“Ο χρόνος παίζει σαν παιδί” στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ
Το θερμόμετρο στους 40 βαθμούς και τρεις καλλιτέχνες παρουσιάζουν την εξαιρετική δουλειά τους.
Εικόνες: Γιάννης Αργυριάδης
Σήμερα με το θερμόμετρο στους 40 βαθμούς τρεις καλλιτέχνες, ο Άγγελος Ρήγας, Δημήτρης Χατζηιωαννίδης, Ιωάννης Μακρής, που εναρμονίζονται μεταξύ τους παρουσιάζουν την εξαιρετική και ταυτόχρονα διαφορετική δουλεια τους.
Το παρακάτω κείμενο της Νίκης Γκίζη έρχεται και ενώνει τους τρεις αυτούς καλλιτέχνες με δεξιοτεχνία, αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερο την δουλεια τους.
«Οδός διαφυγής»
Για τους τρεις σπουδαίους εικαστικούς, παίζει ο χρόνος σαν παιδί. Το χώμα, το ξύλο, οι καρποί της γης ψάχνουν την «Οδό διαφυγής» από τον Λαβύρινθο του Χρόνου. Η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής στα έργα τους φαντάζει σαν μια φιγούρα χωμάτινης στιγμής. Η γη σαν μια μεγάλη κολοκύθα καθαρού, ατέλειωτου φωτός. Όλα τα του γήινου σώματος φθαρτά. Τα της φύσης στέρεα, όσο οι ρίζες μιας ελιάς. Τα της ψυχής έντιμα, όσο ο τροχός ίσα κυλά. Τα του ανθρώπου σαν πλησίασμα, σαν συνομιλία.
Ο Δημήτρης Χατζηιωαννίδης, ο Ιωάννης Μακρής και ο Άγγελος Ρήγας μας ωθούν να ενώσουμε τα χέρια, να σμίξουμε, να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα Πολιτισμό για όλους. Ένας ποταμός συνομιλίας η τέχνη τους, απελευθερωτική, βαθιά ανθρώπινη, γήινα προσανατολισμένη στο «Τώρα». Λειτουργεί σαν προωθητική δύναμη, δημιουργεί φιγούρες από ακούσματα της γης, κρυφά αγγέλματα της φύσης.
Οι τρεις καλλιτέχνες μεταμορφώνονται σε υφαντές ονείρων και μας καλούν, με μια φωνή, να προσεγγίσουμε τον εαυτό μας, να υπάρξουμε αυθεντικά, να επιλέξουμε πώς λαχταράμε να ζούμε. Για το νόημα τού «για να», που ο άνθρωπος δημιουργός αντιλαμβάνεται σαν πλησίασμα, σαν άγγιγμα, σαν αγκαλιά, σαν συνομιλία.
Δείτε εικόνες:
