Πέντε ωραίες ιστορίες της πόλης vol.7

Η Θεσσαλονίκη έχει χιλιάδες ιστορίες να σας γεμίσουν μια υπέροχη μέρα σαν την Κυριακή. Ακολουθήστε μας!

Μια ομάδα θεάτρου που κάνει την πόλη περήφανη

Ο 42χρονος Σίμος Κακάλας, γέννημα – θρέμμα αυτής της πόλης φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως ηθοποιός, μέχρις ότου στράφηκε στη σκηνοθεσία δημιουργώντας την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος, το 2004 στη Θεσσαλονίκη. Ο «Χώρος» είναι μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία που στήθηκε με στόχο την έρευνα ενός «φτωχού θεάτρου» με τοπικά θεατρικά χαρακτηριστικά εμπνεόμενο και τροφοδοτούμενο από τις πρακτικές των μπουλουκιών που έδρασαν στην ελληνική περιφέρεια τον 20ο αιώνα. Κοινώς ένας περιοδεύοντας θίασος χωρίς στέγη, που ξεκίνησε την πορεία του με ένα έργο που ερχόταν από τα παλιά μπουλούκια. Την Γκόλφω. Για όσους τους ξέρετε, γνωρίζετε ότι η έρευνά τους πάνω στη Γκόλφω του Περεσιάδη ξεκίνησε πάνω από 10 χρόνια πριν. Η manga εκδοχή στην Γκόλφω του Σπ. Περεσιάδη που έγινε Golfo project, πρωτοπαίχτηκε στο Υπερώο του ΚΘΒΕ και έκτοτε ο Σίμος Κακάλας επανήλθε σ΄αυτήν άλλες 8 φορές με τελευταία το ««Goλfω! Directors’ cut». Η Γκόλφω έχει παιχτεί από φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού αλλά και σε απομακρυσμένα χωριά, σε θέατρα, σε δρόμους και σε αυλές, σε τόπους όπου οι άνθρωποι είχαν να παρακολουθήσουν θέατρο πάνω από 50 χρόνια. Ακολουθώντας πιστά την παράδοση του θεατρικού μπουλουκιού. Μετά ανέβασε τον «Απόκοπο» του Μπεργαδή. Ύστερα επιχείρησε μία πρώτη άσκηση στην «Ερωφίλη» του Χορτάτση,όπου αναμετρήθηκε με το κλασικό νεοελληνικό κείμενο σκηνοθετώντας τρεις γυναίκες ηθοποιούς που θριαμβεύουν με τις μεταμορφώσεις τους, μονάχα με μια μάσκα-εργαλείο και αργότερα ανέβασε στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου, την «Ερωφίλη, Άσκηση 2». Το καλοκαίρι του 2013, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ, ο Σίμος Κακάλας παρουσίασε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου την παράσταση «Άσκηση Επίδαυρος-Σύσσημον», μια συρραφή από σπαράγματα των τριών κορυφαίων αρχαίων τραγικών, καθώς και από στίχους της ποιητικής συλλογής Σύσσημον ή Τα Κεφάλαια του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Το έργο ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη για λίγες παραστάσεις και βλέποντάς το καταλάβαινες πως ο Σίμος ποθούσε πια να ασχοληθεί με την Αρχαία Τραγωδία. Και έτσι έγινε. Και ανεβάζει τον «Ορέστη» του Ευριπίδη σε δύο εκδοχές, μία για κλειστό χώρο (περιορισμένος αριθμός παραστάσεων που ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη), που θα αποτελέσει και την προετοιμασία για την παράσταση στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου.

Όχι μόνο να πάτε… αλλά να είστε έτοιμοι για όλα. Ο Σίμος Κακάλας, ένα από τα πιο ταλαντούχα και ευφυή παιδιά του σήμερα κάνει αυτό που πολλοί μπορεί να χαρακτηρίσουν αποκοτιά, προσαρμόζει με τόλμη το κείμενο του μεγάλου τραγωδού στην εξαιρετική μετάφραση του Γιάννη Τσαρούχη, με τρόπο που πραγματικά εκπλήσσει. Θέατρο καρδιάς και ψυχής χωρίς ταμπέλες και δηθενιές που δεν φοβάται να σατιρίσει, να γελάσει, να παίξει και να παντρέψει τις πιο ασύμβατες φόρμες. Μπράβο του, σ΄αυτόν και στους τέσσσερις εξαιρετικούς ηθοποιούς του, που τον ακολουθούν πιστοί, την Δήμητρα Κούζα, την Έλενα Μαυρίδου, τον Δημήτρη Λάλο και τον Μιχάλη Βαλάσογλου.Το θέατρο έχει μέλλον… Αστραφτερό. Μην το χάσετε για κανένα λόγο.

*13/2-1/3, Θέατρο Αυλαία, Τετάρτη-Σάββατο, ώρα 21:00 και Κυριακή: 19:00

Ανηφόρισε μέχρι τη μυστική Πλατεία

Η άνοδος ως την “μυστική” Πλατεία Τερψιθέας θα μπορούσε να καταχωρηθεί ως κουραστική ανάβαση αλλά αν το πάρετε αργά και σταθερά, όσα θα συναντήσετε ανεβαίνοντας θα σας κάνουν να ξεχάσετε την όποια κούραση. Για τους πιο τεμπέληδες υπάρχει το λεωφορειάκι 22 που σκαρφαλώνει και ελίσσεται ανηφορίζοντας την Δημητρίου Πολιορκητή για να φτάσει στην πανέμορφη πλατεία, όπου δεσπόζει ο Τουρμπές Μουσά Μπαμπά, ένα οθωμανικό ταφικό μνημείο δλδ μαυσωλείο, εις την τουρκικήν τουρμπές. Χρονολογείται από το 16ο αιώνα έχει οκταγωνική δομή και εκεί βρίσκεται θαμμένος ο Μουσά Μπαμπά, ένας άγιος μουσουλμάνος του τάγματος των Μπεκτασήδων δερβίσηδων*.

Η σημερινή Πλατεία Τερψιθέας στο παρελθόν αποτελούσε την αυλή ενός τεκέ (μοναστηριού Μπεκτασήδων) που πιθανόν να ιδρύθηκε το 1527 επί εποχής του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β’. Ο τεκές παρήκμασε όταν οι δερβίσηδες έπεσαν σε δυσμένεια επί Σουλτάνου Μαχμούτ Β’ (1808-1839). Στο κέντρο του τεκέ κτίστηκε το μαυσωλείο όπου θάφτηκε ο άγιος Μουσά Μπαμπά. Ο δερβίσης Μουσά Μπαμπά, λοιπόν, στην πρώτη του νιότη, παιδί ακόμα, ήταν υπηρέτης στο σπίτι ενός Αγά στην περιοχή. Κάποτε ο Αγάς αποφάσισε ένα ταξίδι στην Μέκκα για προσκύνημα. Μετά την αναχώρησή του, η σύζυγός του έφτιαξε μια μέρα χαλβά που άρεσε πολύ στον Αγά και εξέφρασε το παράπονό της που έλειπε ταξίδι και δεν θα έτρωγε κι εκείνος το γλύκισμα. Ο Μουσά Μπαμπά τότε της λέει “Βάλε μου μια μερίδα χαλβά και ο Αγάς θα τον ευχαριστηθεί σήμερα”. Η κυρά του σπιτιού τού έβαλε χαμογελώντας γιατί πολύ εκτίμησε την πονηριά του μικρού που θεώρησε ότι με αυτό το κόλπο εξασφάλιζε άλλη μια μερίδα από τον νόστιμο χαλβά. Μετά από μέρες ο Αγάς επέστρεψε στο σπιτικό του και το πρώτο που είπε στην κυρά του ήταν πόσο πολύ ευχαριστήθηκε με τον χαλβά που βρήκε στο κατώφλι του στη Μέκκα, σταλμένο από αυτήν. Δεν ήθελε πολύ για να παραδεχτούν όλοι την αγιοσύνη του νεαρού που από τότε ανακηρύχτηκε άγιος Δερβίσης. ο Μουσά Μπαμπά είναι για τους Τούρκους ο δικός μας Άγιος Γεώργιος, γι΄αυτό και την ημέρα της γιορτής του ακουγότανε, λέει ο μύθος, καλπασμός στο πλακόστρωτο του Μαυσωλείου. Καβαλάρης ο Άι Γιώργης, καβαλάρης κι ο Δερβίσης τριγυρνούσε στη γειτονιά το βράδυ της άγιας μέρας. Οι χριστιανοί πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή συνέχισαν την προσκυνηματική χρήση του μνημείου και μερικοί ακόμα λένε πως ακούν τον καλπασμό του αλόγου.

