Είναι έτοιμη η Θεσσαλονίκη για χρονοκρατήσεις στα εστιατόρια;

Ήρθε η ώρα να βγείτε στο εστιατόριο που τόσο καιρό θέλατε και να δοκιμάσετε τα πιάτα που όλοι οι φίλοι και γνωστοί σας έχουν προτείνει. Στη συνέχεια σας έρχεται αυτή η ενημέρωση: Υπάρχει ένα χρονικό όριο στο τραπέζι σας. Από την ώρα που ολοκληρώνεται η παραγγελία σας, έχετε μόνο 2 ώρες για να κάτσετε στο τραπέζι. Τι γίνεται αν θέλετε να παραγγείλετε ένα άλλο ποτό; Λοιπόν, ίσως να μην μπορείτε, γιατί έχει τελειώσει ο χρόνος σας!

«Έχουμε προγραμματίσει μιάμιση ώρα για την παραμονή σας» αναφέρεται στην επιβεβαίωση της κράτησης για το μοντέρνο εστιατόριο “Frühstück 3000” στο Βερολίνο. Η νέα αυτή τακτική κρατήσεων στα εστιατόρια εξαπλώνεται πλέον και στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία. Όλο και περισσότερες πόλεις μπαίνουν στον χορό των περιορισμένων χρονικά κρατήσεων. Δεν είναι μόνο τα εστιατόρια του Μονάχου και του Βερολίνου αλλά και πολύ γνωστά εστιατόρια στη Βιέννη, το Σάλτσμπουργκ, το Αμβούργο, τη Φρανκφούρτη, την Κολωνία, τη Λειψία, τη Στουτγάρδη, τη Ζυρίχη. Σε άλλες χώρες, εκτός από αυτές τις τρεις προαναφερόμενες γερμανόφωνες, η χρονοκράτηση είναι γνωστή. Στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο, το Λονδίνο, το Παρίσι, την Κοπεγχάγη και τη Στοκχόλμη, τα τραπέζια γεμίζουν ακόμη και τρεις φορές μέσα σε ένα βράδυ.

Αν και ο περιορισμός στην ώρα είναι μία λογική σκέψη από την άποψη του εστιατορίου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ατμόσφαιρα έχει αλλάξει καθώς τα μεγάλα και χαλαρά δείπνα, ξαφνικά έγιναν πολύ γρήγορα. Έτσι η συζήτηση για το τι είναι καλό για τα εστιατόρια και τι ελκυστικό για τους επισκέπτες φαίνεται να έχει επεκταθεί.

Εύλογα βέβαια θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχύσει στην Ελλάδα! Αν και δεν το γνωρίζαμε, μέσα από δημοσκόπηση που διενήργησε η Parallaxi ενημερωθήκαμε πως ήδη σε κάποια εστιατόρια της Αθήνας υπάρχει χρόνος στις κρατήσεις. Η διαδικασία είναι απλή: ο πελάτης κάνει κανονικά την κράτηση του και το προσωπικό του εστιατορίου τον ενημερώνει για τον χρόνο που μπορεί να δειπνήσει.

Ο επιχειρηματίας στον κλάδο της εστίασης, Νίκος Νυφούδης, ο οποίος διατηρεί καταστήματα τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στο Λονδίνο εκφράζει την άποψη πως οι Έλληνες δεν είναι ακόμα έτοιμοι για μια τέτοια αλλαγή στο κομμάτι της διασκέδασης.

«Στο Λονδίνο συνήθως οι χρονοκρατήσεις είναι 90 λεπτά, το πολύ 2 ώρες. Πάντα εξαρτάται από τα άτομα, δηλαδή αν είναι μια μεγάλη παρέα 10 ατόμων δίνουμε περισσότερο χρόνο. Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με την ώρα. Στο Λονδίνο οι ώρες αιχμής είναι το μεσημέρι 12:00-14:00 και το απόγευμα 18:00-21:00. Τις υπόλοιπες ώρες όλοι είμαστε πιο ευέλικτοι. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχει γεννηθεί ακόμα αυτό, αν εξαιρέσεις την Παρασκευή και το Σάββατο που υπάρχει ζήτηση αλλά νομίζω είμαστε πολύ ευέλικτοι γιατί ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να το δεχτεί. 

Για παράδειγμα τα Χριστούγεννα θέλουμε να κάνουμε 2-3 καθίσματα, όταν τους λες πως το τραπέζι είναι για δύο ώρες, δεν το καταλαβαίνουν και μας ρωτάνε “θα μας διώξετε όταν περάσει το δίωρο;”. Οπότε δεν είναι εύκολο να γίνει πράξη. Βέβαια όλα θέλουν τον χρόνο τους. Αν αυτό αρχίσει και εφαρμόζεται, θα εκπαιδευτεί ο κόσμος γιατί δεν θα έχει επιλογή»

Ο Μάκης Φιόρος, επιχειρηματίας στον κλάδο της εστίασης στη Θεσσαλονίκη τονίζει από την πλευρά του πως δεν γίνεται να βάζεις χρόνο στην απόλαυση και δηλώνει αντίθετος σ’ αυτή την πολιτική.

