NEXT TOP TRAVEL: Λιουμπλιάνα – Τα κτίρια, οι γεύσεις, οι άνθρωποι!

Λέξεις – Εικόνες: Δανάη Στυλιανίδου

Αφήνοντας πίσω ένα διάστημα με πολλά ”must do” μαζεμένα, ανησυχίες επαγγελματικές και αρκετή οικογενειακή ζούγκλα και έχοντας τακτοποιήσει πια διάφορα διαδικαστικά, την προηγούμενη Παρασκευή βγήκα με φίλους. Το Σάββατο πήγα σε πάρτι φίλης και την Κυριακή για τσίπουρο με παρέες. Εκτός από φίλους είδα και κόσμο που είχα να δω χρόνια, κάναμε αγκαλιές, είπαμε νέα και ήπιαμε στην υγειά μας και σε όσα είναι να έρθουν…

Μιλώντας πιο εις βάθος για όλα, δυο τρεις φίλοι-γνωστοί μου σε διαφορετικές στιγμές του Παρασκευοσαββατοκύριακου είπαν: ”Τι λες ρε; Τόσο άγχος και τέτοιες αντιδράσεις εσύ; Εσύ, ο πιο ζεν άνθρωπος;”. Αλλιώς να σου έχει περάσει από το μυαλό κι αλλιώς να σου το λένε κιόλας… Είχαν πολύ δίκιο! Δεν είμαι έτσι εγώ! Αυτόματα βρέθηκε μέσα μου και το γιατί.

Μου συνέβη αυτό που λέμε ”υπερφόρτωση” και ξέχασα για λίγο ένα από τα βασικά μότο της ζωής μου. ”Μου αρέσει ο άνθρωπος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά από την πληγή του” είχε πει ο Νίτσε και εγώ το έχω μπαντιέρα μου γιατί πράγματι, θεωρώ σοφό να μη κινούμαστε με βάση τις πληγές ή τα ζόρια μας απέναντι σε οποιοδήποτε ερέθισμα είτε ευχάριστο είτε δυσάρεστο. Δεν είναι καλοί σύμβουλοι και συχνά μας απομακρύνουν από την όποια ξεγνοιασιά και ηρεμία. Όμως, το τελευταίο διάστημα τα λόγια του Φρίντριχ κάπου είχαν παραπέσει μέσα μου… Never again.

Όλη αυτή η εισαγωγή για να αιτιολογήσω το γιατί θα σου δείξω καλοκαιρινές φωτογραφίες, ενώ ο χειμώνας έχει μπει για τα καλά, μιλώντας σου για ένα καταπράσινο μέρος στην ανατολική γωνιά της Ευρώπης.

Θα το κάνω γιατί σε εκείνο το ταξίδι ήταν που αγάπησα τα συγκεκριμένα λόγια του Φρίντριχ και από τότε, όταν τα έχω έντονα στις σκέψεις μου ή αναφέρομαι σε αυτά, είναι σχεδόν πάντα στο μυαλό μου με φόντο τη συγκεκριμένη πόλη, τη Λιουμπλιάνα! Πρωτεύουσα της Σλοβενίας και πόλη που ζει φωτεινά μέσα στην καρδιά μου.

Πώς φτάνει κανείς εκεί και ποια περίοδο να πάει

Φτάνεις πετώντας είτε από Θεσσαλονίκη είτε από Αθήνα πληρώνοντας περίπου 200-300 ευρώ aller retour. Δεν είναι πολύ φτηνά τα εισιτήρια, δε ξέρω γιατί… Αλλά η ζωή εκεί είναι κάτι περισσότερο από οικονομική και ας πούμε τα πατσίζεις κάπως. Από τη Θεσσαλονίκη, αν ”σε” αρέσει να οδηγείς, μπορείς να πας στη Λιουμπλιάνα και οδικώς. Είναι περίπου 1100 χλμ, δηλαδή περίπου 11 ώρες. Η καλύτερη εποχή για να πας είναι χειμώνας ή άνοιξη για να κάνεις σκι και να παίξεις με το χιόνι τον χειμώνα ή να περπατήσεις στις πρασινάδες και να μυρίσεις φύση την άνοιξη. Αν σου αρέσουν τα βουνά, αλλιώς όποτε και να πας οι ομορφιές της πόλης εκεί θα είναι. Προσωπικά, αγαπάω τη φύση γενικώς. Αν και προτιμώ να ζω by the sea, θα ήταν ψέμα να σου πω ότι δεν απολαμβάνω μια βόλτα στο βουνό ή και δύο ή και τρεις. Up to you… Πάντως, μείνε στη Λιουμπλιάνα 4-5 μέρες, να δεις την πόλη και αν θελήσεις να βολτάρεις και κάπου γύρω.

