Η Kapa26ARTeam στις Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ Θεσσαλονίκης

Πού είναι το καπέλο μου;

Ίσως στο βάθος ενός παλιού καθρέφτη, σε μια βιτρίνα ξεχασμένη, σε κάποιο βλέμμα που απέμεινε να κοιτάζει το παρελθόν.

Το καπέλο δεν είναι μόνο αντικείμενο· είναι σημάδι.

Σημάδι εποχής, ταυτότητας, ανάγκης για κάλυψη ή για έκθεση.

Γυναίκες φόρεσαν καπέλα όχι μόνο για να προστατευτούν απ’ τον ήλιο, αλλά για να κρύψουν ή να αποκαλύψουν την επιθυμία, την καταγωγή, την ελευθερία.

Η ομάδα Kapa26ARTeam παίρνει στα χέρια της το νήμα από ένα πιλοποιείο άλλης εποχής, και το μεταπλέκει με υλικά φθαρμένα, ανακυκλωμένα, που κουβαλούν ιστορίες και σιωπές.

Το καπέλο εδώ δεν είναι προϊόν· είναι ερώτημα.

Είναι γέφυρα ανάμεσα σε χθες και αύριο. Μια μορφή μετασχηματισμού που μας καλεί να σκεφτούμε:

Ποιοι ήμασταν;

Ποιοι είμαστε τώρα;

Και τι κουβαλάμε πάνω μας, συνειδητά ή ασυνείδητα, σαν καπέλο;

Η γυναίκα δεν αλλάζει καπέλο· αλλάζει ρόλο, γλώσσα, μορφή.

Και μέσα από την πράξη της επανάχρησης, μέσα από την τέχνη, βρίσκει νέους τρόπους να υπάρξει.

Στην καρδιά της βιτρίνας, ένα καπέλο — αναγέννηση, χειρονομία, αφήγηση.

Πού είναι το καπέλο μου;

Ίσως είναι εκεί που αρχίζει η ερώτηση.

Where is my hat?

(Ulysses, James Joyce)

Η ομάδα Kapa26ARTeam με την τρίπτυχη εγκατάσταση στις βιτρίνες του ΟΤΕ, προτείνει μια πολυδιάστατη προσέγγιση στη δημιουργική διαδικασία, που συνδυάζει την έννοια του καπέλου, της γυναικείας ταυτότητας, όπως προτείνει και ο τίτλος από το έργο του Τζέιμς Τζόις Οδυσσέας, αλλά και της ανακύκλωσης. Πιάνοντας τον μίτο από το πιλοποιείο της οικογένειας Ζερβοπούλου (Κασκέτα ΖΕΡΒΟ, 1925-1965) και τις πρώτες ξύλινες μήτρες, η ομάδα Kapa26ARTeam πατάει στα δημιουργικά χνάρια της ενσυναίσθησης του παρόντος και συνεχίζει στην αποτύπωση της αειφορίας του μέλλοντος.

Το καπέλο, ως φορέσιμο αντικείμενο, αναδεικνύει την εξέλιξη της γυναικείας εικόνας και ταυτότητας μέσα στον χρόνο. Από σύμβολο κοινωνικής διαστρωμάτωσης μέχρι μέσο αυτοέκφρασης, το καπέλο επιτρέπει στη γυναίκα να αναδείξει τις πολλαπλές πτυχές της προσωπικότητάς της, να αποδεχτεί ή να αμφισβητήσει τις κοινωνικές προσδοκίες. Η διαδικασία αυτή γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όταν ενσωματώνεται η έννοια της ανακύκλωσης και της επανάχρησης, που σχετίζονται με την ανανέωση και την βιωσιμότητα. Κάθε χρησιμοποιημένο υλικό, κάθε κομμάτι που ανακυκλώνεται, φέρει μαζί του ιστορίες και συναισθήματα, προσφέροντας μια νέα ζωή και προοπτική. Η επαναχρησιμοποίηση των στοιχείων αυτών στην εγκατάσταση γίνεται μια πράξη που συνδυάζει την τέχνη με την κοινωνική ευθύνη.

Ο θεατής καλείται να στοχαστεί πάνω στις έννοιες της ταυτότητας και του περιβάλλοντος. Το καπέλο, η γυναίκα και η ανακύκλωση εξελίσσονται στα εργαλεία για συναισθηματική και αισθητική εξερεύνηση, μέσα στα πλαίσια μιας οικολογικής συνείδησης, προσκαλώντας τον καθένα να αναγνωρίσει τη δική του θέση μέσα σε αυτή την αέναη διαδικασία μετασχηματισμού.

Μέλη της ομάδας Kapa26ARTeam:

Σύνη Βυζοβίτου

Πώλα Γιάννα

Ιουλία Κακουλίδου

Νικολέτα Τσικώτη

Ασπρόμαυρη φώτο Κασκέτα #ΖΕΡΒΟ . Φωτογραφίες Lydia Gianna, Ραφαέλα Στεφάνου Επιμέλεια :Giannis Argyriadis