Μύρισε θάλασσα και θυμάρι..

Το ψάρι είναι μια παρεξηγημένη έννοια. Η υπέροχη, ευγενική τροφή, ο πλούτος της θάλασσας, για μια σειρά λόγους ξέφυγε από τον αρχικό του σκοπό μαγειρέματος, που είναι η απόλαυση σε λογικά πλαίσια και έγινε, χωρίς λογική, ακριβοθώρητη τροφή. Ένα εστιατόριο της πόλης έρχεται να επιτελέσει διπλό ρόλο. Να αποκαταστήσει την έννοια ποιότητας τιμής, για λογαριασμό όλου του θησαυρού της θάλασσας στην τσέπη του μέσου καταναλωτή και να επιχειρήσει μια σειρά ευφάνταστες παρεμβάσεις στον τρόπο παρασκευής πιάτων με πρώτη ύλη το ψάρι και τα θαλασσινά.

Ξεκινώντας από τον μοναδικό χώρο που στεγάζει το Thymare, ένα μίνιμαλ κομψοτέχνημα βασισμένο στο ξύλο από καφάσια, τα υπέροχα ενυδρεία, και τους αληθινά ευγενείς και πρόθυμους ανθρώπους που εργάζονται εκεί και προχωρώντας στην ουσιαστική αιτία που το επισκέπτεται κάνεις, το φαγητό, έχεις ένα σύνολο λόγων να το κάνεις στέκι. Είναι αλήθεια ότι ελάχιστοι σεφ τα τελευταία χρόνια πέτυχαν τέτοιες εντυπωσιακές επιδόσεις νέου τρόπου προσέγγισης των θαλασσινών, όσο ο Γιώργος Παπαδόπουλος, σεφ του Thymare. Χταπόδι με φάβα και μανιτάρια για ξεκίνημα, απίθανος γαύρος σαγανάκι με κάρυ, καπνιστό χέλι με passion fruit και βασιλικό, μύδια αχνιστά με κρόκο Κοζάνης για ξεκίνημα. Η όρεξη έρχεται τρώγοντας και κοιτάζοντας στα γύρω τραπέζια θέλεις να δοκιμάσεις κάθε εμπειρία που μοιάζει ηδονική τριγύρω.

Περνώντας στα κυρίως μένεις άφωνος με τα αλ ντέντε Κιτάρα με όστρακα, το μοναδικό ξεροψημένο σολομό με πουρέ αρακά και πιπερόριζα, το μπακαλιάρο με το νιόκι. Μοναδικές σαλάτες και ποικιλίες ούζου που ζαλίζουν και κυρίως τιμές που αγγίζουν, σε κάνουν να πεις μπράβο. Γιατί κάποιος μαγείρεψε με άποψη, αγάπη και κυρίως φαντασία στον τρόπο πρόσμιξης των πρώτων υλών προσφέροντας σου τα πάντα σε τιμές που σε κάνουν να νοιώσεις πως σε αφορούν.

