Solo Travel: Γυναίκες ταξιδεύουν μόνες στον κόσμο και δεν φοβούνται!
Δύο γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους τον κόσμο «σπάνε» τα taboo, τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και την τρομολαγνεία γύρω από το solo travelling.
Πόσες φορές ήθελες να πας ένα ταξίδι και δεν βρήκες την κατάλληλη παρέα ή οι φίλοι σου δεν μπορούσαν για τον οποιοδήποτε λόγο να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους; Η λύση υπάρχει και ονομάζεται solo travelling!
Το μοναχικό ταξίδι έχει άλλη χάρη. Η γαλήνη και η απόλυτη ελευθερία που σου προσφέρει, οι άνθρωποι και οι κουλτούρες που συναντάς, οι γνώσεις και οι εμπειρίες που αποκομίζεις, η βαθύτερη σχέση που αποκτάς με τον εαυτό σου, αποτελούν μία εμπειρία ζωής που ο καθένας αξίζει να δοκιμάσει, έστω και για μία φορά στη ζωή του.
Το γυναικείο φύλο βιώνει το solo travelling – ανάμεσα σε μία μεγάλη λίστα με άλλα πράγματα – με διαφορετικό τρόπο. Τη λαχτάρα και τον ενθουσιασμό για μία τέτοια εμπειρία, πολλές φορές επισκιάζει ο φόβος. Μία γυναίκα, στην ίδια της την χώρα, πόσο μάλλον σε μία ξένη, είναι πάντοτε πιο ευάλωτη, από το να παραγγείλει έναν καφέ και να τον απολαύσει μόνη της, μέχρι το να γυρίσει μόνη της το βράδυ στο σπίτι, με τα κλειδιά ανάμεσα στα χέρια και την αγωνία μην την ακολουθεί κανείς.
Τα taboo, τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και την τρομολαγνεία, προσπαθούν να σπάσουν, δύο γυναίκες solo travellers στην Parallaxi, μιλώντας για τις εμπειρίες τους:
Η Φένια Τσαγανάκη, έχει ταξιδέψει μέχρι στιγμής σε 70 χώρες και έχει στόχο να επισκεφθεί ακόμη 120. Μέσα από το ταξιδιωτικό της βιβλίο έχει μοιραστεί τον κόσμο ενός μοναχικού ταξιδιώτη. Η ίδια εξηγεί πώς πήρε την απόφαση να αρχίσει να ταξιδεύει μόνη της:
«Ως Έλληνες είμαστε αρκετά αναβλητικός λαός και πολλές φορές δεν έβρισκα παρέα για να κάνω αυτά που ήθελα, οπότε πήρα την απόφαση να αρχίσω να ταξιδεύω μόνη μου. Έκανα το πρώτο solo ταξίδι στα 25 μου, το οποίο ήταν στην Στοκχόλμη. Είχα αρκετό άγχος για το αν θα τα κατάφερνα, όμως ευτυχώς κύλησαν όλα πολύ όμορφα, κάτι που με οδήγησε σταδιακά να εθιστώ στο solo ταξίδι. Το πρώτο αυτό ταξίδι, ήταν πολύ απελευθερωτικό, μου έδωσε αρκετή αυτοπεποίθηση ότι αφού μπορώ να το κάνω αυτό, μπορώ να καταφέρω και πολύ πιο δύσκολα πράγματα. Έγινε το 2010, σε μία εποχή που δεν είχαμε την τεχνολογία και τα smartphones στη ζωή μας όπως σήμερα, οπότε έπρεπε να έχω τους χάρτες σε έντυπη μορφή και να ρωτάω κόσμο για κατευθύνσεις. Όλα γίνονταν με τον παραδοσιακό τρόπο ταξιδιού, που, όπως είναι λογικό, τα νέα παιδιά σήμερα, δεν έχουν προλάβει. Εκτός από τρομερή ελευθερία, εκείνο το πρώτο ταξίδι, μου έδωσε πολύ δύναμη και αυτοπεποίθηση.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο ότι πριν κάνω το πρώτο μου ταξίδι μόνη, είχα συναναστραφεί με αρκετά μικρότερες γυναίκες που είχαν ταξιδέψει solo. Είχα γνωρίσει μία κοπέλα, 18 χρονών, από τη Νότια Αφρική και παραδειγματίστηκα πάρα πολύ από την ωριμότητα που είχε για να επιχειρήσει και να καταφέρει κάτι τέτοιο μόνη της. Θεωρώ ότι λείπει στην κουλτούρα του Έλληνα το solo travelling και το 2010 δεν είχα γνωρίσει καμία άλλη Ελληνίδα ή Έλληνα να έχει ταξιδέψει μόνος του».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Τα ταξίδια είναι θέμα εμπιστοσύνης. Να εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου και να κινείσαι με την κοινή λογική. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα κινδυνέψεις».
