Ενάντια στη χρωματιστή ακαλαίσθητη λαίλαπα

Κατακλύζουν κάθε επιφάνεια του αστικού δημόσιου χώρου. Κάνουν μπαμ, αφού αυτοί που τα δημιουργούν θέλουν να αφήσουν το στίγμα τους στην πόλη με το χειρότερο τρόπο. Ο λόγος για τα γκράφιτι, τις εικαστικές, δηλαδή, ”εμπνεύσεις” θερμόαιμων συνομηλίκων μου, που, παρά τις αρκετές αξιολογότατες εξαιρέσεις, συνίστανται σε αφηρημένες κουτσουλιές με σπρέι. Εχθροί της αστικής καλαισθησίας είναι προφανώς και τα tags και φυσικά τα στιχάκια ή τα συνθηματάκια με ρομαντικό, οπαδικό και πολιτικό περιεχόμενο. Και ενώ κάθε ελπίδα για την εξαφάνιση της χρωματιστής αυτής βρωμιάς είχε σχεδόν χαθεί, ο δήμος ανακοίνωσε τη συνεργασία του με την Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος (Π.Ε.Ε.Β.Ε.), εθελοντές και ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού, με στόχο τον καθαρισμό γκράφιτι στην περιοχή του πάρκου της ΧΑΝΘ. Το πρώτο βήμα προς το αυτονόητο είχε μόλις γίνει, αν και αργά (σε σύγκριση με άλλους ελληνικούς δήμους, όπως της Αθήνας).

Η διαδικασία ξεκίνησε ήδη από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας και συνεχίστηκε μέχρι την Κυριακή, 28/4. Συγκεκριμένα, από τις 10.30 και μετά, το ιδιωτικό συνεργείο έπιασε δουλειά, παρουσία του Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος, Ελεύθερων Χώρων και Ποιότητας Ζωής Κωνσταντίνου Ζέρβα. Στο σημείο έσπευσε και η εθελοντική ομάδα του ”Θεσσαλονίκη 2012”, αλλά και απλοί πολίτες που ανυπομονούσαν να θαυμάσουν τη μάχη των καθαριστών με τη μπογιά. Πεδίο της μάχης ήταν ο τοίχος του δημοτικού Θεάτρου Κήπου που ”βλέπει” στο πάρκο. Η μάχη, πάντως, κρίθηκε από νωρίς. Το ειδικό υγρό της εταιρείας διοχετεύτηκε με πίεση πάνω στην κακοποιημένη επιφάνεια και το γκράφιτι έχασε εξαρχής κάθε ελπίδα.

”Χρησιμοποιούμε μία καινοτόμο σουηδική τεχνική. Το υγρό μείγμα που χρησιμοποιούμε είναι ιδιαίτερα δραστικό, ταυτόχρονα όμως είναι και φιλικό προς το περιβάλλον, αφού δεν περιέχει τοξικές ουσίες,” μου είπε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας καθαρισμού. Πίστευα ότι ακριβώς λόγω της καινοτόμου τεχνολογίας το κόστος θα ήταν απαγορευτικό. Όμως διαψεύστηκα. ”Το κόστος δεν είναι απαγορευτικό, το αντίθετο μάλιστα,” με διαβεβαίωσε ο ιδιοκτήτης. Παράλληλα με τον καθαρισμό στον τοίχο, συνεργεία και εθελοντές την έπεσαν σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, ένα στέγαστρο στάσης (όπου εκτός από τα γκράφιτι, αφαίρεσαν και τα παχιά στρώματα αφισών που το είχαν ”πνίξει”) και αλλού. Επιπλέον, υπάλληλοι του δήμου, από κοινού με τους εθελοντές του ”Θεσσαλονίκη 2012”, έβαψαν κι ευπρέπισαν τα παγκάκια του πάρκου, ενώ εξοπλισμός δόθηκε σε παιδιά και πολίτες για να περισυλλέξουν απορρίμματα. Λίγο αργότερα, το πάρκο είχε αλλάξει όψη και μια θέα που έχουμε ξεχάσει ήρθε στην επιφάνεια: η θέα της τάξης, της καθαριότητας και της καλαισθησίας.

Όσον αφορά τα επόμενα βήματα της πρωτοβουλίας, το ιδιωτικό συνεργείο θα συνεχίσει με τα μαρμάρινα παγκάκια στο Λευκό Πύργο και, έπειτα, με την περιοχή της Καμάρας. Να σημειωθεί ότι η επέμβαση στην Καμάρα θα γίνει αφιλοκερδώς, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα της πόλης σε ένα ακόμα σημαντικότατο τουριστικό σημείο.

Μπορούμε να ανοίξουμε πάλι τις γνωστές συζητήσεις για την έλλειψη παιδείας που χαρακτηρίζει τα θερμόαιμα Ελληνόπουλα με τα σπρέι, για το δήμο που δρα αποσπασματικά και ετεροχρονισμένα, για το ότι εδώ δεν είναι Γερμανία και Δανία και ότι είναι θέμα χρόνου να ξαναβρωμίσουν αυτές οι επιφάνειες. Ναι όλα αυτά είναι σωστά και, δυστυχώς, κανείς δεν αποκλείει ότι οι γνωστοί βάνδαλοι θα ξαναχτυπήσουν. Τουλάχιστον, όμως, έγινε μία αρχή. Και εναπόκειται στο δήμο να δώσει συνέχεια στην προσπάθεια, εντείνοντας τον καθαρισμό, αλλά και σε όλους εμάς, που καλούμαστε να αγκαλιάσουμε το δημόσιο χώρο και να τον κάνουμε δεύτερο σπίτι μας. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι όσο πιο φροντισμένο και ζωντανό είναι ένα σημείο στην πόλη, τόσο μικρότερες είναι οι πιθανότητες βανδαλισμού του. Οι εργαζόμενοι του συνεργείου μου είπαν ότι ορισμένες επιφάνειες επαλείφονται με κερί, προκειμένου ο ενδεχόμενος επόμενος καθαρισμός να γίνει ακόμα πιο εύκολα. Ας ελπίσουμε ότι το προληπτικό αυτό μέτρο θα ‘ναι αχρείαστο για αρκετό καιρό. Από εμάς εξαρτάται.