Καλώς ορίσατε στο Πανεπιστήμιο της …Ουγκάντα

Της Κύας Τζήμου 

Μιλούσα σήμερα με έναν φίλο που δίνει καταταρκτήριες εξετάσεις στη Σχολή Δημοσιογραφίας του Α.Π.Θ.. Στο κτίριο επί της Εγνατίας. Το απόγευμα. Καλά μέχρι εδώ. Τα υπόλοιπα που μου διηγήθηκε, όμως, μόνο σε ένα κακό ανέκδοτο θα μπορούσαν να συμβούν. Μάθαμε λοιπόν ότι ο θυρωρός του κτιρίου αποχωρεί στις 7:30 το απόγευμα, αφού ο τορβανάς του Πανεπιστημίου δεν επιδέχεται υπερωρίες. Φεύγοντας ο συνεπής θυρωρός κλειδώνει την πόρτα του κτιρίου και παίρνει μαζί του τα κλειδιά για να ανοίξει την επόμενη μέρα. Το δεύτερο κλείδι το έχει η καθηγήτρια που είναι υπέυθυνη για τις εξετάσεις που γίνονται στον 4ο όροφο. Οι εξετάσεις διαρκούν μέχρι τις 9:30 το βράδυ. Αν τελειώσει κάποιος νωρίτερα κατβαίνει και βρίσκεται μπροστά σε μια κλειδωμένη πόρτα. Εκεί. Αποκλεισμένος μέχρι τις 9:30 που θα κατέβει η καθηγήτρια. Παρόλο που είναι περιττό εγώ προσπαθώ να φανταστώ τα σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν.

Δυο είναι τα πιο σοβαρά που μπορώ να σκεφτώ. Πρώτον: Να γίνει σεισμός (όχι δεν σπανίζουν οι σεισμοί στην πόλη). Δεύτερον: Να πιάσει φωτιά το κτίριο (ναι μπορεί να συμβεί από οποιαδήποτε αιτία, με πρώτη ένα απλό βραχυκύκλωμα, σύνηθες φαινόμενο σε ένα παλιό κτίριο). Και στις δυο περιπτώσεις το μοναδικό κλειδί του τετάρτου ορόφου δεν πρόκειται ούτε να πετάξει ούτε να διακτινιστεί για να βρεθεί στα χέρια των ταλαίπωρων που περιμένουν στο λόμπι. Ούτε ο σοκολάτας Καρνέισον είναι υπαρκτό πρόσωπο που θα εμφανιστεί να σώσει τη Λόλα. Η Λόλα την έχει βάψει στην προκειμένη περίπτωση.

Σας φαίνεται απίστευτο; Και όμως συμβαίνει. Στην Ελλάδα του 2014. Σε ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας. Εκεί που εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας. Και αν αυτό το γεγονός δεν απαιτεί καταγγελία κατά παντός υπευθύνου, τότε εγώ είμαι η Ανουλίκα, κάτοικος της Μπαράρα στην μακρινή Ουγκάντα και ζω την ψευδαίσθηση ότι βρίσκομαι σε μια χώρα της Ευρώπης.

Διαβάστε ακόμα: Γιατί να μείνει στην Εγνατία το Τμήμα Δημοσιογραφίας;