To «Xρυσό σοκάκι» στο Κάστρο της Πράγας

Ένας μικροσκοπικός δρόμος στη βορειοανατολική περιοχή του Κάστρου της Πράγας που αξίζει να ανακαλύψεις.

31 Δεκεμβρίου 2022, 11:58 πμ

to-xρυσό-σοκάκι-στο-κάστρο-της-πράγας-954829

31 Δεκεμβρίου 2022, 11:58 πμ

Λέξεις: Πλάτων Κλεανθίδης

Η Πράγα, πρωτεύουσα της Τσεχίας, με το επιβλητικό Κάστρο της στην όχθη του ποταμού Μολδάβα, είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης.

Το “Xρυσό σοκάκι” στα τσέχικα “Zlatá ulička”, είναι ένα μικροσκοπικός δρόμος που βρίσκεται στη βορειοανατολική περιοχή του Κάστρου της Πράγας και οφείλει το όνομά του στους χρυσοχόους που έζησαν εκεί κατά τον 17ο αιώνα. Χαρακτηρίζεται από μια σειρά από χαμηλά σπιτάκια, που χτίστηκαν στα τέλη του 16ου αιώνα κατ’ εντολή του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων, για να στεγάσουν τους 24 φρουρούς του Κάστρου και τις οικογένειές τους. Ο δρόμος είναι επίσης γνωστός ως “Δρόμος των αλχημιστών”, αφού σύμφωνα με κάποιο θρύλο, κάποιοι αλχημιστές ζούσαν εκεί, -αν και στην πραγματικότητα διέμεναν σε έναν κοντινό δρόμο- οι οποίοι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων μετά από παραγγελία του, προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα απλά μέταλλα σε χρυσό και να ανακαλύψουν το ελιξίριο και τα μυστικά της αιώνιας ζωής.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, την περίοδο 1916-1917, έζησε στην οικία με αριθμό 22 ο συγγραφέας Φραντς Κάφκα, μαζί με την αδελφή του Ότλα. Εδώ ο Κάφκα, έγραψε τη συλλογή δεκατεσσάρων διηγημάτων «Ένας αγροτικός γιατρός». Επίσης, στον ίδιο δρόμο το 1929, για μικρό χρονικό διάστημα έζησε και ο βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1984, Γιάροσλαβ Σάιφερτ. Στo μπλε σπίτι, με τον αριθμό 14, ζούσε πριν τον πόλεμο μια διάσημη χαρτορίχτρα- μάντισσα με το ψευδώνυμο “Μαντάμ ντε Τέμπ” που τραβούσε την προσοχή από τα μαύρα ρούχα και το καπέλο με φτερά στρουθοκαμήλου που φορούσε. Η Ματθίλδη Προύσοβα όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, συνελήφθη από την Γκεστάπο και πέθανε κατά τη διάρκεια μιας ανάκρισης, εξαιτίας των προβλέψεών της για το τέλος του Ναζισμού. Το δρομάκι συνέχισε να κατοικείται από φτωχούς και διάφορους καλλιτέχνες μέχρι το 1956, έτος κατά το οποίο και οι τελευταίοι κάτοικοι μεταφέρθηκαν σε νέα σπίτια και ο δρόμος αποκαταστάθηκε. Ο σπουδαίος Τσέχος μοντερνιστής αρχιτέκτονας Πάβελ Γιάνακ (Pavel Janák) που ανέλαβε την αποκατάσταση του κάστρου έκανε μια εκτενή ανακατασκευή της αλέας, ενώ ο διάσημος σκηνοθέτης, εικονογράφος και ζωγράφος Γίρι Τρνκα (Jiří Trnka), πρότεινε τις έγχρωμες προσόψεις με φωτεινά χρώματα στα σπιτάκια του δρόμου.

Σήμερα, κάποια από τα σπίτια είναι εκθεσιακοί χώροι με την ιστορία του δρόμου, ενώ κάποια άλλα έχουν γίνει καταστήματα με σουβενίρ και έτσι όλος ο δρόμος με την παραμυθένια όψη του από τα παστέλ σπίτια με τα μικρά παράθυρα και τις πόρτες, αποτελεί τοποθεσία μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος, καθώς και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο.