Άνοιξε τις πύλες του το δημοτικό λαογραφικό μουσείο της Πυλαίας
Ο πολιτισμός και η παράδοση βρήκαν τη στέγη που τους αξίζει.
Πρόκειται για ένα μουσείο – τιμή στην ιστορία της Πυλαίας. Για τη διοίκηση δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη η κληρονομιά είναι ο θησαυρός. Γι’ αυτό και από την περασμένη Παρασκευή 400 πολύτιμα εκθέματα φιλοξενούνται σε δημοτικό χώρο που εξασφαλίστηκε στο κέντρο της Πυλαίας στην οδό Εγνατία.
Η παραχώρηση του κατάλληλου χώρου ήταν η ελάχιστη ένδειξη ανταπόδοσης στις πολύχρονες και μεθοδικές προσπάθειες των δεκάδων πολιτών που συσπειρώθηκαν γύρω από το όραμα της δημιουργίας του Λαογραφικού Μουσείου της Πυλαίας μέσα από την «Κίνηση Πολιτών Ίδρυσης Λαογραφικού Μουσείου Πυλαίας», μεταξύ αυτών και της σημερινής προέδρου τους Στέλλας Δόσπρα.
Περνώντας τις πύλες του μουσείου, ο επισκέπτης ταξιδεύει αιώνες πίσω στον χρόνο. Με παραδοσιακές φορεσιές, αντικείμενα της καθημερινότητας, όλα προσεκτικά διαλεγμένα και τοποθετημένα σε έναν χώρο με τις κατάλληλες προδιαγραφές. «Με την άψογη συνεργασία μας είμαι βέβαιος πως θα αναδείξουμε και θα πολλαπλασιάσουμε τα σπάνια εκθέματα. Είμαστε πάντα αρωγός σε όλες και όλους εσάς που διακονείτε την παράδοση εθελοντικά, χωρίς ιδιοτέλεια και τρέφετε απεριόριστη αγάπη για τον ελληνισμό και την Πυλαία μας.
Σε συνεργασία με τον Σύλλογο το επόμενο διάστημα προμηθευόμαστε κατάλληλες βιτρίνες, προθήκες και όλο τον ανάλογο εξοπλισμό για να αναδείξουμε ακόμη περισσότερο την πολύτιμη συλλογή μας. Η μνήμη του παρελθόντος είναι ο οδηγός του παρόντος και η ελπίδα του μέλλοντος. Με αυτήν την ευκαιρία, θα ήθελα να σας ενημερώσω πως έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης και ένα ακόμη μουσείο στην Πυλαία, το μουσείο παιδικού παιχνιδιού το οποίο θα είναι μοναδικό στην Ελλάδα», δήλωσε στον σύντομο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Πυλαίας- Χορτιάτης Ιγνάτιος Καϊτεζίδης.
Στα εγκαίνια του νέου μουσείου που τέλεσε ο Αρχιμανδρίτης Π. Δημήτριος Τζιαφάς προσήλθε πλήθος κόσμου, ενώ την παράσταση έκλεψαν οι παραδοσιακοί χοροί από το συγκρότημα του Α΄ΚΑΠΗ Πυλαίας και το πυλαιώτικο ατζέμ πιλάφ που έφτιαξαν οι κυρίες του Συλλόγου, πάντα άοκνες μέλισσες της λαϊκής κληρονομιάς.