«Οι χρονοκρατήσεις διαδόθηκαν στην μετά κορονοϊού εποχή. Στο εξωτερικό υπήρχε και πιο πριν, αλλά όχι τόσο έντονα. Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που είμαι αντίθετος σ’ αυτή τη φιλοσοφία. Ο καθένας έρχεται στα μαγαζιά μας για να κάτσει να απολαύσει την έξοδο του. Δεν μπορείς να του βάζεις χρόνο στην απόλαυση. Το θεωρώ και ως αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Βέβαια ο καθένας χαράζει την δική του πολιτική. Έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια η δουλειά μας να αλλάζει χωρίς λόγο. Δεν βρίσκω κάποιον λόγο να συμβαίνει αυτό. Δηλαδή τι θα γίνει αν κάτσεις δυόμιση, αντί για δύο ώρες; Γιατί πρέπει να είσαι με το ρολόι; Εύχομαι να μην επικρατήσει αυτή η λογική. Εκτός αν πας για να δοκιμάσεις το πιάτο ενός συγκεκριμένου chef και επιλέξεις ένα εστιατόριο, που κάνει χρονοκρατήσει γι’ αυτόν λόγο. 

Ειδικά τα τελευταία χρόνια που οι έξοδοι των Ελλήνων έχουν περιοριστεί σε 1-2 φορές την βδομάδα, είναι χονδροειδές να τους βάζεις και περιορισμό στο πόσο θα απολαύσουν την έξοδο τους»

Ο Γιάννης Ζιάγκας, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Μανιτάρι» επίσης δηλώνει αντίθετος, τονίζοντας πως δεν πιστεύει πως θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα.

«Η δική μου προτεραιότητα είναι ο πελάτης. Η φιλοσοφία μας είναι ο σεβασμός προς τον πελάτη που μας επιλέγει. Αντιλαμβάνομαι τις ανάγκες των εστιατορίων γιατί και εγώ επαγγελματίας είμαι, με τις χρονοκρατήσεις. Σαφώς θα εξυπηρετούσε πολύ μεγαλύτερο πελατολόγιο, όμως εμένα ως επαγγελματία με βρίσκει αντίθετο γιατί η καθημερινότητα μας έχει προσαρμοστεί μέσα σε κουτάκια και χρονοδιάγραμματα, αν εντάξουμε και την διασκέδαση σ’ αυτό το πλαίσιο, παύει να είναι διασκέδαση.

Η αλήθεια είναι πως οι δύο ώρες που δίνονται για τους πελάτες, ειδικά μετά την πανδημία, είναι ένας πολύς καλός χρόνος για να γευματίσει στο δικό μου εστιατόριο. Παρ’ όλα αυτά όταν θέτεις κάποιους περιορισμούς, χαλάς τον πελάτη από την πρώτη στιγμή. Εγώ όταν έχω κρατήσεις στις 21:30 και με καλέσει ένας πελάτης στις 19:00, του αναφέρω πως μπορώ να τον εξυπηρετήσω, απλώς μέχρι τις 21:15. Δεν θα του πω ότι θα έρθεις 19:00 με 21:00. Του δίνω την επιλογή να διαλέξει εκείνος αν θέλει ή όχι.

Δεν πιστεύω πως θα μπορούσαν να γίνουν της μόδας οι χρονοκρατήσεις στην Ελλάδα. Έχει αρχίσει να γίνεται σε κάποια μαγαζιά με δύναμη με πολύ μεγάλο πελατολόγιο. Το κάνουν και εδώ στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν θα λειτουργήσει θετικά, ειδικά εδώ, που ο κόσμος του αρέσει να κάθετε λίγο παραπάνω» 

Τι λένε όμως οι ίδιοι οι επισκέπτες των εστιατορίων;

Οι απόψεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα διίστανται. Από την μία υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν πως δεν τους αρέσει η συγκεκριμένη ιδέα και ότι τους αγχώνει το γεγονός ότι έχουν συγκεκριμένη ώρα για να απολαύσουν το φαγητό τους και από την άλλη πλευρά μερικοί που το έχουν ζήσει και η σκέψη πως δεν προλάβουν τελικά βγήκε λανθασμένη.

«Η χρονοκράτηση ισχύει ήδη σε πολλά εστιατόρια. Μέχρι στιγμής μου έχει τύχει 3 φορές στην Αθήνα. Όταν πήραμε για να κάνουμε την κράτηση μας ενημέρωσαν πως υπήρχε διαθέσιμο τραπέζι από τις 18:00 μέχρι τις 20:00 και μας πήραν τηλέφωνο μια ώρα νωρίτερα για να επιβεβαιώσουν την κράτηση. Στην αρχή πιστεύαμε πως δεν θα μας φτάσει ο χρόνος αλλά τελικά κάτι τέτοιο δεν ίσχυε καθώς ο χρόνος ήταν υπέρ αρκετός. Φυσικά θα πρέπει να δουλεύει σωστά η κουζίνα και το πάσο για να βγουν όλα τα πιάτα στον χρόνο τους», αναφέρει ο Μιχάλης.

Από την άλλη πλευρά η Μάγδα αναφέρει πως μέχρι στιγμής δεν έχει τύχει να την ενημερώσουν για συγκεκριμένο χρόνο παραμονής σε κάποιο εστιατόριο.

«Η αλήθεια είναι πως έχω διαβάσει ότι οι χρονοκρατήσεις είναι της «μόδας» στο εξωτερικό. Δεν μου έχει τύχει μέχρι στιγμής και αν κάποια στιγμή συμβεί σε κάποιο εστιατόριο που επισκέπτομαι μάλλον θα ξενερώσω καθώς όταν βγαίνω για φαγητό (οι φορές αυτές είναι μετρημένες), δεν θέλω να έχω την χρονική πίεση. Με τον άντρα μου ή την παρέα μου βγαίνουμε για να περάσουμε καλά, να συζητήσουμε, να γελάσουμε. Όταν μπαίνει το χρονικό όριο των 2 ωρών, όλα αυτά καταλαβαίνετε πως περιορίζονται»