Τέσσερις χιλιάδες νήσοι, Λάος

Εικόνα-Λέξεις: Σωτήρης Χ Τα πόδια της μικρής βεράντας βυθίζονται στα ήρεμα νερά του ποταμού. Στο βάθος, πάνω απ’ τα δεκάδες νησάκια που συνωστίζονται στη διεύρυνση αυτή του Mekong, ο ήλιος έχει αρχίσει να χάνεται. Ο ελαφρύς απογευματινός αέρας κάνει τα κρεμαστά καλάμια από bamboo να παράγουν μια ήρεμη μελωδία. Κανένα ίσως άλλο όργανο δε θα […]

Σωτήρης Χ
τέσσερις-χιλιάδες-νήσοι-λάος-95016
Σωτήρης Χ
Εικόνα-Λέξεις: Σωτήρης Χ
laos
Τα πόδια της μικρής βεράντας βυθίζονται στα ήρεμα νερά του ποταμού. Στο βάθος, πάνω απ’ τα δεκάδες νησάκια που συνωστίζονται στη διεύρυνση αυτή του Mekong, ο ήλιος έχει αρχίσει να χάνεται. Ο ελαφρύς απογευματινός αέρας κάνει τα κρεμαστά καλάμια από bamboo να παράγουν μια ήρεμη μελωδία. Κανένα ίσως άλλο όργανο δε θα μπορούσε να δέσει με τόση αρμονία στη στιγμή αυτή, αν και ακόμα και το βουητό της μηχανοκίνητης βάρκας που χάνεται στον ορίζοντα μοιάζει να της υποτάσσεται.
 Στο μικρό καφέ ένα ζευγάρι ξαπλώνει στις μαξιλάρες στο πάτωμα και συζητά σιωπηλά. Ο Many καθισμένος στο χαμηλό σκαμπό, με την πλάτη καμπουριασμένη και το γόνατό του αγκαλιά, τρώει με μανία το νύχι απ’ το δεξί του αντίχειρα. Σκούρο σοκολατί δέρμα, μακρύ κοτσιδάκι τα μαύρα του γένια και μάτια βαθουλωτά, καρφωμένα στο τίποτα. Τα τελευταία τρία χρόνια ζει σε αυτό το νησί. Γνωριμίες της μέρας, μακριά από συγγενείς και φίλους. Βγάζει όσα χρειάζεται ίσα ίσα για να ζει το τώρα. Δε του χρειάζονται παραπάνω και φαίνεται χαρούμενος στη δική του ζάλη.
 Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο νότια, η μικρή τάξη αδειάζει γρήγορα. Ένας πίνακας και συνωστισμένα θρανία. Όταν οι φωνές των παιδιών έχουν πια χαθεί, ο δάσκαλος θα φορέσει το λευκό του πουκάμισο και θα ξεκινήσει για τη δουλειά. Ένα πορτοκαλί εστιατόριο στη μέση ενός αφώτιστου δρόμου.
 Δεκαεφτά χρονών, μικροκαμωμένος. Κατάγεται από μια φυλή που ζει κάπου στο δάσος μακριά από πόλεις και πολιτισμό. Άφησε την οικογένειά του και πήγε στο μικρό αυτό χωριό για να τελειώσει το σχολείο. Δουλεύει 4 ώρες κάθε βράδυ, για 35$ το μήνα. Όσα του αρκούν δηλαδή ίσα ίσα για να πηγαίνει σχολείο. Δε του χρειάζονται παραπάνω. Μετά το σχολείο και πριν τη δουλειά κάνει μαθήματα αγγλικών σε μικρότερης τάξης παιδιά. Γι’ αυτά δεν πληρώνεται και δεν τον πειράζει. Κερδίζει σε εμπειρία λέει και βοηθάει το δάσκαλό του που τον φιλοξενεί. Δε θέλει τίποτα παραπάνω. Δεν τον νοιάζει το σήμερα. Τον νοιάζει να μπορέσει να σπουδάσει και να επιστρέψει κάποτε για να βοηθήσει την οικογένεια και τους υπόλοιπους της φυλής του να βγουν από το δάσος. (14 Οκτωβρίου)
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα