Περαία beach για πάντα

Λέξεις-Eικόνες: Ελένη Βράκα

Aν δοκιμάσατε κι εσείς την ημερησια εκδρομη στην Περαία μεσω θαλάσσης, εκείνο που σίγουρα θα σας έχει αποτυπωθεί είναι το πολύχρωμο πλήθος ανθρωπων, κάθε ηλικίας, που γεμίζει τα καραβάκια της γραμμής. Μια ατμόσφαιρα σχολικής εκδρομής επικρατεί στο κατάστρωμα τους.

Το Σάββατο που μας πέρασε, επιβιβαστήκαμε κι εμείς για μια βόλτα στην “εξωτική” Περαία. Μια παρέα νέων παιδιών κουβαλούσαν τα σακίδια τους, τον μικρό τους σκύλο και την αγάπη τους για τη μουσική. Στα χέρια ενός κοριτσιού της παρέας ένα γιουκαλίλι έκανε θαύματα. Τα τραγούδια δεν έλειψαν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού και παρά την ανυπομονησία σου για μια βουτιά, βαθιά μέσα σου ήθελες να κρατήσει λίγο παραπάνω αυτό το ταξιδάκι στον Θερμαϊκό. Στο καράβι βρεθήκαμε στοιβαγμένοι άνθρωποι, ζωντανά, σακίδια, σωσίβια, ομπρέλες και ποδήλατα, γιατί ο Κωνσταντής όλα τα χωρά τελικά. Συνοδεία φυσικά οι γλάροι, μόνιμοι “ζητιάνοι” της θάλασσας που συγχρονίζονται με την ταχύτητα του σκάφους για να αρπάξουν μια μπουκιά ψωμί από αυτές που πρόθυμα τους δίνουν οι επιβάτες. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία προτιμούν να κάθονται στο εσωτερικό του σκάφους, ιδιαίτερα αν φυσά λίγο παραπάνω.

Εκείνο που θυμάμαι επίσης είναι η εικόνα της Σαλονίκης από την θάλασσα. Χρόνια είχα να πάω στην Περαία. Πρέπει να ήμουν 8 χρονών την τελευταία φορά που πήγα για μπάνιο με τους δικούς μου. Άλλαξαν αρκετά πράγματα. Ο μώλος προσάραξης του Κωνσταντή δεν υπήρχε τότε και ήταν ωραία η εικόνα των πιτσιρικάδων που βουτούσαν από κει με γέλια και φωνές.

Η θάλασσα είναι πιο καθαρή από παλιά και η προκυμαία σαν να μεγάλωσε από τότε. Τώρα υπάρχουν περισσότερες ομπρέλες και σκηνικά για όλα τα γούστα, μπροστά στην πεζοδρομημένη παραλιακή. Από lounge καναπέδες και ταβέρνες μέχρι ξαπλώστρες και ομπρέλες από την μια μεριά και από την άλλη τους ντόπιους και κυρίως τους ανθρώπους κάποιας ηλικίας που φέρνουν τον δικό τους “θαλασσινό” εξοπλισμό.

Οι κυρίες της τρίτης ηλικίας καταφθάνουν παρέες και πιάνουν κατευθείαν την ψιλοκουβεντούλα πριν ζεσταθούν αρκετά για να τολμήσουν την είσοδο στη θάλασσα με μικρά και προσεκτικά βήματα. Το κολύμπι τους περιορίζεται στα ρηχά ενώ μερικές προτιμούν να χαζεύουν εκεί που σκάει το κύμα και να απολαμβάνουν τον ήλιο.

Τέσσερα ευρώ (με επιστροφή) είναι πολύ μικρό το τίμημα για αυτή τη νοσταλγική βόλτα στις κοντινές στην πόλη παραλίες για μπάνιο και ραχάτι στην αμμουδιά με την ελάχιστη ταλαιπωρία μετακίνησης.