Η αποκαθήλωση της ταμπέλας του Έσπερου
Μια ταμπέλα ξηλώθηκε, μια ιστορία κρύβεται από πίσω...
Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς αυτή την εικόνα το συμβολικό τέλος εποχής ενός θρυλικού κινηματογράφου της πόλης που είναι συνδεδεμένος με τη γέννηση της parallaxi.
Ο Έσπερος, ο σπουδαίος κινηματογράφος της Θεσσαλονίκης έκλεισε εδώ και χρόνια. Η μετατροπή του χώρου σε super market, με εργασίες που γίνονται εδώ και καιρό, οδήγησε σήμερα στο κατέβασμα της ταμπέλας του.
Ο Έσπερος βρίσκεται στην Α. Σβώλου, πρώην Πρ. Νικολάου, πρώην Πολωνίας και ακόμα πιο πριν Κισσάβου. Στο ίδιο σημείο που βρίσκεται ο κινηματογράφος από την εποχή που χτίστηκε η πολυκατοικία που τον φιλοξενούσε, λειτουργούσε από τις 5 Ιουλίου του 1940 ο θερινός κινηματογράφος Εθνικόν, που έχτισε σύμφωνα με τον Κώστα Τομανά, ο θρυλικός Γερμανός αρχιτέκτονας Μαξ Ρούμπενς. Στη διάρκεια της κατοχής ο κινηματογράφος άλλαξε όνομα και μετονομάστηκε σε Έσπερος. Μάλιστα παράλληλα λειτούργησε και ως θέατρο παίζοντας το θρυλικό ”Φον Δημητράκη” του Ψαθά στην Κατοχή ενώ αργότερα, το 1955 ανέβασε ΟΘΕΛΛΟ του Σαίξπηρ με τον θίασο του Καρούσου.
Η οικοδομή που φιλοξένησε τη χειμερινή αίθουσα χτίστηκε το 1968 και το σινεμά πέρασε στα χέρια των Ζαφειρίου-Ράππου το 1978 και έμεινε μέχρι το τέλος.
Φιλοξενούσε 685 θεατές και διέθετε εξώστη και έξοδο κινδύνου από το διπλανό μικρό σινεμά Σινεέπ με το οποίο ενώνονταν υπόγεια. Ανακαινίστηκε το 1997 και έγινε ένα από τα πρώτα ανακαινισμένα σινεμά της πόλης με νέες συνθήκες προβολής. Φιλοξένησε και προβολές του 28ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου το Σεπτέμβριο του 1987.
Ο Έσπερος, στην Αλ. Σβώλου 22, ήταν το τελευταίο από τα 10 σινεμά της περιοχής που έκλεισαν. Προσπάθησε να κρατηθεί κάνοντας ανακαίνιση με τη δημιουργία και δεύτερης αίθουσας στον εξώστη, αλλά το 2005 τελικά έκλεισε. Σήμερα λειτουργεί σαν πάρκινγκ με την ίδια ονομασία.
Ο ιστορικός κινηματογραφικός επιχειρηματίας της πόλης Λάκης Ράππος, που η διαχείριση του Έσπερου πέρασε στα χέρια τα δικά του και του συνεταίρου του Κοσμά Ζαφειρίου μέχρι το τέλος και γνώρισε στιγμές δόξας για δεκαετίες θυμάται:
”Θυμάμαι ότι η πρώτη ταινία που είχα δει ήταν το Ναργκίς στον Έσπερο όταν ήμουν 14 ετών. Ο γνωστός Έσπερος που ξέρουμε. Τότε στον εξώστη του γινότανε χαμός, στεκόντουσαν όρθιοι. Είχα έρθει τότε για να κάνω μια επέμβαση στη Θεσσαλονίκη και με πήγαν στον Έσπερο και είδαμε την ταινία όρθιοι στον εξώστη. Πού να φανταζόμουν τότε παιδάκι ότι θα διαχειριζόμασταν τον Έσπερο μετά από κάποια χρόνια.”
Στον Έσπερο η parallaxi ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1989 μεταμεσονύκτιες προβολές με δυο ταινίες που κράτησαν μέχρι το 1995. Γινόταν το αδιαχώρητο με 700 θεατές κάθε Παρασκευή βράδυ μέχρι το ξημέρωμα που σχολούσε ο κινηματογράφος και η Σβώλου, τότε Πρίγκηπος Νικολάου, έκλεινε από τον κόσμο. Στο διάλειμμα ανάμεσα στις δυο ταινίες μοιραζόταν στο κοινό ζεστά κουλούρια.
Διαβάστε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