Μια «νεκρή» έκταση στην Αγίου Δημητρίου: 22 εικόνες εγκατάλειψης
Μια ματιά στο αφημένο αυτό οικόπεδο.
Λέξεις – εικόνες: Δημήτρης Κανονίδης
Στην αρχή της οδού Αγίου Δημητρίου υπάρχει η Παλιά Λαχαναγορά. Ήταν ένας χώρος ζωντανός, ένας χώρος εμπορίου.
Στην περιοχή αυτή κατοικούσαν μόνο μουσουλμάνοι. Το 1917 με την πυρκαγιά, η περιοχή κάηκε και στους κατοίκους δόθηκαν τίτλοι ιδιοκτησίας (κτηματόγραφα) τα οποία με την ανταλλαγή των πληθυσμών, παραδόθηκαν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μέσα στο κτίριο της Θεσσαλονίκης που φωτίζει την άγνωστη Ιστορία της – Εικόνες του Δημήτρη Κανονίδη
Στην περίοδο του μεσοπολέμου, η τότε κυβέρνηση αποφασίζει τη δημιουργία στην περιοχή μιας κεντρικής λαχαναγοράς. Δημιουργήθηκαν 55 οικόπεδα, που αντιστοιχούσαν σε 55 μαγαζιά, τα οποία με πλειστηριασμό, που προκηρύχθηκε το 1933, πουλήθηκαν σε κατοίκους της Θεσσαλονίκης.
Το 1935 ολοκληρώνεται η κατασκευή της και αποδίδεται στους εμπόρους. Τα κτήρια κατασκευάστηκαν στην περίμετρο του οικοδομικού τετραγώνου (συνολικής έκτασης περίπου 3.300 τ.μ) δημιουργώντας ένα μεγάλο αίθριο χώρο στο εσωτερικό όπου οι έμποροι τοποθετούσαν τα προϊόντα τους.
Η πρόσβαση στον αίθριο χώρο γινόταν μέσω τεσσάρων εισόδων, για τον ευκολότερο ανεφοδιασμό της αγοράς. Το 1975 η λαχαναγορά παύει να λειτουργεί καθώς δημιουργούνται νέες εγκαταστάσεις εκτός πόλης. Το 1976 ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεσμεύει το οικόπεδο και ξεκινούν οι προσπάθειες για την εκμετάλλευσή του.
Το τίμημα όμως της δικαστικής απόφασης για την απαλλοτρίωση ήταν πολύ μεγάλο, οι κληρονόμοι εν τω μεταξύ πολλοί και ο χώρος αφέθηκε στην εγκατάλειψη. Μετά τις ανασκαφές στην Πλατεία Διοικητηρίου, όπου ευρέθη αρχαιολογικός χώρος, γεγονός που ματαίωσε την δημιουργία πάρκινγκ στην περιοχή, υπήρξαν σκέψεις για την δημιουργία του υπόγειου πάρκινγκ στην Παλιά Λαχαναγορά.
Ωστόσο αρχαιολογικές μελέτες έδειξαν ότι και κάτω από την περιοχή αυτή υπάρχουν αρχαιότητες, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει καμιά παρέμβαση. Σήμερα χρησιμοποιείται βασικά ως χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, με τα σημάδια της φθοράς του χρόνου να είναι εμφανή παντού.
