Οι υπέροχες ηλιόλουστες Κυριακές στην Παραλία
Είναι κάτι Κυριακάτικα πρωινά του φθινοπώρου, που δύσκολα μπορείς να καθίσεις στο σπίτι σου... Και φυσικά θα έχεις πάντα την παραλία της πόλης σου.
Εικόνες-Λέξεις: Δημήτρης Κανονίδης
Είναι κάτι Κυριακάτικα πρωινά του φθινοπώρου, που δύσκολα μπορείς να καθίσεις στο σπίτι σου… λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα του Θερμαϊκού, ήρεμη, γαλάζια, ξελογιάστρα, σε καλούν να κατέβεις μια βόλτα στην παραλία.
Η παραλία της Θεσσσαλονίκης πανέμορφη, σημείο αναφοράς των κατοίκων της πόλης, σου προσφέρει την δυνατότητα για ένα περίπατο μακριά από τις έννοιες της καθημερινότητας.
Εκεί δίπλα στη θάλασσα, αφήνεις το βλέμμα σου να πλανηθεί μέχρι απέναντι, στις κορυφές του Ολύμπου.
Νοιώθεις τον φθινοπωρινό ήλιο να σου ζεσταίνει το κορμί και το αεράκι από τη θάλασσα να σου χαϊδεύει το πρόσωπο και να σου σιγοψιθυρίζει στο αυτί τραγούδια για τη “μάγισσα Θεσσαλονίκη”.
Τριγύρω σου μικροπωλητές, διαλαλούν την πραμάτεια τους… σπόρια φυστίκια, σαλέπι , κουλούρια, μπαλόνια πολύχρωμα για τα μικρά παιδιά.
Ποδηλάτες, μαμάδες και μπαμπάδες με καροτσάκια, μικρά παιδιά με πατίνια, έφηβοι με ρόλλερς, ποδηλάτες με τα ποδήλατά τους, απολαμβάνουν τη βόλτα τους στην παραλία.
Ανθρωποι κάθε ηλικίας στα παγκάκια, άλλοι ξαπλωμένοι στο γρασίδι, με ένα βιβλίο, ένα καφέ ή ένα μπουκάλι μπύρας στο χέρι, χαίρονται λίγες στιγμές χαλάρωσης.
Πιο εκεί οι ψαράδες, με τα καλάμια τους, κάθονται με τις ώρες, απολαμβάνοντας το χόμπυ τους.
Κόσμος πολύς, σεργιανάει πέρα δώθε. Παρέες νέων κυρίως, κάθονται στις “ομπρέλες” άλλοι κουβεντιάζοντας, και άλλοι σε τρυφερά τετ α τετ.
Πιο πέρα, μέσα στη θάλασσα, σκαφάκια ιστιοφόρων εκπαιδεύουν νέα παιδιά στα μυστικά της ιστιοπλοΐας. Οπως το αεράκι φουσκώνει τα κατάλευκα πανιά τους, χαρίζουν στους περιπατητές ένα μοναδικό θέαμα. Και κατά πως λέει και ο Ελύτης, νοιώθεις «να παίζει με το άσπρο και το κυανό η ψυχή σου»
Πλανόδιοι οργανοπαίχτες σ’ όλο ο μήκος της παραλίας, “βάζουνε μουσική στα όνειρά μας”.
Και καθώς το μεσημέρι πλησιάζει, καθώς το σεργιάνι σου στην παραλία τελειώνει, με γεμάτη την ψυχή από όσα απόλαυσες στον Κυριακάτικό σου περίπατο, σούρχονται στο νου τα λόγια του Henri Muller: « … η ζωή είναι ένα προνόμιο και όχι ένα πρόβλημα»