Εγώ θα ξαπλώσω στην Τσιμισκή και δεν θα σηκώνομαι!

του Γιώργου Τούλα

Είναι τώρα τρία χρόνια που ξεκίνησε η κρίση και μαζί της τα προβλήματα των τάξεων που πλήττει. Και ενώ για άλλες τάξεις τα προβλήματα, οι Γολγοθάδες, περνούν σιωπηλά, υπάρχουν επαγγελματικές κατηγορίες που τα βιώνουν δημόσια ή, ακόμα καλύτερα, εις βάρος του δημοσίου χώρου. Ο τρόπος ας πούμε που οι οδηγοί ταξί λόγω της αναδουλειάς έχουν καταλάβει τα οδοστρώματα των κεντρικών και όχι μόνο δρόμων, δημιουργώντας το χάος,  είναι τουλάχιστον εξωφρενικός. Από τη Σοφούλη μέχρι το σύνολο της Μητροπόλεως, σχεδόν όλο το 24 ωρο, εκατοντάδες σταματημένα ταξί παρεμποδίζουν τη λειτουργία των λεωφορειόδρομων,  τη διέλευση των αυτοκινήτων, την ομαλή λειτουργία των οδικών αξόνων. Όσες προσπάθειες και αν έγιναν από τη μεριά της πολιτείας και των δήμων να διευθετηθεί το ζήτημα απέβησαν άκαρπες. Η στάση των σωματείων των ταξί είναι τουλάχιστον προκλητική. Όλον αυτόν τον καιρό εξετάστηκαν πολλές εναλλακτικές λύσεις, νέες πιάτσες στις παρυφές του κέντρου, ειδοποιήσεις μόλις αδειάζουν θέσεις ώστε να καταφθάνουν ταξί από κοντινά σημεία, αστυνόμευση ακόμα και με δικά τους μέσα κλπ. Άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στις διαπραγματεύσεις μου μετέφεραν το κλίμα της απόλυτης άρνησης. Αλλά ταυτόχρονα και την παλαιού τύπου νοοτροπία της επέμβασης με ανωτέρα μέσα στην τροχαία για σβήσιμο των κλήσεων που κόβονται για κατάληψη των οδοστρωμάτων.

Τις τελευταίες μέρες πληροφορούμαι πως υπάρχει μια σκέψη υπαναχώρησης από την πλευρά του δήμου Θεσσαλονίκης και διάθεσης για παραχώρηση της αριστερής λωρίδας της οδού Τσιμισκή για δημιουργία πιάτσας ταξί. Ενός δρόμου που ο δήμαρχος της πόλης έλεγε μόλις πέρσι πως θα τον μετατρέψει σε πεζόδρομο, στην αρχή κάθε Κυριακή και μετά μόνιμα. Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα; Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές το Μάιο του 2014. Καθώς οι ταξιτζήδες θεωρούνται κινητοί διαμορφωτές κοινής γνώμης, διότι έρχονται σε επαφή με χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα μεταφέροντας τους εικόνες από την καθημερινότητα της πόλης, η ιδέα να μην τους έχει κάνεις απέναντι του στις εκλογές αλλά συμμάχους και η ιδέα της ικανοποίησης του αιτήματος τους για πιάτσα στην βασική οδό της πόλης μου προκαλεί ναυτία. Προς τιμή του ο Περιφερειάρχης διαμήνυσε πως δεν πρόκειται να συναινέσει σε ένα τέτοιο έγκλημα. Από τη μεριά του Δήμου όμως η σκέψη παραμένει.

Επειδή το θέμα είναι πως η υπόθεση μοιάζει με εφιαλτικό ανέκδοτο, προτείνω απλά και καθαρά, αν υπάρξει υπαναχώρηση από τη μεριά του δήμου και προκριθεί η ιδέα της πιάτσας στην Τσιμισκή, μια διαφορετική διαμαρτυρία κόντρα στην περαιτέρω υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας υπέρ μιας πανίσχυρης συντεχνίας, που για χρόνια ζούσε περίπου βασιλικά και χωρίς καμία πρόνοια υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Προτείνω λοιπόν να ξαπλώσουμε συμβολικά στην αριστερή λωρίδα της Τσιμισκή και να μη σηκωθούμε από κει αν δεν μας διαβεβαιώσουν πως το απίστευτο αυτό ψηφοθηρικό σχέδιο δεν θα περάσει.

*Η φωτογραφία είναι της Κύας Τζήμου