Φοιτητές Erasmus: Πώς βλέπουν τη ζωή και τις σπουδές στη Θεσσαλονίκη;

Η Θεσσαλονίκη αποτελεί κάθε χρόνο έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για φοιτητές του προγράμματος Erasmus.

Μέσα από τις εμπειρίες φοιτητών από τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αποκαλύπτεται μια πόλη φιλόξενη, γεμάτη ζωντάνια, αλλά και με τις δικές της ιδιαιτερότητες.

Στο πλαίσιο της φοιτητικής εβδομάδας του ΑΠΘ, το δίκτυο φοιτητών erasmus και το πανεπιστήμιο οργάνωσαν μια συνάντηση στη καρδιά του campus με φοιτητές από το πρόγραμμα που μένουν προσωρινά στην Ελλάδα και ήμασταν εκεί για να ακούσουμε την εμπειρία τους από την πόλη και το πανεπιστήμιο.

Ο Gary, 21 ετών από τη Νορμανδία της Γαλλίας  σπουδάζει Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Cean Basse, και η Eleonor 20 ετών, φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας από το ίδιο μέρος της Γαλλίας, βρίσκονται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μέσω του προγράμματος Erasmus από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο.

Περιγράφουν τις διαφορές των πανεπιστημίων τους με το Αριστοτέλειο: «Εδώ τα μαθήματα διαρκούν πολύ περισσότερο – δυόμιση ώρες διάλεξη – κάτι που δεν το περιμέναμε. Στη Γαλλία έχουμε περισσότερα μαθήματα αλλά μικρότερης διάρκειας», λέει η Eleonor. Ο Gary προσθέτει με χιούμορ: «Εδώ το campus έχει τεράστια έκταση – πας εκεί, πας παραπέρα, και συνεχίζεις και ακόμα βρίσκεσαι σε αυτό. Στην Γαλλία είναι πολύ μικρό και συμπυκνωμένο !»

Η καθημερινότητά τους ή καλύτερα τα στέκια τους, δεν διαφέρουν καθόλου από αυτά ενός μέσου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη. «Κινούμαστε γύρω από την Καμάρα, λέει ο Gary. Εκεί, όπως συμπληρώνει η Eleonor, νιώθουν άνετα σαν στο σπίτι τους.

Σχετικά με την επαφή τους με Έλληνες φοιτητές, η Eleonor, μοιράζεται μαθήματα με Έλληνες συμφοιτητές της «μιας και είναι τα μαθήματα στα αγγλικά όλοι έχουμε τις ίδιες διαλέξεις» , έχει καταφέρει να κάνει κάποιες φιλίες με Ελληνίδες συμφοιτήτριές της, κάτι που ο Gary θεωρεί λίγο πιο δύσκολο λόγω του δικού του αντικειμένου σπουδών της Ψυχολογίας και έτσι μας λέει πως «Οι παρέες μου μπορεί να μην είναι μόνο Γάλλοι εδώ, αλλά είναι σίγουρα μαθητές Erasmus».

Σε ερώτηση σχετικά με το τί τους ενοχλεί στην πόλη, η μυρωδιά στο λιμάνι ήταν η απάντηση του Gary «Μου θυμίζει πολύ την πόλη μου λόγω του λιμανιού, αλλά η μυρωδιά είναι αρκετά πιο ενοχλητική». Όσο για την Eleonor, οι μεγάλοι και γεμάτοι κίνηση δρόμοι είναι κάτι που την αγχώνει,  «Η Εγνατία μου θυμίζει την Ινδία», λέει γελώντας.

Όσο για τις μετακινήσεις τους, και οι δύο επιλέγουν το περπάτημα, αφού μένουν κοντά στο πανεπιστήμιο, ενώ λένε πως και το μετρό είναι βολικό για πιο μακρινές βόλτες.

