισε τα κύματα των ταξιδιωτών και έριξε αρκετά τις τιμές κάνοντας την αυτή την εποχή τον ιδανικό προορισμό από πλευράς τιμής για να την απολαύσει κανείς. Η γεύση άλλωστε, ένα από τα μεγάλα της ατού προσφέρεται σε ιδανικές τιμές, τα ξενοδοχεία της επίσης.

Τελευταία εικόνα πριν την αποχαιρετήσουμε μια κρουαζιέρα στο Βόσπορο, αυτή που κάνει κάποιος με το καραβάκι της θαλάσσιας συγκοινωνίας και σε γεμίζει με ομορφιά και κοσμοπολιτισμό. Η Πόλη ζει στους αιώνες σαν μια πραγματική αρχόντισσα που εξελίσσεται με σεβασμό στην Ιστορία της και με το βλέμμα στο μέλλον.

Το μέλλον της πόλης είναι βέβαια άγνωστο και συνάρτηση του τι θα συμβεί συνολικά στην Τουρκία τα επόμενα χρόνια καθώς το δημοψήφισμα, οι απόψεις Ερντογάν, οι σχέσεις με τη Δύση, οι εσωτερικές αντιπαλότητες βρίσκονται σε απόλυτη εξέλιξη. Ας ευχηθούμε τα χρόνια αυτά να κυλήσουν ομαλά για τη ζωή αυτής της παγκόσμιας μητρόπολης, αυτής της τεράστιας γειτονικής και όμορφης χώρας.

Στην Κωνσταντινούπολη ταξιδέψαμε καλεσμένοι από την Turkish Airlines, η οποία πετά καθημερινά από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.