ΟΑΣΘ: Η λογική της σαρδέλας

Λέξεις-εικόνα: Κύα Τζήμου

Σήμερα το πρωί η ίδια ιστορία. Προς στην Όλγας όσο πλησιάζουν προς το κέντρο τα λεωφορεία αγκομαχούν κατάμεστα. Ηλικιωμένος κύριος παστωμένος ανάμεσα σε μένα και γηραιά κυρία, στην πρώτη πόρτα επιβίβασης, έρχεται σε απόσταση αναπνοής από τον οδηγό και του απευθύνει ευγενέστατα την αναπόφευκτη ερώτηση: “Αληθεύει ότι έχουν αραιώσει τα δρομολόγια και κάθε μέρα ζούμε αυτήν την κατάσταση;” Η απάντηση του συμπαθέστατου και ευγενικού οδηγού (να τα λέμε αυτά υπάρχουν και πολλοί του πολιτισμένου είδους) ειλικρινέστατη. “Ναι από πρώτη του Σεπτέμβρη έχουμε περικοπές. Θα έπρεπε όμως κι εσεις οι επιβάτες να διαμαρτύρεστε περισσότερο για να αλλάξει αυτό.”. Μάλιστα. Στην Ελλάδα του σήμερα (και του χθες επίσης…) για να έχεις τα αυτονόητα πρέπει να βγεις στους δρόμους διαδηλώνοντας ή να γράφεις μακροσκελείς επιστολές προς κάθε υπεύθυνο. Αυτή δεν είναι η δουλειά μας άλλωστε; Το αποτέλεσμα όταν τα κάνεις αυτά το ξέρουμε οι περισσότεροι. Το τίποτα.

Σκεφτείτε λίγο κάθε πρωί που παστώνεστε μέσα στα λεωφορεία, χωρίς φυσικά να τηρούνται οι κανονισμοί ασφαλείας που επιτρέπουν έναν ορισμένο αριθμό επιβατών, αν συμβεί κάποιο ατύχημα πόσοι από μας θα μπορέσουν να πάρουν ανάσα σφραγισμένοι ως σαρδέλες. Ο ΟΑΣΘ γνωρίζει ποιες είναι οι ώρες αιχμής, μια μικρή αύξηση της κινητικότητας των οχημάτων θα έδειχνε σεβασμό στον πολίτη που δεν έχει την επιλογή κανενός άλλου μέσου μαζικής μεταφοράς για να μετακινηθεί.

Από την 1 Οκρωβρίου που ακρίβυνε το εισιτήριο, μια καλή κίνηση θα ήταν η αύξηση ορισμένων δρομολογίων, τουλάχιστον σε ώρα αιχμής. Τόσα χρόνια στους δρόμους η διοίκηση ξέρει ποιες είναι αυτές. Υποτίθεται ότι όταν ακριβαίνουν οι υπηρεσίες επέρχεται και μια βελτίωσή τους. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση που ζούμε ως επιβάτες του μοναδικού μέσου της πόλης κάθε πρωί και αργά το μεσημέρι πρέπει να αλλάξει.

Το ΚΕΠΚΑ, το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, ολοκλήρωσε μια έρευνα για τις υπηρεσίες του ΟΑΣΘ και τα αποτελέσματα προέκυψαν από 8.784 καταναλωτές, οι οποίοι στην πλειονότητά τους ήταν φοιτητές και εργαζόμενοι (83%), ενώ το 72% των συμμετεχόντων χρησιμοποιεί το λεωφορείο ως μέσο μετακίνησης περισσότερες από πέντε φορές την εβδομάδα. Τα κυριότερα προβλήματα του ΟΑΣΘ είναι η μείωση της συχνότητας των δρομολογίων, η υπερφόρτωση, αλλά και η αύξηση του αντιτίμου των εισιτηρίων. Μεταξύ των αναφορών, υπήρξαν παράπονα για απότομα φρεναρίσματα, τραυματισμούς μέχρι και… λιποθυμίες από την υπερφόρτωση των λεωφορείων. Για να μη μιλήσουμε για την ένταση που δημιουργείται κάθε μέρα ανάμεσα στους σαρδελοποιημένους επιβάτες, με καυγάδες άνευ προηγουμένου, όπου ο καθένας θεωρεί τον διπλανό του wanna be πορτοφολά (στο στριμωξίδι βέβαια αλωνίζουν και οι real πορτοφολάδες) και τα βρισίδια είναι στην ημερήσια διάταξη.

Διαβάστε ακόμα: ΟΑΣΘ: Πόσα λάθη χωράνε σε μια ιστορία; 1957-2014: Το φαινόμενο ΟΑΣΘ