Δήμος Θεσσαλονίκης: Έτσι μαζεύουν οι εργαζόμενοι τα σκουπίδια της πόλης
Οι εργαζόμενοι δεν ζητούν παράλογα πράγματα, αλλά τα αυτονόητα και τα άκρως απαραίτητα για να φέρουν σε πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο
Μπορεί στο δήμο Θεσσαλονίκης, οι διοικούντες να πανηγυρίζουν για τη «νίκη» τους έναντι των εργαζομένων, αλλά η φυγή από την «πραγματικότητα» μερικές φορές είναι αδύνατη, ακόμα και όταν υπάρχει δικαστική απόφαση.
Η πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στην Καθαριότητα του δήμου, που έληξε μετά από προσφυγή του δήμου στην Δικαιοσύνη, δεν αφορούσε το παντεσπάνι, ούτε την χορήγηση αξεσουάρ καλλωπισμού. Το κεντρικό αίτημα τους ήταν και παραμένει, αφενός να εργάζονται σε συνθήκες ασφάλειας και αφετέρου να αμείβονται βάσει νόμου, όταν εργάζονται τις αργίες ή υπερωριακά.
Ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της χώρας που κάθε χρόνο ξοδεύει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για δράσεις και έργα επικοινωνίας και βιτρίνας, αρνείται εδώ και χρόνια να χορηγήσει τα περίφημα μέσα ατομικής προστασίας στους εργαζόμενους που απασχολούνται στην καθαριότητα και στις τεχνικές υπηρεσίες.
Οι εργαζόμενοι χρειάζονται γάντια, αδιάβροχα, ειδικά ενισχυμένα παπούτσια, φόρμες εργασίας, γυαλιά προστασίας αναπνευστικές μάσκες κ.α. τα οποία τελικά αναγκάζονται να αγοράζουν οι ίδιοι ή να χρησιμοποιούν ότι μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο για την προστασία τους.
Οι εικόνες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ημέρες, με τους εργαζόμενους της Καθαριότητας, επαναλαμβάνουμε, του δεύτερου μεγαλύτερου δήμου της χώρας, να χρησιμοποιούν σακούλες σκουπιδιών ως αδιάβροχα για να προστατευτούν από τη βροχή, είναι εικόνες ντροπής και εξαθλίωσης που δεν περιποιούν καμία τιμή για την πόλη.
Οι εργαζόμενοι δεν ζητούν παράλογα πράγματα, αλλά τα αυτονόητα και τα άκρως απαραίτητα για να φέρουν σε πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο που αφορά όλους τους κατοίκους της πόλης: να μαζέψουν τα σκουπίδια και να καθαρίσουν δρόμους και πεζοδρόμια. Είναι θέμα υγιεινής και προστασίας της ζωής για όλους.
Ένας εργαζόμενους που δεν είναι καλά προστατευμένος και αισθάνεται ευάλωτος και αδύναμος μπροστά σ’ αυτό το καθόλου ευχάριστο αλλά ρυπαρό και δύσοσμο έργο, και εργάζεται σε όλες τις καιρικές συνθήκες, με παγωνιά τον χειμώνα και αφόρητες θερμοκρασίες το καλοκαίρι, χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα.
Όταν αναγκάζεται να σύρει κάδους γεμάτους σκουπίδια για 100 και πλέον μέτρα, σε ανηφόρες και κατηφόρες, σε στενά σοκάκια και δρόμους, για να αδειάσουν στο όχημα αποκομιδής, γιατί ο δήμος δεν φροντίζει να διαθέτει μικρές σκουπιδιάρες για τις δύσκολες και δύσβατες περιοχές, ή ακόμα χειρότερα δεν συντηρεί τα υπάρχοντα μικρά οχήματα, είναι, αν μη τι άλλο, κυνική αδιαφορία και προσβολή, στην αξιοπρέπεια και στην προσφορά των εργαζομένων.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και αφορούν ένα ευαίσθητο καίριο και ζωτικής σημασίας ζήτημα, για το οποίο όλοι οι κάτοικοι που ζουν και δραστηριοποιούνται στα όρια του δήμου Θεσσαλονίκης, πληρώνουν δημοτικά τέλη και μάλιστα με το παραπάνω.
Η μη απόδοση των μέσων ατομικής προστασίας και η μη καταβολή των υπερωριών και της αποζημίωσης για την Κυριακάτικη εργασία στους εργαζόμενους της καθαριότητας, δεν προσβάλει μόνο τους εργαζόμενους, αλλά τους κατοίκους αυτής της πόλης, που πληρώνουν ό,τι τους αναλογεί για την καθαριότητα. Τα δημοτικά τέλη καταβάλλονται για να καλύπτουν όλα τα κόστη για την αποκομιδή των απορριμμάτων. Αν ο δήμος δεν ανταποδίδει αυτά που πρέπει, είναι υπόλογος, πολιτικά, ηθικά αλλά και νομικά.
Τα χρήματα από τα δημοτικά τέλη δεν ανήκουν σε καμία διοίκηση του δήμου. Σε κανένα δήμαρχο, αντιδήμαρχο, εντεταλμένο σύμβουλο ή διοικητικό στέλεχος. Ανήκουν στην πόλη και στους κατοίκους της που τα καταβάλουν για να απολαμβάνουν ικανοποιητικές υπηρεσίες καθαριότητας.
Το να μη πληρώνει ο δήμος Θεσσαλονίκης τις υπερωρίες, την αποζημίωση της Κυριακάτικης εργασίας και να μη χορηγεί τα μέσα ατομικής προστασίας των εργαζομένων, εκ των πραγμάτων σημαίνει ότι ο δήμος δεν ανταποδίδει αυτά που πρέπει να επιστρέψει στους κατοίκους της πόλης και συνειδητά υποσκάπτει και δυσχεραίνει το έργο της καθαριότητας.
Οι αντιδράσεις των εργαζομένων που ζητούν τα αυτονόητα, δεν αφορούν κάποιες μειοψηφίες που αρέσκονται στην απεργιακή επαναστατική γυμναστική, αλλά όλη την πόλη. Η εικόνα των ξεχειλισμένων κάδων δεν είναι αποτέλεσμα των αντιδράσεων των εργαζομένων, αλλά της αντιδραστικής πολιτικής που ασκεί εδώ και χρόνια η διοίκηση του δήμου έναντι των εργαζόμενων στον δύσκολο τομέα της καθαριότητας.
Υπόλογοι και υπεύθυνοι για το χάλι με τα σκουπίδια στις γωνιές των δρόμων, δεν είναι οι άνθρωποι που τα μαζεύουν, αλλά αυτοί που θεωρούν ότι με πολιτικά τερτίπια, αόριστες υποσχέσεις και δικαστικές αποφάσεις μπορούν να σπρώχνουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Για πόσο όμως;