Η κρήνη του Επταπυργίου ήρθε στο φως!

Η κρήνη του Επταπυργίου, οθωμανικής περιόδου, αποκαλύφθηκε σήμερα από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης. Από αυτήν διατηρείται μεγάλο μέρος της πρόσοψης, η οποία πιθανότατα απέληγε σε οξυκόρυφο αψίδωμα. Στα πλάγια δύο τετράγωνες εσοχές χρησίμευαν για την προσωρινή εναπόθεση κανατιών. Το νερό έρεε σε μαρμάρινη αρχαία σαρκοφάγο.

Διαβάστε σχετικά | Βρύσες – κρήνες στην παλιά Θεσσαλονίκη: Διψάσαμε το μεσημέρι…

Οι κρήνες ήταν έργα δημόσιου χαρακτήρα που εξυπηρετούσαν τις υδροδοτικές ανάγκες της πόλης. Κατασκευές διαφόρων μεγεθών, τύπων και αρχιτεκτονικών προθέσεων, ελεύθερες ή προσαρμοσμένες σε τοίχους κτηρίων ή βραχώδη πρανή, πολυτελείς και εντυπωσιακές ή ταπεινές και υποτυπωδώς διαμορφωμένες, οι κρήνες της οθωμανικής Θεσσαλονίκης σηματοδοτούσαν εστίες κοινωνικής συναναστροφής, σημεία συνάντησης των κατοίκων της πόλης, στοιχεία αναπόσπαστα της φυσιογνωμίας της. Τις περισσότερες φορές εξασφάλιζαν το νερό σε ολόκληρες συνοικίες, καθώς λιγοστά σπίτια είχαν τη δυνατότητα υδροδότησης.

Διαβάστε σχετικά: Μια κρήνη απ΄τα παλιά

Στις προσόψεις τους κυριαρχεί το οξυκόρυφο αψίδωμα, επενδυμένο συχνά στη θέση του κρουνού με κοσμημένες ή ακόσμητες μαρμάρινες πλάκες, προερχόμενες συνήθως από παλαιότερα κτήρια. Ορισμένες διέθεταν και μικρότερες κόγχες για την εναπόθεση μικροαντικειμένων, όπως τάσια ή κανάτια. Για τη συγκέντρωση του νερού, στο κάτω μέρος τους προσαρμόζονταν μαρμάρινες λεκάνες, επίσης προερχόμενες από αρχαίες κατασκευές, συνήθως σαρκοφάγους. Υπήρχαν όμως και πιο πολυτελείς περίοπτες κρήνες, οι φιάλες με τη μορφή ανοιχτού κιβωρίου και μεγάλη λεκάνη στο κέντρο, οι οποίες βρίσκονταν στις αυλές τζαμιών και εξυπηρετούσαν συνήθως θρησκευτικές ανάγκες.

Σήμερα, από τις κρήνες και τις φιάλες της οθωμανικής Θεσσαλονίκης διατηρούνται λίγες, ανάμεσά τους οι κρήνες της οδού Ολυμπιάδος, του Αλατζά Ιμαρέτ, στο Τσινάρι και οι φιάλες της Ροτόντας και του Αγίου Παντελεήμονα. Πολλές είναι γνωστές από φωτογραφίες, όπως η κρήνη της Ροτόντας, του Προφήτη Ηλία και η κρήνη στη συμβολή των οδών Κασσάνδρου και Προφήτη Ηλία, αλλά και οι φιάλες της Αγίας Σοφίας και των Αγίων Αποστόλων.

Πηγή: Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης