Η μεγαλύτερη εναλλακτική διαμαρτυρία που έγινε ποτέ στη Θεσσαλονίκη
Re(music)olution: η επανάσταση ήρθε μετά μουσικής από την παραλία! Η Θεσσαλονίκη έζησε σήμερα κάτι πρωτόγνωρο.
Εικόνες: Αχιλλέας Χήρας
Τι κάνουμε εδώ σήμερα;
«Ρυθμίζουμε την ανωμαλία…» και πιο δόκιμα «την εκκρεμότητα» μου απάντησε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος, Γιώργος Χατζόπουλος.
Οι μουσικοί της Θεσσαλονίκης υποσχέθηκαν να πλημμυρίσουν μουσικά την παραλία και το κατάφεραν καθώς ήταν η μεγαλύτερη ειρηνική διαμαρτυρία που ζήσαμε ποτέ στην πόλη. Ποτέ ξανά μια διαμαρτυρία δεν ήταν τόσο διασκεδαστική. Η επανάσταση ήρθε μετά μουσικής από το παραλιακό μέτωπο της πόλης και είχε όλο τον κόσμο ενεργό μέλος της καθώς το μήνυμα στάλθηκε ξεκάθαρα: Κάτω τα χέρια από τους μουσικούς του δρόμου!
Το κάλεσμα δόθηκε διαδικτυακά για αυτή την μουσική διαμαρτυρία που κατέλαβε το κομμάτι από το ύψος του Λευκού Πύργου μέχρι το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς σήμερα το πρωί, γεμίζοντας την παραλία μουσικές. Μία πρωτοβουλία του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος έπειτα από την πρόσφατη προσαγωγή ενός μουσικού του δρόμου στην Θεσσαλονίκη με την κατηγορία της επαιτείας.
Μπορεί η προσαγωγή να ήταν μία αλλά οι έντονες παρενοχλήσεις των αστυνομικών αρχών προς τους μουσικούς του δρόμου είναι αμέτρητες όπως αναφέρει ο πρόεδρος.
Η προσαγωγή του μουσικού, ο οποίος κλήθηκε μάλιστα να πληρώσει πρόστιμο μετά την αυτόφωρη διαδικασία, ήταν το κερασάκι στην τούρτα της παράνοιας με αποτέλεσμα την κινητοποίηση των μουσικών της πόλης. Στο πλαίσιο αυτό ο Σύλλογος δεν έμεινε μόνο στην συμβολική κατάληψη της παραλίας αλλά απέστειλε υπογεγραμμένη επιστολή και στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Νίκου Τόσκα, κοινοποιώντας του την κατάσταση και ζητώντας την συνδρομή του για την αποσαφήνιση του θέματος σχετικά με την δίωξη μουσικών επί επαιτεία.
Η επιστολή κοινοποιήθηκε τόσο στον Δήμο όσο και στην Περιφέρεια. Από πλευράς πολιτείας, το Υπουργείο φαίνεται να διέταξε διοικητική εξέταση στην αστυνομική διεύθυνση Θεσσαλονίκης για το θέμα ενώ από πλευράς Δήμου, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Έλλη Χρυσίδου, τάχθηκε δημόσια υπέρ των μουσικών του δρόμου δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως «…οι μουσικοί του δρόμου ομορφαίνουν την πόλη και την καθημερινότητά μας. Προφανώς και δεν επαιτούν. Θέση μας είναι ότι δεν είναι ούτε επαίτες ούτε “μικροπωλητές” της Τέχνης, αλλά εκφράζουν μια άποψη και έναν τρόπο ζωής.»
«Δεν έχει προηγούμενο σε ολόκληρο τον κόσμο»
Όπως εξηγούν, η ιδιότητα των καλλιτεχνών του δρόμου, συμπεριλαμβανομένων και των μουσικών, ως τρόπος έκφρασης έχει μακρά πολιτιστική ιστορία ανά τους αιώνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αοιδοί και οι ραψωδοί όπως ανιχνεύονται στα ομηρικά χρόνια, οι οποίοι ως πρεσβευτές της ελεύθερης έκφρασης επέλεγαν τον χώρο, τον τρόπο και τα μέσα κάθε φορά για να ποιήσουν μουσική, χαίροντας εκτίμησης και βαθύτατου σεβασμού από την κοινωνία.
«Η ανταμοιβή τους από την κοινωνία θεωρούνταν ανταπόδοση του πολιτιστικού έργου που παρήγαγαν και όχι επαιτεία»
Τι θα ήταν η αστική ζωή χωρίς τους καλλιτέχνες του δρόμου; Τι θα ήταν το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Άμστερνταμ χωρίς αυτή την αρτιστική έκρηξη στους δρόμους του; Γιατί η Θεσσαλονίκη να απαρνηθεί το ευρωπαϊκό και καλλιτεχνικό της στίγμα από τον ιδιαίτερο πολιτιστικά αστικό της κλοιό;
Ο κόσμος έδωσε την ηχηρότερη απάντηση καθώς σήμερα δεν υπήρξε μουσική μπάντα, σύμπραξη, παρεάκι ή σόλο, δίχως κοινό γύρω του. Κοινό που έδειχνε να το ζει, να διασκεδάζει, να ανταποκρίνεται πλήρως τόσο στο κάλεσμα του Συλλόγου όσο και στην ύπαρξη της μουσικής στην δημόσια καθημερινότητά του.
«Δεν γίνεται να ζητιανεύεις για την γαμ…νη νότα που θα σου φτιάξει την μέρα, την στιγμή»
Ποιοι είναι οι μουσικοί του δρόμου; Είναι έφηβοι πωρωμένοι με την Τέχνη τους, νέοι φοιτητές καλλιτεχνικά ανήσυχοι, επαγγελματίες που μοιράζονται ελεύθερα το έργο τους, είναι αυτοδίδακτοι άνθρωποι που κουβαλάνε τις μνήμες των τόπων τους μέσω της μουσικής τους. Αυτή ήταν και η εικόνα σήμερα από την παραλία. Το παραλιακό μέτωπο της πόλης γέμισε ήχους από σαξόφωνα και ποντιακές λύρες, μέχρι τύμπανα, ντραμς, κιθάρες, μπουζούκια, πλήκτρα, βιολιά και πόσα ακόμα. Ήχους που όσο και αν μπερδεύονταν μεταξύ τους δημιούργησαν το πιο ζωντανό πάρτι της πόλης από το πουθενά. Και αυτό είναι το μόνο «από το πουθενά» που μπορούμε να δεχτούμε σε ό,τι αφορά στους μουσικούς του δρόμου.
Ήταν τόσο μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου σε όλη τη διάρκεια της ημέρας στη διαμαρτυρία των μουσικών στο θαλάσσιο μέτωπο και τόσο ομόθυμη η διάθεση στήριξης τους από όλο τον κόσμο που πραγματικά η σημερινή μέρα μπορεί δίκαια να θεωρηθεί ως η πιο μεγάλη και πετυχημένη εναλλακτική διαμαρτυρία που ζήσαμε ποτέ σε αυτή την πόλη.