Η Φένια αναλύει τα θετικά στοιχεία που αποκομίζει μία γυναίκα από το να ταξιδεύει μόνη της:
«Το να ταξιδεύεις solo, ειδικά για τις γυναίκες, βοηθάει πολύ στη γυναικεία χειραφέτηση και την ανεξαρτησία. Μεγαλώσαμε σε μία πατριαρχική κοινωνία, η οποία μας δίδασκε ότι οι γυναίκες δεν είναι ανεξάρτητες εκ φύσεως, ενώ οι άνδρες είναι. Μεγαλώνοντας όμως, κατάλαβα ότι ισχύει το αντίθετο, οι γυναίκες έχουν πιο έντονη τάση ως προς την ανεξαρτησία, η οποία είναι ένα πρώτο επισφράγισμα των μοναχικών ταξιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να ορίζεις τον εαυτό σου και να φτιάχνεις η ίδια το πρόγραμμά σου. Το δεύτερο σημαντικότερο που σου προσφέρουν τα solo ταξίδια είναι να μπορείς να μοιραστείς με τον εαυτό σου πράγματα. Όπως είπε και ο Jean-Paul Sartre, “αν είμαστε μόνοι μας και δεν περνάμε καλά, τότε έχουμε κακή παρέα”».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μία ημέρα σε ένα solo ταξίδι της Φένιας κυλάει ως εξής:
«Θα ξυπνήσω όσο πιο νωρίς μπορώ, θα πιώ ένα – δύο καφεδάκια μόνη μου και θα κάνω people watching. Μου αρέσει πάρα πολύ να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου. Ειδικά στη Στοκχόλμη, που ήταν και το πρώτο μου ταξίδι, μου είχε κάνει εντύπωση, άνδρες που πήγαιναν βόλτα τα παιδιά τους με τα καρότσια, μία εικόνα που δεν είχαμε συνηθίσει στην Ελλάδα εκείνη την εποχή. Μετά από το people watching, θα φροντίσω να κάνω πράγματα που είναι στη λίστα μου για να μάθω καλύτερα την κουλτούρα του τόπου που έχω επισκεφθεί, θα πάω σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, που ειδικά στο εξωτερικό ποικίλλουν.
Επιδιώκω στα ταξίδια μου, να γνωρίζω μόνο ντόπιους. Αυτό πιστεύω ότι θα μου δώσει μία καλύτερη οπτική στην κουλτούρα του τόπου και θα κάνει το ταξίδι μου μοναδικό. Για αυτόν τον λόγο παλαιότερα χρησιμοποιούσα και το couch surfing ή home stays, μιας και εκτός από παροχή στέγης, σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις κάποιον ντόπιο. Μία πολύ ευχάριστη έκπληξη ήταν η Αλβανία. Είχε τύχει μάλιστα να ξεμείνω από χρήματα και ένας κύριος που ήξερε ελληνικά και με κατάλαβε, μου αγόρασε έναν καφέ. “Σαν ελάχιστη βοήθεια, γιατί η Ελλάδα μας άνοιξε τα σύνορά της”, μου είχε πει».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Υπάρχει μία τρομολαγνεία όσον αφορά όσον αφορά το solo travelling στην Ελλάδα», εξηγεί η Φένια:
«Δεν έχω συγκεκριμένους φόβους, όμως πάντα φροντίζω να πηγαίνω προετοιμασμένη στο εκάστοτε μέρος και να προσέχω. Ακολουθώ πολύ το ένστικτό μου. Αν κάποιος δρόμος μου φαίνεται περίεργος ή δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινός, δεν θα τον επιλέξω. Φροντίζω να έχω πάντα μία τσάντα χιαστί μαζί μου, να έχω κάπου καλά φυλαγμένο το διαβατήριο μου, να προσέχω τα πράγματά μου. Τηρώντας όλα αυτά, δεν αντιμετώπισα ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα, εκτός από κάποιες μικρές ενοχλήσεις που μπορεί να έτυχαν.
