CLICKS: Ένα αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα είναι ο,τι χρειάζεσαι αν έχεις ξεμείνει στην πόλη

Λέξεις – Εικόνες: Λιόγκα Δήμητρα, Πλεξίδα Μαρία

Απόγευμα στην πόλη, αρχές Αυγούστου. Όσοι δεν είμαστε σε κάποια παραλία, περιφερόμαστε στο ”γκρίζο” της Θεσσαλονίκης. Η μόνη ανάσα δροσιάς είναι η παραλία. Να δεις λίγο θάλασσα, να μη βλέπει το μάτι άλλο κτίριο, να μην νιώσεις άλλη πίεση και άλλο φόβο.

Η κατάλληλη ώρα είναι τότε που δύει ο ήλιος. Τα χρώματα του ουρανού είναι πάντα το ίδιο όμορφα, πορφυρά και ζωντανά βγαλμένα από πίνακα ζωγραφικής. Στα πόσα ηλιοβασιλέματα πρέπει να φτάσουμε για να σταματήσουμε να τραβάμε φωτογραφίες και να αφήνουμε μία ανάμνηση σε μία ηλιαχτίδα; Νομίζω πάντα θα σταματάμε να τα χαζεύουμε και πότε δεν θα μπορέσει αυτό που βλέπει το μάτι να αποτυπωθεί στον φακό.

Ο κόσμος περπατάει νωχελικά, οι παρέες νέων γελούν, μουσικοί τραγουδούν, ζευγαράκια αγκαλιάζονται σφιχτά στα παγκάκια σαν να είναι η τελευταία τους ημέρα στον κόσμο. Σκηνικό, δημιουργίας θερινού ονείρου, ενώ η γαληνή που αποπνέει η θάλασσα σε αποφορτίζει από τους χαοτικούς ρυθμούς του κέντρου και όλης της αβάσταχτης εβδομάδας στον αστερισμό του καύσωνα.

Μία βόλτα δίπλα στην φεγγαρόλουστη θάλασσα του Θερμαϊκού είναι η ιδανική επιλογή εξόδου κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Ακόμα και εάν έχεις ξεμείνει στο κέντρο για καλοκαίρι, στην νέα παραλία θα αισθανθείς ότι οι δείκτες του ρολογιού κινούνται σε διαφορετικό χρόνο και το ηλιοβασίλεμα θα σε απαλλάξει από άγχη και προβληματισμούς.

Και αν το κτίριο που μένεις προσφέρει και ταράτσα, τότε μια άνοδος εκεί θα σε κάνει να δεις την πόλη με άλλο μάτι. Από ψηλά όλα φαίνονται ήσυχα, σε σχέση με τη βουή των δρόμων. Τα ανοιχτά παραθυρόφυλλα που βλέπεις από τις πολυκατοικίες σηματοδοτούν το καλοκαίρι.