Οι γενιές που έζησαν πίσω από λαμαρίνες…
Να περάσετε από την Εγνατία. Θα θυμηθείτε ίσως ένα κομμάτι από τη χαμένη ζωή της πόλης στην πλατεία Μακεδονομάχων...
Πέρασαν πια 17 χρόνια, ίσως και 18 από τη στιγμή που η πλατεία Μακεδονομάχων, στο πάνω κομμάτι της Εγνατίας χάθηκε πίσω από λαμαρίνες. Υπάρχουν παιδιά που σήμερα είναι πια ενήλικες και δεν θυμούνται καν πως ήταν αυτή η πλατεία. Προφανώς υπάρχουν και ενήλικες που είναι πλέον μακαρίτες και δεν πρόλαβαν να δουν την πλατεία χωρίς λαμαρίνες.
Και ας το υποσχέθηκαν οι διοικήσεις του μετρό πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Η τελευταία ήταν από τον νυν υφυπουργό Νίκο Ταχιάο που έγραφε περιχαρής στο fb το Φεβρουάριο ότι μέσα στο καλοκαίρι μια νέα πλατεία τοπόσημο παίρνει τη θέση των λαμαρίνων:
Το καλοκαίρι βέβαια πέρασε τα μισά του και καμία πλατεία τοπόσημο δεν έχει ακόμα ξεπροβάλει και φυσικά θα αργήσει πολύ να ολοκληρωθεί, ξεπρόβαλε όμως για πρώτη φορά αυτή η τεράστια τρύπα στη γεωγραφία της πόλης. Η χαμένη πλατεία.
Κρανίου τόπος. Χωρίς δέντρα, αφού η Αττικό Μετρό φρόντισε να τα ξεπαστρέψει, χωρίς την παιδική χαρά της, αφού ο δήμος φρόντισε να την κλείσει για να την ξηλώσει και ας ήταν δωρεά του ΙΣΝ και με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί μια νέα πλατεία, μάλλον αμήχανη. Έστω και έτσι περπατούν μέσα στο λιοπύρι άνθρωποι και δεν πιστεύουν ότι υπάρχει όλο αυτό εκεί και δεν το κατάπιε το μεγαλύτερο ανέκδοτο στην ιστορία της πόλης, το μετρό που δεν πρόκειται φυσικά να τελειώσει πριν το 2025.
Παρόλα αυτά σε αυτό το σημείο έστω και με καθυστέρηση 20 χρόνων το μετρό επιχειρεί μια ανάπλαση ως όφειλε για τα εγκλήματα που έκανε. Στην υπόλοιπη διαδρομή, πλην βιβλιοθήκης ΑΠΘ που προβλέπεται ανάπλαση υπάρχει το χάος. Ολόκληρες γειτονιές στην Παπαδάκη, τη Δελφών, το Θεαγένειο, το Παπάφειο, το Βαρδάρη που θανατώθηκαν βίαια απλά θα υποδεχτούν κάποια στιγμή τους σταθμούς χωρίς κανενός είδους σοβαρή ανάπλαση-αποζημίωση για τα εκατοντάδες μαγαζιά που έκλεισαν, τις εκατομμύρια ώρες που δεν έπαιξαν παιδιά σε εργοτάξια που είχαν καταπιεί τα πάντα, το δημόσιο χώρο που στερήθηκαν. Καμία φυσικά συγκοινωνιακή μελέτη, κανένα σταθμό στάθμευσης αυτοκινήτων, καμία αλλαγή πλην του ίδιου του τρένου.
Μεμψίμοιρους, γκρινιάρηδες και μίζερους μας αποκαλεί ο υπουργός όταν θυμόμαστε τι ακριβώς έχουμε υποστεί. Έτσι είναι. Θα πρόσθετα και το αγνώμονες. Να περάσετε από την Εγνατία. Θα θυμηθείτε ίσως ένα κομμάτι από τη χαμένη ζωή της πόλης στην πλατεία Μακεδονομάχων…