Πού να μείνεις

Στη φυλακή! Όντως είπα φυλακή, δεν είναι τυπογραφικό λάθος! Θα βρεις πολλά και οικονομικά Airbnb και ξενοδοχεία, αλλά προτείνω το Ηostel Celica το οποίο κάποτε ήταν φυλακές και σήμερα κάθε δωματιάκι είναι ένα έργο Τέχνης!…

Τι να δεις

Προσωπικά τη Λιουμπλιάνα την ένιωσα περισσότερο, δεν την είδα. Κουλτούρα, Ιστορία, άνθρωποι και η διάδραση με όλα αυτά τόσο ενδιαφέρουσα και ανέμελη κατά κάποιον τρόπο…Ο πόλεμος στη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας πέρασε και ίσα ίσα ακούμπησε. Ο πολιτισμός είναι παντού, τρέχει, εξελίσσεται και οι άνθρωποι το ζούνε!

Στην κομψή σλοβένικη πρωτεύουσα, κάνε μια περπατάδα στις πλατείες Mestni, Stari και Gornji trg στη παλιά πόλη. Θα μπορούσα να βολτάρω ώρες στα πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης! Αξίζει να προσέξεις τα μπαρόκ κτίρια όπως είναι το παλάτι Gruber. Σταμάτησε να ρίξεις μια ματιά και στο Δημαρχείο της πόλης το οποίο χτίστηκε τον 15ο αιώνα αλλά και στο Σιντριβάνι των Τριών Καρνιολικών Ποταμών. Επίσης, δες τη Γέφυρα των Τσαγκάρηδων, το Σιντριβάνι του Ηρακλή αλλά και τους ναούς των St Florian και St James. Ο καθεδρικός του Αγίου Νικολάου είναι εξίσου εντυπωσιακός. Μη χάσεις την Ακαδημία των Τεχνών και των Επιστημών της Σλοβενίας!

Η θέα από το κάστρο της πόλης είναι πολύ ωραία! Για να απολαύσεις την ”ωραιάδα”, ανέβα ποδαράτος/η τον λόφο ή πάρε το τελεφερίκ. Σε κάθε περίπτωση, αφετηρία της ανάβασής σου θα αποτελέσει η κεντρική πλατεία. Εγώ ανέβηκα με τα πόδια και το απόλαυσα!

France Prseren. Σλοβένος ποιητής, άγαλμα του οποίου θα βρεις στην πλατεία Presernov στην οποία και έδωσε το όνομά του. Το εντυπωσιακό της πλατείας είναι η τριπλή γέφυρα και η γέφυρα των δράκων, οι οποίοι την κοσμούν αγέρωχοι! Στην πλατεία Presernov βρίσκεται και ο Φραγκισκανικός ναός και ακολουθώντας τους εμπορικούς δρόμους Cop και η Miklosiceva οι οποίοι ξεκινούν από αυτή την πλατεία, θα απολαύσεις μια περαντζάδα ανάμεσα σε αρτ νουβό κτίρια τα οποία δε μπορούν να σου περάσουν απαρατήρητα.

Στο πάρκο Tivoli τους μήνες χωρίς βροχή, φιλοξενούνται συνήθως εκθέσεις φωτογραφίας!Το καλύτερό μου! Μάλιστα, στάθηκα τυχερή καθώς όταν επισκέφθηκα τη Λιουμπλιάνα πέτυχα και έκθεση του Τσέχου φωτογράφου Josef Koudelka! Όλο και κάτι θα πετύχεις και εσύ γιατί η πόλη είναι πολύ ενεργή καλλιτεχνικά. Από μουσεία, προτείνω να επισκεφθείς το Εθνικό Μουσείο, το Εθνογραφικό μουσείο, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης αλλά και το Μουσείο Σύγχρονης Ιστορίας. Το τελευταίο μου άρεσε πολύ. Τιμές εισόδου υπερβολικά καλές.

Ο λόφος Rožnik hill θα σου δώσει λίγο αίσθηση βουνού ενώ είσαι στην πόλη. Πολύ ωραία περπατάδα το ανέβασμα και με πανέμορφη θέα. Μπορείς να πάρεις και το κολατσιό σου να το φας ανάμεσα στα δέντρα ή να πιεις έναν καφέ στο καφενεδάκι on the top. Εγώ ξετρελάθηκα! Έκανα φίλο και ένα σκιουράκι!

ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ 

Να περιμένεις μια πόλη ανήσυχο πνεύμα! Τέχνες, πολιτισμός και ανησυχίες…

Να περιμένεις πολύ πράσινο!

Να περιμένεις ότι όλο και κάτι θα συμβαίνει σε κάποια γωνιά της πόλης!

ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ

Να μην περιμένεις ακρίβεια! Πολύ καλές οι τιμές!

Να μην περιμένεις μια μεγαλούπολη. Ο πληθυσμός της Λιουμπλιάνα φτάνει οριακά τους 300.000 κατοίκους.

Να μην περιμένεις ότι θα αντιμετωπίσεις προβλήματα επικοινωνίας ή ότι πρέπει να μάθεις Σλοβένικα για να συνεννοηθείς. Ειδικά οι νέοι άνθρωποι, μιλούν Αγγλικά, άλλοι καλύτερα και άλλοι χειρότερα, πάντως συνεννόηση θα βγει!

TIPS

Σύμβολο της πόλης είναι ο δράκος, άγαλμα του οποίου θα δεις στο κέντρο της Λιουμπλιάνα. Ο μύθος θέλει τον δράκο να θανατώθηκε από έναν Έλληνα ήρωα, τον Ιάσονα, ο οποίος κατά την Αργοναυτική εκστρατεία πέρασε από τη Λιουμπλιάνα και σκότωσε τον δράκο που τότε ζούσε σε μια λίμνη, γεγονός το οποίο μετέπειτα χρησιμοποίησε ως απόδειξη της αξίας του ώστε να γίνει βασιλιάς.

Αν θελήσεις να πιεις το κατιτίς σου βραδάκι στο δωμάτιο που νοικιάζεις, μερίμνησε να το αγοράσεις πριν τις 9 το βράδυ. Μετά τις 9 και ως τις 7 το πρωί δύσκολα βρίσκεις σουπερμάρκετ ανοιχτό ή ένα μέρος, τέλος πάντων, από όπου μπορείς να προμηθευτείς μια μπύρα ή αλκοόλ γενικότερα.

Βολτάροντας στην πόλη θα διαπιστώσεις πόσο φιτ είναι οι Σλοβένοι. Θα δεις πιο πολύ κόσμο να κάνει τζόκινγκ παρά να πίνει καφέ σε ένα καφέ!

Οι άνθρωποι γενικά είναι ευγενικοί. Δεν είναι δήθεν. Όντως, έτσι είναι!

Η Λιουμπλιάνα αγαπάει την ανακύκλωση, με μεγάλη διαφορά συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης! Είναι κάτι σαν το… εθνικό σπορ!

Νοίκιασε ποδήλατο σχεδόν τζάμπα και γύρνα όσο θέλεις την πόλη!

H Σλοβενία είναι ανεξάρτητο κράτος από το 1991, οπότε και μετά τον δεκαήμερο πόλεμο, αποσπάστηκε από την Γιουγκοσλαβία.

Η σλοβένικη πρωτεύουσα το 2016 ψηφίστηκε ως η πιο πράσινη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα! O ποταμός της πόλης έχει επτά ονόματα! Ανάλογα με την περιοχή από την οποία περνάει, αλλάζει και η ονομασία του! Μερικά από αυτά είναι Trbuhovca, Obrh, Stržen κα.

Η λίμνη Bled απέχει μόλις μια ώρα από την Λιουμπλιάνα και είναι ένα μέρος το οποίο αξίζει να επισκεφθείς. Αναχωρούν συχνά λεωφορεία από τον κεντρικό σταθμό της πόλης.

Αν θέλεις σουβενίρ, μπορείς να αγοράσεις παραδοσιακά κεραμικά ή πλεκτά ή κάτι από τις υπαίθριες αγορές στις οποίες, ειδικά όταν έχει καλό καιρό, μπορείς να βρεις από λαχταριστά φρούτα και λαχανικά μέχρι χειροποίητες ομορφιές!

ΦΑΓΗΤΟΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΠΟΤΟΚΑΦΕΔΑΚΙΑ

Για τους μπυρολάτρες: Lajbah! Δοκίμασε τοπικές μπύρες!Είναι πολλές και είναι must! Μια από τις πιο γνωστές είναι η Laško. Διεύθυνση: Grudnovo nabrežje 15

Στο Bar Lockal, κοντά στη γέφυρα με τους δράκους, μπορείς να πιεις κοκτέιλ ή να δοκιμάσεις ένα τοπικό κρασί, αλλά και να τσιμπήσεις και κάτι αν γουργουρίσει η κοιλίτσα! Διεύθυνση: Petkovškovo nabrežje 23

Το bograč είναι ένα παραδοσιακό σλοβένικο πιάτο που μοιάζει με το ουγγρικό γκούλας. Ένα καλό μέρος να το φας είναι το Güjžina. Εκεί, μην παραλείψεις να δοκιμάσεις και το παραδοσιακό γλυκό prekmurska gibanica με βάση τους σπόρους παπαρούνας και τους ξηρούς καρπούς. Διεύθυνση: Mestni trg 19

Στο Nobel Burek, θα φας καλοφτιαγμένα burek! Το burek είναι ένα από τα πιο κλασσικά βαλκανικά εδέσματα, τόσο στη γλυκιά όσο και στην αλμυρή του version. Διεύθυνση: Miklošičeva cesta 30

Αν θέλεις να παρτάρεις, το Klub Top Six ΚΑΙ η θέα του σε περιμένουν! Στο Top Six ακούγονται mainstream ηλεκτρονικοί ήχοι αναμειγμένοι με βαλκανικές μουσικές πινελιές. Διεύθυνση: Tomšičeva ulica 2

Για καφέ ή μπύρα (εδώ θα βρεις και μπύρα από το human fish brewery την οποία δε θέλεις να χάσεις!) σε ένα ζεστό και με χαρακτήρα περιβάλλον, σίγουρα να πας στο Daktari! Διεύθυνση: Krekov trg 7

Στο Spajza, θα έχεις την ευκαιρία να γευτείς τόσο τοπικές συνταγές όσο και κάποια μεσογειακά πιάτα. Ένα κλικ πιο ακριβό από άλλα εστιατόρια, αλλά με όμορφη ατμόσφαιρα. Διεύθυνση: Gornji trg 28

Όσο με διαβάζεις, λογικά επιστρέφω από ένα live στην Αθήνα. Θα στα πω την επόμενη φορά!… Προς το παρόν, βάλε το Bittersweet Symphony των The Verve να παίζει και όχι το Kiss Off από Violent Femmes, άνοιξε μια μπύρα, ψάξε πότε και πώς θα πας σε μια από τις πιο πράσινες γωνιές της Ανατολικής Ευρώπης και μην ξεχνάς ότι bittersweet είναι όλα. Γλυκόπικρα.

Και αν είσαι σε φάση πίεσης, να είσαι σίγουρος/η πως όλα περνάνε αλλά για να περάσουν, περνάνε πρώτα από επάνω μας με ό, τι συνεπάγεται αυτό. Η διαχείριση αυτού είναι το ζήτημα. Να μαθαίνουμε, χωρίς να αφήνουμε να καθορίζουν αυτά το μέσα μας, τις αντιδράσεις μας και γενικά τη στάση μας. Εκεί στα σκοτάδια και στην πίεση, για να μην χάσουμε και ούτε να χαθούμε, θέλει ψυχραιμία και επικοινωνία και ό, τι κι αν γίνει να παραμένουμε πάντα Άνθρωποι όπως είχε επισημάνει και η αγαπημένη μου Κατερίνα Γώγου.

YΓ: Στους φίλους μου και στις παρέες που δε κάθονται μπροστά από μια οθόνη μετά τη δουλειά, αλλά προς έκπληξή μου σε κάποιες περιπτώσεις, το ζούνε και το ζούμε και παρέα. Δημιουργικά και με ενέργεια!