Ο κήπος των αισθήσεων στην Άνω Πόλη
Στην Άνω Πόλη, εκεί ψηλά, σ’ ένα μικρό στενό, κατηφορικό με σκαλοπάτια, κατοικεί από το 1961 η κυρία Ευθυμούλα.
Εικόνες – Λέξεις: Ελένη Βράκα
Στην Άνω Πόλη, εκεί ψηλά, σ’ ένα μικρό στενό, κατηφορικό με σκαλοπάτια, κατοικεί από το 1961 η κυρία Ευθυμούλα σε ένα σπίτι παλαιό. Το 1961 ήταν η χρονιά του αρραβώνα της με τον αγαπημένο της σύζυγο. «Συμπληρώνονται φέτος 53 χρόνια, όσα και τα χρόνια που είμαι μαζί με το σύζυγό μου. Αυτή είναι και η ηλικία του κήπου μου» είπε κι εξήγησε πως αγαπούσε από πολύ μικρή τα λουλούδια. Τόσο η περίκλειστη αυλή του σπιτιού της όσο και το στενό στο οποίο βρίσκεται το σπίτι είναι γεμάτα με γλάστρες.
Στο μικρό στενό, όπου υπάρχουν άλλα 3 σπίτια, μέτρησα περίπου 310 γλάστρες, χώρια μερικά φυτεμένα στο χώμα δέντρα, χώρια τα φυτά της αυλής της. Ανάμεσα στα φυτά αυτά είναι και κάποια πολύ παλιά, όπως οι φτέρες που έχει από τα παιδικά της χρόνια. «Έχουν πολλή περιποίηση τα φυτά, αλλά φέτος, με την ασθένεια τη δική μου και του συζύγου μου, όλα μείνανε πίσω, ειδικά οι τριανταφυλλιές.» εξήγησε. Εγώ, βρίσκοντας τον κήπο εξαιρετικό, της έδωσα συγχαρητήρια, εκείνη όμως επέμεινε πως άλλες χρονιές τα φυτά της είχαν περισσότερα λουλούδια και ήταν πιο ακμαία. Η κυρία Ευθυμούλα έχει μια φινέτσα απαράμιλλη και παρότι κουρασμένη απο την ασθένεια, λάμπει όταν μιλάει για τον κήπο της. Το παράπονό της, τα φυτά που της έχουν κλέψει επανειλημμένα, ειδικά τις τριανταφυλλιές της…
Μερικά από τα φυτά του κήπου, στο στενό και στην αυλή της, είναι πικροδάφνες φουξ, ροζ και λευκές, κόκκινα και λευκά γεράνια, τριανταφυλλιές διαφορετικών χρωμάτων, μοβ μπουκαμβίλια, κίτρινος ιβίσκος, φτέρες, μια αγγελική, γιούκες, μερικές από αυτές τουλάχιστον 20 ετών, καθώς και διάφορα τροπικά είδη της οικογένειας των φοινίκων και πολλά ακόμα… Μετά από αυτή τη θέα, κατηφόρισα με ανάλαφρη διάθεση προς το κέντρο της πόλης.