Υπάρχει μία τρομολαγνεία στην Ελλάδα όσον αφορά τα solo ταξίδια. Έλεγα ότι θα πάω στην Αίγυπτο – “Πρόσεχε! Εκεί ρίχνουν βιτριόλι στις γυναίκες”. Έλεγα ότι θα πάω στην Ινδία – “Πρόσεχε! Εκεί βιάζουνε”. Έλεγα ότι θα πάω στο Λονδίνο – “Πρόσεχε! Εκεί γίνονται βομβιστικές επιθέσεις στο Μετρό”. Πάντα θα βρεθεί κάποιος να σε τρομοκρατήσει. Ταξιδεύοντας όμως, επιβεβαιώνεις ότι υπάρχει μία υπερβολή σε όλο αυτό. Ίσως, ο φόβος που επικρατεί ακόμα και διαμοιράζεται μεταξύ των ανθρώπων, να είναι και ο λόγος που το solo travelling αποτελεί ακόμα taboo».
Η Φένια αναλύει τους ασφαλέστερους και μη, προορισμούς για solo travellers, ενώ εξιστορεί και μία από τις πιο αξέχαστες αναμνήσεις της:
«Η Λισαβόνα, στην οποία ταξίδεψα πρόσφατα, αποτελεί σίγουρα έναν από τους ασφαλέστερους προορισμούς για τους ανθρώπους που ταξιδεύουν μόνοι τους. Είχε πάρα πολλούς solo travelers, με πάρα πολλά hostel και είναι μία πόλη που είναι φωτισμένη όλη μέρα και νύχτα. Λιγότερο ασφαλείς θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την Ινδία, καθώς αν είσαι μία γυναίκα μόνη σου, δυστυχώς δεν μπορείς να αποφύγεις την παρενόχληση. Στην Ινδία και την Αίγυπτο οι άνδρες έχουν ακόμη αρκετά οπισθοδρομικά μυαλά. Ακόμα και με ανδρική παρέα να συνοδεύεσαι, το πιο πιθανό είναι κάποιος, κάπου να σε παρενοχλήσει.
Έχω επισκεφθεί σχεδόν όλες τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπως το Κιργιστάν, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν, που δεν είναι ιδιαίτερα τουριστικές μέχρι και σήμερα. Ο κόσμος ήθελε να έρθει να μου μιλήσει, με ρωτούσανε από πού ήρθα, γιατί επέλεξα τη χώρα τους, με έβγαζαν φωτογραφίες και τις ανέβαζαν στα social media. Μία μέρα που ήμουν σε ένα hostel, ήρθε μία παρέα νεαρών από δίπλα μου για να παίξουνε χαρτιά, με σκοπό όμως να με γνωρίσουνε. Με ρώτησαν από που είμαι και μόλις τους είπα ότι είμαι από την Ελλάδα, μου απάντησαν “A, Giorgos Mazonakis, Gucci Forema”. Εξάγουμε πολιτισμό!».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Τόλμησέ το, κλείσε το εισιτήριο!», παροτρύνει η Φένια όσους θέλουν να ταξιδέψουν μόνοι τους:
«Το πιο σημαντικό είναι να κάνεις το βήμα και να μην φοβάσαι. Το πρώτο βήμα είναι να κλείσεις απλά ένα εισιτήριο. Το δεύτερο βήμα είναι να διαβάσεις και να ενημερωθείς καλά για τον τόπο που επισκέπτεσαι, για να δεις αυτά που σε ενδιαφέρουν. Μέσα από τις εμπειρίες, αποκτάς φυσικά γνώσεις και αυτοπεποίθηση. Όπως βλέπω την κοινωνία σήμερα, το να πάει μία γυναίκα μόνη της ταξίδι, αποτελεί ακόμα taboo. Οι άνθρωποι που θέλουν να επιχειρήσουν το solo travelling, ας αγνοήσουν τα taboo και ας φιλτράρουν τις πληροφορίες που ακούνε πάνω στο θέμα. Αν έχεις το οικονομικό περιθώριο να ταξιδέψεις μόν@ σου, τόλμησέ το. Και όταν το τολμήσεις, άκου το ένστικτο και την κοινή λογική. Είναι δια βίου μάθηση η όλη εμπειρία. Αξίζουν κάποιες θυσίες για να κάνεις ταξίδια».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
H travel blogger, Μαρία Ορφανίδου, από την πλευρά της, ταξιδεύει μόνη της τα τελευταία 7 χρόνια:
«Αποφάσισα να ταξιδέψω μόνη μου για πρώτη φορά εκτός Ευρώπης, στην Αίγυπτο, μιας και ήταν ένα μέρος που ήθελα να επισκεφθώ πολύ και οι φίλοι μου εκείνη την περίοδο δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν. Έχω ταξιδέψει πλέον μόνη από Ευρώπη μέχρι Δυτική Αφρική και Μέση Ανατολή. Το πρώτο μου ταξίδι στην Αίγυπτο ήταν αρκετά περίεργη επιλογή από άποψη ασφάλειας. Οι άνδρες στο συγκεκριμένο μέρος μπορεί να σε προσεγγίσουν με περίεργο ή ενοχλητικό τρόπο και να σε ακολουθήσουν, ακόμα και όταν είσαι με παρέα, πόσο μάλλον μόνη. Ωστόσο, είχα ήδη μιλήσει με μία ντόπια από το ίντερνετ, με την οποία κάναμε παρέα κατά τη διάρκεια της διαμονής μου εκεί, για περισσότερη ασφάλεια».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Η ανεξαρτησία και η ελευθερία που σου προσφέρει το solo travelling είναι μοναδική», εξηγεί η Μαρία:
«Κάνεις το δικό σου πρόγραμμα, χωρίς να χρειάζεται να έχεις διαφωνίες και υποχωρήσεις με την παρέα. Το να ταξιδεύεις μόνη ως γυναίκα έχει πολλά θετικά. Οι ντόπιοι θα σε βάλουν πιο εύκολα στο σπίτι τους, θα σε περιποιηθούν καλύτερα, αν δουν ότι είσαι μία γυναίκα μόνη, χωρίς άντρα, γιατί θέλουν να σε προστατέψουν. Όταν είσαι με μεγάλη παρέα ή έστω με έναν άντρα, δεν δίνουν τόση σημασία γιατί θεωρούν ότι υπάρχει ήδη η ασφάλεια.
Ταξιδεύοντας μόνη ως γυναίκα έχω αποκομίσει πολύ όμορφες εμπειρίες, με πολύ φιλόξενους ανθρώπους. Επιδιώκω στα ταξίδια μου να γνωρίζω κυρίως ντόπιους και όχι τόσο τουρίστες. Πολλές φορές, ψάχνω να μείνω σε σπίτια οικογενειών, όταν πάω σε ξένες χώρες. Με αυτόν τον τρόπο, βλέπω πώς ζούνε οι άνθρωποι, τι τρώνε και τη γενικότερη καθημερινότητά τους. Βέβαια πριν το κάνεις αυτό, οφείλεις να έχεις ψάξει πολύ καλά πού θα επιλέξεις να μείνεις, για την ασφάλειά σου. Εγώ συνήθως επιλέγω να πηγαίνω σε άτομα που μου έχουν ήδη συστήσει φίλοι ή γνωστοί μου για αυτόν ακριβώς τον λόγο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Κίνα από τη μία και η Μαυριτανία από την άλλη. Η Μαρία αναλύει τις διαφορές από το χειρότερο και το καλύτερο ταξίδι που έχει κάνει:
«Από τους προορισμούς που έχω επισκεφθεί, η χειρότερη εμπειρία μου ήταν στην Κίνα. Παρά το γεγονός ότι είναι μια υπέροχη και πανέμορφη χώρα, δεν μου ταίριαξε καθόλου η συμπεριφορά των ανθρώπων. Ήταν από τις λίγες φορές, που ήθελα να φύγω από τις πρώτες κιόλας ημέρες. Από την άλλη, το καλύτερό μου ταξίδι ήταν σε Μαυριτανία, Σενεγάλη, Γκάμπια. Πέρασα έναν μήνα ολομόναχη εκεί και έκανα ότι μπορείς να φανταστείς. Κοιμήθηκα πάνω στο τρένο, έκανα οτοστόπ, κοιμήθηκα με τους νομάδες στην έρημο, περπάτησα με καμήλες, το έζησα στο έπακρον».
«Εκτός Ευρώπης, ένα καλό ξεκίνημα για το solo travelling, θα μπορούσε να είναι η Νοτιοανατολική και Κεντρική Ασία, ειδικά για μία μόνη γυναίκα»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Η πιο περίεργη και τρομακτική κατάσταση που έχω ζήσει ήταν ακριβώς στο ξεκίνημα της πανδημίας», εξιστορεί η Μαρία:
«Λίγο πριν ξεκινήσει ο κορονοϊός, είχα ξεκινήσει ένα ταξίδι, κατά το οποίο διέσχιζα από το Μαρόκο, όλη τη δυτική Σαχάρα και κατέληξα στα σύνορα της Μαυριτανίας, με σκοπό να μείνω ένα μήνα εκεί. Ενώ βρισκόμουν στην έρημο, χωρίς σήμα στο κινητό, βγήκε η ανακοίνωση ότι κλείνουν παγκοσμίως όλα τα σύνορα λόγω πανδημίας, κάτι για το οποίο εγώ δεν είχα ιδέα. Βρισκόμουν σε ένα ναρκοπέδιο, περίπου 5 χιλιομέτρων, ανάμεσα στη δυτική Σαχάρα και στο Μαρόκο, το οποίο δεν μπορείς να το περπατήσεις, αλλά ακόμα και με αμάξι να είσαι, πρέπει ο οδηγός να γνωρίζει, έτσι ώστε να μην πέσει πάνω σε νάρκες.