Λίγο πέρα τρείς ακόμα φοιτήτριες, η Melina 24 ετών, η Julia 19 και η Inger 26 από το  Πανεπιστήμιο του Αμβούργου μιλούν και αυτές για την καθημερινότητά τους στη Θεσσαλονίκη.

Η Melina εκτιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι η φοιτητική λέσχη προσφέρει δωρεάν φαγητό στους φοιτητές, στην ερώτηση μας πώς της φαίνεται γευστικά, απάντησε με χιούμορ «Δεν παραπονιέμαι για ό,τι μου δίνεται δωρεάν», η Julia είναι ευχαριστημένη με τις τιμές  του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου «το κόστος είναι πολύ χαμηλό». Η Inger, η οποία κάνει μεταπτυχιακό erasmus δύο εξαμήνων στη Γλωσσολογία, δηλώνει ενθουσιασμένη από το επίπεδο των μαθημάτων και τις εγκαταστάσεις της Βιβλιοθήκης. «Δεν φανταζόμουν ότι θα βρω τόσο καλό και οργανωμένο πρόγραμμα εδώ», τονίζει.

Η Julia σπουδάζει Γεωγραφία στη Γερμανία αλλά στη Θεσσαλονίκη παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή Γεωπονίας Δασολογίας και Περιβάλλοντος.

Η Melina επίσης συνδυάζει τη Θεολογία που σπουδάζει στην χώρας της με την γερμανική καταγωγή της, και έτσι στο Αριστοτέλειο παρακολουθεί μαθήματα στο Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας αλλά και ελάχιστα στη Θεολογική Σχολή μιας και «Η θεολογική σχολή εδώ είναι προσανατολισμένη στην ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία και δεν μπορώ να παρακολουθήσω ολοκληρωμένο πρόγραμμα». Η Inger είναι ενθουσιασμένη με τον χώρο του campus: «Μεγάλο, πράσινοι χώροι που μπορείς να κάτσεις στο πάτωμα και να διαβάσεις, βασικό επίσης ότι είναι κοντά στο κέντρο… είναι ένας μικρός κόσμος μόνος του».

Όσο για τις παρέες τους, οι περισσότεροι φοιτητές αναφέρουν πως έχουν κυρίως φίλους από το δίκτυο του Erasmus και όχι τόσο με Έλληνες από την πόλη. Αυτό όμως δεν φαίνεται να στερεί από την εμπειρία τους – αντίθετα, φαίνονται χαρούμενοι και εύκολα εγκλιματισμένοι. Αναφέρουν χαρακτηριστικά μέρη της πόλη, ενημερώνονται και πάνε σε πάρτι και πολιτισμικά δρώμενα.

Όσο για το αν θα επιστρέψουν στην Ελλάδα μετά το πέρας του προγράμματος ανταλλαγής, οι απόψεις διίστανται.

Η Melina και η Julia δηλώνουν ότι μάλλον δεν θα επισκεφθούν ξανά σύντομα τη Θεσσαλονίκη μιας και την έχουν γνωρίσει και θέλουν να δουν και άλλα μέρη της χώρας όπως την Αθήνα ή νησιά για διακοπές.

Ωστόσο, η Inger είναι αποφασισμένη να επιστρέψει το φθινόπωρο: «Ερωτεύτηκα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, και θέλω πολύ να ξαναδώ ελληνικές ταινίες που δεν θα ξαναέβλεπα ποτέ, θέλω να ζήσω ξανά αυτή την εμπειρία».

Το κοινό νήμα που συνδέει τις αφηγήσεις τους είναι η αγάπη για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, η αίσθηση ελευθερίας και το περπάτημα στην πόλη και η επαφή με μια διαφορετική εκπαιδευτική και κοινωνική κουλτούρα – όλα στοιχεία που κάνουν αυτά τα εξάμηνα τους στη Θεσσαλονίκη να μένει στη μνήμη τους σαν μια ξεχωριστή εμπειρία της φοιτητικής ζωής τους.