Ενάντια στην κατάργηση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης το τμήμα θεάτρου του ΑΠΘ
Υποστηρίζει πως η απόφαση αυτή θα περιορίσει τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μία μονοδιάστατη πρόσληψη του κόσμου
Για την κατάργηση των επιλεγόμενων καλλιτεχνικών μαθημάτων και των ερευνητικών δραστηριοτήτων στο Λύκειο, εκφράζει την απογοήτευσή του το τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το τμήμα, σύμφωνα με ανακοίνωση του, αντιτίθεται με την πρόσφατη υπουργική απόφαση, καθώς όπως υποστηρίζει αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των μαθητών και μαθητριών από την καλλιτεχνική εκπαίδευση.
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:
Το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εκφράζει την απογοήτευσή του και την πλήρη αντίθεσή του στην πρόσφατη υπουργική απόφαση [74181/Δ2/2020 – ΦΕΚ 2338/B/15-6-2020], σύμφωνα με την οποία καταργείται η ζώνη επιλεγόµενων καλλιτεχνικών µαθημάτων (εικαστικών, μουσικής, θεατρικής αγωγής, θεατρολογίας) και ερευνητικών δραστηριοτήτων στο Λύκειο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη απομάκρυνση των μαθητών και των μαθητριών τόσο από την καλλιτεχνική εκπαίδευση όσο και από τις παράπλευρες προσωπικές, πολιτισμικές και κοινωνικές δεξιότητες που καλλιεργούνται μέσα από αυτή.
Η σημασία του θεάτρου και των υπόλοιπων τεχνών στην εκπαίδευση επισημαίνεται συστηματικά σε διεθνή κείμενα όπως στον Οδικό Χάρτη για τις Τέχνες στην Εκπαίδευση (Roadmap for Arts Education, Λισσαβώνα, UNESCO, 2006), στην Ατζέντα της Σεούλ, που υιοθετήθηκε σε Διεθνές Συνέδριο της UNESCO το 2010 και στη Διακήρυξη της Φραγκφούρτης (Συµµαχία για τις Τέχνες στην Εκπαίδευση, 2019).
Στα κείμενα αυτά, όπως και σε μεγάλο µέρος της σύγχρονης επιστημονικής βιβλιογραφίας, αναγνωρίζεται η σημασία της αισθητικής καλλιέργειας, η εκπαίδευση στις τέχνες Θεωρείται αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή των παιδιών, των εφήβων και των νέων ανθρώπων ενώ ταυτόχρονα υπογραμμίζεται η ουσιώδης συμβολή των τεχνών στη βιώσιμη ανάπτυξη, στην υλιστική εκπαίδευση και στην κοινωνική ενεργοποίηση.
Θεωρούμε παράδοξο να συμπεριλαμβάνονται στη σχολική ατζέντα στόχοι που σχετίζονται με την ενεργό συμμετοχή των νέων στον σύγχρονο κόσμο και, ταυτόχρονα, να αποκλείονται από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μαθήματα όπως το θέατρο το οποίο εξοικειώνει τα παιδιά και τους νέους με το δημόσιο λόγο, τους σύγχρονους πολυγραμματισμούς, τη βιωματική μάθηση και τους δίνει τη δυνατότητα να φαντάζονται και να οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο.
Θα ήταν κρίμα ο στόχος της εκπαίδευσης να είναι μόνο η εκπλήρωση τεχνικών αναγκών και η προετοιμασία για τις εξετάσεις. Ο στόχος αυτού του είδους της αποτελεσματικότητας περιορίζει τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μία μονοδιάστατη πρόσληψη του κόσμου, μεταφέροντας περιοριστικά και παθητικά µηνύματα. Όσο όμως το σχολείο απομακρύνεται από τη διαλεκτική της µάθησης και τη δυναμική της γνώσης αποπροσανατολίζεται από τους ουσιαστικούς στόχους της εκπαίδευσης που σχετίζονται όχι μόνο µε τεχνογνωσία αλλά και με την κοινωνία, τον πολιτισμό και την ποιότητα της καθημερινής ζωής.
Το Τμήμα Θεάτρου, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια παρέχει εξειδικευμένη εκπαίδευση στους φοιτητές και τις φοιτήτριες για το μελλοντικό τους έργο στα σχολεία και του οποίου οι απόφοιτοι στελεχώνουν τον κλάδο της Θεατρικής αγωγής, ζητά την τροποποίηση του προτεινόμενου ωρολόγιου προγράμματος, την επαναφορά των μαθημάτων τέχνης στα σχολεία και την ενίσχυση του ρόλου τους στη σύγχρονη ελληνική εκπαίδευση.
