H χθεσινοβραδινή μαγική ομιλία του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη
Η Άννα Χατζημανώλη παρακολούθησε μαζί με 1100 άλλους την πολυσυζητημένη ομιλία και γράφει.
Λέξεις: Άννα Χατζημανώλη
Εικόνα: Γιάννης Τσουφλίδης
Kαθήμενοι χίλιοι εκατό, όρθιοι και σκαλάκια δεν μπορώ να υπολογίσω. Το 90% φοιτήτριες και φοιτητές. Ανέβηκε ολόκληρη η ομιλία του Κωνστ. Δασκαλάκη στο ΑΠΘ για όποια και όποιον ενδιαφέρεται κι ας κάνει τις σκέψεις του:
https://www.auth.gr/video/24941
Να πω συνοπτικά τις δικές μου. Θαυμαστοί οι νέοι δρόμοι που ανοίγονται, όλα όσα κατορθώνουν, όλα όσα ήδη χρησιμοποιούμε καθημερινά. Τα θεωρούμε δεδομένα αλλά χωρίς να ξέρουμε πώς έγιναν, πώς λειτουργούν και πόση φαιά και χρόνος χρειάστηκε από τους λίγους για να τα καρπωθούν οι πολλοί – περιουσία της ανθρωπότητας πλέον.
Επειδή όμως το νόμισμα έχει πολύ περισσότερες από μία όψη, κι επειδή έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους – θέμα ανεξέλεγκτο και μη μετρήσιμο – τίθενται ορισμένα θέματα και διλήμματα, όπως συνήθως συμβαίνει. Ένα: η νομολογία των παρενεργειών των νέων επιτευγμάτων δεν προλαβαίνει να ακολουθήσει και να καλύψει τις όποιες συνέπειες.
Ένα δεύτερο σημείο είναι οι οικονομικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, ηθικές, φιλοσοφικές ή και άλλες παράμετροι που χρειάζονται ταυτόχρονη κάλυψη – κάτι όμως που χωλαίνει και αγκομαχώντας ακολουθεί τις εξελίξεις. Λυπήθηκα όταν ανέφερε ότι στις σπουδές του στο Μετσόβειο από τα εξήντα μαθήματα τα δύο μόνο ήταν ανθρωπιστικού περιεχομένου. Το αυτό τώρα στο ΜΙΤ όπου εργάζεται: μόνο το ένα τέταρτο. Αναμενόμενο.
Εννοείται ότι δεν χρειάζεται να αντιδράσουμε ως λουδίτες στρουθοκαμηλίζοντας και σπάζοντας τις μηχανές που αφαιρούν δουλειές. Εννοείται ότι η τεχνολογία και η επιστήμη είναι α π ό και γ ι α τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Γι’ αυτό, γνώμη μου, πρέπει να συνεξαταστούν περισσότερες παράμετροι πριν βγει το προϊόν προς κατανάλωση. Το αυτό και για τη βιολογία που εξίσου τρέχει με χίλια.
Χάρηκα τις ερωτήσεις μετά το τέλος της ομιλίας. Ήταν πραγματικές μισόλεπτες συγκεκριμένες ερωτήσεις και όχι τοποθετήσεις. Πλην δύο γηραιότερων στο τέλος που ήθελαν να πουν εκείνο που ήθελαν, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της ομιλίας. Καλημέρα σε όλες και όλους και χαρείτε την ομιλία.
Αα, να πω κι ετούτο. Ο κύριος δίπλα μου, των θετικών επιστημών, που ψιλοκουβεντιάσαμε πριν την έναρξη της ομιλίας, γέλασε και είπε: το πραγματικό πρόβλημα θα προκύψει όταν η τεχνητή νοημοσύνη αποκτήσει συνείδηση του εαυτού της και πει «εγώ».