*Thymare, Λεωφ. Μεγάλου Αλεξάνδρου 2, Τηλ. 2310897197. Ανοιχτά: Τετάρτη – Παρασκευή 18:00 – 00:00, Σάββατο: 14:00 – 00:00, Κυριακή: 13:00 – 18:00. Δευτέρα & Τρίτη κλειστά

All time classic

Το απόλυτο μέρος για τη μέρα και τη νύχτα στην παλιά παραλία. Ο «Θερμαϊκός» προϋπήρχε ως παραλιακό καφενείο στα 70s και ως μπαρ αποτελεί το μέρος της καρδιάς μας στη παραλία. Εχουν περάσει το κατώφλι του γενιές και γενιές και έχουν μυηθεί σε πολύ προχωρημένες μουσικές και ακρως ταξιδιάρικες. Ένα από τα λίγα εναπομείναντα κλασικά μπαρ με προσωπικότητα που ευτυχώς αντέχουν στον χρόνο. Αν δεν βρεις τραπέζι έξω, για να αγνανέψεις τη θάλασσα, η σκάλα που οδηγεί στο πατάρι και θυμίζει σκηνικό εξέδρας θεάτρου θα σε αποζημιώσει. Η διακόσμηση μοναδική. Πριν κάτσεις κάνε μια βόλτα και σες τα όλα. Έχει υπέροχες γωνιές να ανακαλύψεις. Διάλεξε μια που να σου ταιριάζει και κάντην στέκι. Σαν στο σπίτι σου.

*Λεωφ. Νίκης 21, τηλ 2310239842

Κάνε μια βόλτα στο παλιό Μπαγκλαντές

Η περιοχή μετατράπηκε σε σημαντικό βιότοπο αμέσως μετά την κατασκευή φράγματος που έλυσε τα σχετικά με την στάθμη των νερών προβλήματα του χωριού. Το καλό χωριό, το Καλοχώρι δηλαδή, βρίσκεται στην άκρη της πόλης δυτικά και συνδυάζει ένα απλό χωριό, με έναν ενδιαφέροντα υδροβιότοπο (μια και είναι πάνω στις εκβολές του Γαλλικού) και ένα βιομηχανικό τοπίο (μια και φιλοξενεί τόσες μονάδες παραγωγής αγαθών). Στο Μπαγκλαντές της Θεσσαλονίκης, έξω απ΄το Καλοχώρι, κάποτε έτρωγε ο κόσμος φρέσκο ψάρι και απολάμβανε το τσιπουράκι του με θέα από τη λιμνοθάλασσα προς την Θεσσαλονίκη. Η δημοτική αρχή της περιοχής με απόφασή της έχει κλείσει όλες τις ταβέρνες που βρίσκονται στην περιοχή της λιμνοθάλασσας, για να προστατέψει τον βιότοπο. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή που βίωσε την εγκατάλειψη, την υποβάθμιση και κάθε είδους αυθαιρεσία, μετατρέπεται από σκουπιδότοπο σε επισκέψιμο χώρο αναψυχής και παρατήρησης της άγριας πανίδας, πνεύμονα ζωής για το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Μετά την περιήγηση στην φύση αν είστε τυχεροί μπορεί να συναντήσετε μια παρέα που τρωγοπίνει και τραγουδά στο Καλυβαρχείο. Στην οδό Στέλιου Καζαντζίδη, η καλύβα του Αλέκου στέκεται ολομόναχη κι αγέρωχη στην ακροθαλασσιά. Αφτιασίδωτη και σκονισμένη, γεμάτη μπαλώματα και προσωπική δουλειά. Γοητευτική, ονειροπόλα κι ανυπόμονη για την επόμενη μάζωξη, στην οποία μπορείτε να βρεθείτε κι εσείς. Αν την επισκεφτείς δε θα σε απογοητεύσει. Θα σε ανταμείψει διπλά και τρίδιπλα.

*Άλλες 30 ιστορίες της πόλης σας περιμένουν εδώ