Περιμένοντας το τέλος στην Αγγελάκη

(Σήμερα παγκόσμια ημέρα των ζώων θυμηθήκαμε τον Τζο που πέρασε το τελευταίο του χρόνο στο παρτέρι της Αγγελάκη μπροστά από την ραδιοφωνία της ΕΡΤ3. Μπορεί ο Τζο να έφυγε ωστόσο για την ιστορία, τέτοια μέρα, ας τον θυμηθούμε με μια εικόνα και μερικές λέξεις. Δημήτρης Κ.)

Είναι ξαπλωμένο εκεί..στο παρτέρι στην Αγγελάκη μπροστά από την ΕΡΤ3.

Γερασμένο, ανήμπορο να κάνει  έστω ένα βήμα..πάνε μερικές μέρες τώρα που δεν μπορεί πλέον να σηκωθεί. Εκεί τρώει την τροφή που του φέρνουν οι  φιλόζωοι της περιοχής και οι εργαζόμενοι στο ραδιόφωνο.

Το παρατηρούσα προχτές…προσπάθησε με το ένα πόδι του να φέρει κοντά του το δοχείο με το νερό που του είχαν αφήσει δίπλα, στην προσπάθειά του αυτή, το δοχείο αναποδογύρισε και το νερό χύθηκε, το κοίταξα στα μάτια, η απογοήτευσή του ήταν εμφανής ..Tου φέραν λίγο νερό και το βάλαν μπροστά του.. το ρούφηξε με βουλιμία…και έπειτα έκλεισε και πάλι τα μάτια, ακίνητο, καρτερώντας το τέλος.. εκεί.

Eκτεθειμένο στον ήλιο..στη βροχή…αλήθεια μήπως κάποια φιλοζωική εταιρεία θα μπορούσε να το πάρει από εκεί και να το μεταφέρει στις εγκαταστάσεις της εξασφαλίζοντάς του ένα αξιοπρεπή θάνατο;