Οι μαγικοί βυθοί του Χρήστου Αλεξάκη

Η κάμερα του Χρήστου Αλεξάκη κατεβαίνει εκεί που δεν θα βρεθούμε πιθανά ποτέ. Σε μαγικούς βυθούς μιας άγνωστης Χαλκιδικής που αξίζει να γνωρίσεις, έστω και μέσα από αυτές τις μαγικές εικόνες.

Σου έτυχε να κοιτάξεις μ’ ένα γυαλί μέσα στη θάλασσα; Κάτω απ’ την ταραγμένη επιφάνεια φαίνεται εξαίσιος ο βυθός μες στην ακινησία του, σε μια κρυστάλλινη τάξη, αδιατάρακτη κ’ εύθραυστη ταυτόχρονα, σε μια βουβή αγιότητα – όπως λέγαμε. Μονάχα που πιάνεται κάπως η ανάσα σου αν μείνεις έτσι περισσότερη ώρα, γι’ αυτό σηκώνεις πάλι το κεφάλι σου στον αέρα ή ανοίγεις αυτό το παράθυρο (ξέροντας όμως τώρα), ή βγαίνεις απ’ την πόρτα. Και πια δεν είναι τίποτα που να λυγίζει τη ζωή σου και τα μάτια σου και τίποτα δεν είναι που να μη μπορείς να το δείξεις περήφανα και να το τραγουδήσεις, και τίποτα δεν είναι που να μη μπορείς να στρέψεις τη μορφή του προς τον ήλιο… Γιάννης Ρίτσος (από το παράθυρο)