Μπορεί να γίνει εδώ το Κούγκι της Θεσσαλονίκης;
Τι θα γίνει αν ξεσπάσει σε αυτό το σημείο μια φωτιά τις νύχτες που έχει 5 χιλιάδες κόσμο;
Την ιδέα για αυτό το ρεπορτάζ μας την έβαλαν οι σκέψεις της Αίγλης Μπρούσκου που έγραψε τα εξής:
”Σκέφτομαι πως την έχει βάψει, όποιος προσπαθεί να βγει απο την πόλη της Θεσσαλονίκης από τον δρόμο του Αγίου Παύλου και δίπλα από τον Ζωολογικό Κήπο. Αν εκείνη τη στιγμή το θέατρο Δάσους έχει παράσταση, και αν κάποιος από τους ανεβαίνοντες ή κατεβαίνοντες καπνίζει, και αν πετάξει το τσιγάρο του στις στρώσεις της πευκοβελόνας και αν δεν έχει βρέξει πριν 15′, κι αν φυσάει και λίγο, υπολογίζω λέω να καούν καμιά 200 με 300 νοματαίοι πριν προλάβουν να πουν ‘τι τόθελα τόσο νέος/νέα το θέατρο’.
Ο δρόμος είναι σχεδόν κλειστός από τα παρκαρισμένα ένθεν και ένθεν του, χώρο για πεζούς δεν έχει, χώρο για δυο αυτοκίνητα διασταυρούμενα δεν έχει, τροχονόμους δεν έχει, νερό δεν βλέπω πουθενά, ελπίδα δεν έχει.
Αυτός λοιπόν που προσπαθεί να βγει από την πόλη από αυτόν τον δρόμο, την έχει βάψει έτσι κι αλλιώς,δεν χρειάζεται να τρομολαγνούμε. Χρειάζεται όμως κάποιος να σκεφτεί τι θα πρέπει να γίνει. Και εδώ και αλλού, και σε κάθε σπιθαμή αυτής της ρημάδας της πόλης, του χωριού και της χώρας.”
Επισκεφτήκαμε σήμερα το πρωί το δρόμο που ξεκινά από το έρημο αναψυκτήριο του Κέδρινου Λόφου και φτάνει μέχρι τον Περιφερειακό.
Είναι ο δρόμος που χρησιμοποιούν τα βράδια που το θέατρο Δάσους έχει συναυλίες ή παραστάσεις χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί από αυτούς περπατώντας και καπνίζοντας. Η εικόνα αυτού του δασικού δρόμου είναι η εικόνα της απόλυτης εγκατάλειψης. Ξερά κλαδιά παντού, πεύκα που έχουν αρρωστήσει και χάσκουν τα κλαδιά τους ξεραμένα πάνω από τα χόρτα, σκουπίδια διάσπαρτα πλάι στο δρόμο και σε όλο το δάσος, ένα εκκλησάκι με αναμμένο καντήλι(!) μέσα στο πευκοδάσος, καμία δυνατότητα διαφυγής προς την πόλη εκτός της κατηφόρας των 40 Εκκλησιών.
Τις νύχτες το να διασχίσεις με το αυτοκίνητο σου το δρόμο για να φτάσεις στο θέατρο ή στον Περιφερειακό είναι άθλος, καθώς παρκαρισμένα αυτοκίνητα εκατέρωθεν δημιουργούν μποτιλιαρίσματα σε όλο το δρόμο με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται οι πεζοί και οι επιβάτες των αυτοκινήτων αλλά και των αστικών που κάνουν τέρμα έξω από το θέατρο.
Το απευκταίο ενδεχόμενο μιας πυρκαγιάς σε ένα σημείο που όλες οι συνθήκες το ευνοούν κάνει το σενάριο να μοιάζει πραγματικός εφιάλτης. Χωρίς αστυνόμευση, χωρίς καθαριότητα, χωρίς μέτρα προστασίας μια ολόκληρη πολυσύχναστη περιοχή το καλοκαίρι στο έλεος της τύχης.
Κατά την επίσκεψη μας σήμερα το πρωί εκεί δεν υπήρχε όχημα της Πυροσβεστικής. Οι ευθύνες των αρχών (Πυροσβεστική, Δασαρχείο, Περιφέρεια, Δήμοι, Υπουργείο) είναι τεράστιες.