Ταξίδευα λοιπόν με ένα ζευγάρι Γάλλων και με το που φτάνουμε στα σύνορα, μας ειδοποίησαν ότι κλείνουν και ότι θα χρειαστεί να μείνουμε για τουλάχιστον 14 μέρες καραντίνα στη Μαυριτανία. Εμείς δεν είχαμε καταλάβει τίποτα, μας έβγαλαν έξω από το τελωνείο και βρεθήκαμε μόνοι μας, στην έρημο, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά. Εκείνη την ώρα σκεφτόμουν ότι μου έχει χαλάσει το ταξίδι, δεν είχα καμία επίγνωση της κατάστασης!
Τελικά, πληρώσαμε έναν άνθρωπο που βρήκαμε έξω από τα σύνορα για να μας μεταφέρει πίσω στο Μαρόκο. Με το που έφτασα, άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνό μου από την Πρεσβεία, λέγοντάς μου να γυρίσω άμεσα Ελλάδα. Οι λιγοστές πτήσεις που υπήρχαν, κόστιζαν φυσικά πάνω από 1.500 ευρώ. Ευτυχώς, κατάφερα να γυρίσω ύστερα από συνεννόηση του ΥΠΕΞ και της Πρεσβείας. Το συγκεκριμένο σκηνικό ήταν ίσως το πιο τρομακτικό που έχω ζήσει σε όλα μου τα ταξίδια».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Μαρία δίνει μερικά tips για όσους σκοπεύουν να ταξιδέψουν μόνοι και ειδικότερα για τις γυναίκες:
«Όποιος δεν έχει ταξιδέψει μόνος, καλό θα είναι να ξεκινήσει από Ευρώπη, όπου μπορεί πολύ εύκολα να προγραμματίσει πτήσεις και διαμονή. Μετά μπορεί να ακολουθήσει και η νοτιανατολική Ασία. Στα solo ταξίδια, χρειάζεται πάντα να ενημερώνεσαι πριν από το ταξίδι για τη χώρα που πρόκειται να επισκεφθείς, έτσι ώστε να ξέρεις πάνω κάτω τι να περιμένεις. Φυσικά, πάντα τυχαίνουν αναποδιές που δεν μπορείς να προβλέψεις. Επίσης, στη χώρα που θα επισκεφθείς να υπάρχει πάντα ένα contact person, κάποιος που θα μπορείς να επικοινωνήσεις σε περίπτωση που συμβεί το οτιδήποτε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους, οι γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους ή θέλουν να το κάνουν, είναι η ασφάλεια. Καταρχάς, να έχουν ένα ασφαλές μέρος για τη διαμονή τους. Αν θέλουν να μείνουν με ντόπιους, να επιλέγουν οικογένειες και όχι άντρες που ζούνε μόνοι τους. Τα hostel συνήθως είναι ασφαλή, αλλά ακόμα και εκεί, εγώ συχνά επιλέγω να μείνω σε δωμάτια μόνο με γυναίκες και όχι μεικτά. Να αποφεύγουν να περπατάνε μόνες στο δρόμο το βράδυ, να μιλάνε και να ακολουθούν ξένους άνδρες που μπορεί να τις προσκαλέσουν σε ένα πάρτι ή ένα εστιατόριο. Τέλος, αν ταξιδεύεις σε λίγο πιο “περίεργες” χώρες, ειδικά αν είσαι μόνη γυναίκα, θα πρότεινα να ενημερώνεις την Πρεσβεία της εκάστοτε χώρας.
Υποστηρίζω πάρα πολύ τις γυναίκες που θέλουν να ταξιδέψουν μόνες, ωστόσο ταυτόχρονα αναγνωρίζω ότι δεν έχουν όλες τις ίδιες ψυχολογικές και σωματικές αντοχές. Οπότε θα συμβούλευα να μην υπερβαίνουν τον εαυτό τους, να μη ζορίζονται και να μην βάλουν τους εαυτούς τους σε μία τέτοια διαδικασία, αν βλέπουν ότι δεν είναι σε θέση να την αντέξουν».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
