Εικόνες: Μια μελαγχολική χειμερινή βόλτα στο Καραμπουρνάκι

Το Καραμπουρνάκι, αυτό το γνώριμο κομμάτι της ανατολικής Θεσσαλονίκης, παραμένει ένας τόπος όπου η καθημερινότητα μπλέκεται αβίαστα με την απλότητα του θαλάσσιου τοπίου.

Κάθε γωνιά είναι ένα «πάντρεμα» της εγκατάλειψης, αλλά και της ζωής.

Η μικρή κατεστραμμένη προβλήτα που πεισματικά αντιστέκεται στο χρόνο και λειτουργεί ως καταφύγιο για θαλασσοπούλια και γλάρους.

Στο βάθος ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο, με την άγρια θαλάσσια απλότητα να συναντά τη «βαριά» γεωγραφία του Θερμαϊκού.

Ανθρώπινες στιγμές. Μια πετσέτα, μια αλλαξιά αφημένα στο παγκάκι και «βουρ» για μια χειμερινή, αλλά αναζωογονητική βουτιά στα όχι και τόσο παγωμένα για την εποχή νερά.

Τα νερά ήρεμα σε καλούν σε μια μικρή απόδραση λίγων λεπτών που θα σου μεταμορφώσει όλη τη μέρα.

Μια αποστασιοποίηση από την πόλη που την κοιτάς απέναντι.

Το σκηνικό συνοδεύεται και από όχι και τόσο κολακευτικές εικόνες.

Σκουπίδια στην ακτή, μισογκρεμισμένες κατασκευές μέσα στη θάλασσα.

Σκουριασμένα σίδερα, πεταμένα ξύλα, φθαρμένες λαμαρίνες, δείγμα της εγκατάλειψης και απόδειξη του ότι δεν εκτιμούμε αυτά που η φύση μας προσφέρει απλόχερα.

Μέσα σε όλα αυτά όμως το Καραμπουρνάκι παραμένει βαθιά γοητευτικό.

Ένας τόπος γνήσιος, ανεπιτήδευτος, γνώριμος για πολλούς.

Σχεδόν ποιητικός.