Όσα αλλάζουν στην πόλη αυτό το χειμώνα

Ανακαινίσεις, νέες τάσεις, νέα κτίρια, νέες συνήθειες που έρχονται στην πόλη και αξίζει να γνωρίσετε.

Από το Μετρό και τη Θέρμη μέχρι τη δυτική είσοδο της πόλης, αλλά και την ερημοποίηση του κέντρου.

Οι αλλαγές στην εστίαση, η νέα πνοή που αποκτά το Ολύμπιον και η εξωστρέφεια που αποκτά η πόλη στους δρόμους της.

Το μετρό

Μετά από δώδεκα χρόνια καθυστέρησης και τρεις δεκαετίες αναμονής και απώλεια αξιοπιστίας, το πιο μεγάλο συγκοινωνιακό έργο στη Θεσσαλονίκη, ολοκληρώνεται εν μέρει. Εκκρεμεί η γραμμή της Καλαμαριάς, που θα παραδοθεί άγνωστο σε πόσους μήνες. Με την ολοκλήρωση της βασικής γραμμής αλλάζει η ζωή των κατοίκων της πόλης που διαμένουν ή εργάζονται κοντά σε σταθμούς του μετρό όπως και η δυνατότητα μετακίνησης από και προς το κέντρο της πόλης. Αλλάζουν ταυτόχρονα και αρκετές περιοχές που θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς για το μέλλον. Με θετικές και αρνητικές επιπτώσεις αφού δεν έχει υπάρξει μέριμνα για σταθμούς στάθμευσης αυτοκινήτων στους κατά τόπους σταθμούς και ο φόρτος θα μεγαλώσει. Ο χρόνος μετακίνησης από και προς το κέντρο ουσιαστικά ελαχιστοποιείται σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση των ατέλειωτων μποτιλιαρισμάτων και μια νέα συνήθεια μπαίνει στη ζωή της πόλης. Επιτέλους!

Η επιστροφή της Εγνατίας

Ο πιο απαξιωμένος εδώ και είκοσι χρόνια δρόμος της πόλης, η ένδοξη άλλοτε οδός Εγνατία, χαμένη πίσω από λαμαρίνες για είκοσι χρόνια, κλειστά και σκονισμένα καταστήματα, κατειλημμένα πεζοδρόμια και εγκατάλειψη, η παλιά αγορά της Θεσσαλονίκης και κέντρο αναφοράς της Ιστορίας της από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέχρι πρόσφατα, επιστρέφει. Η ολοκλήρωση του μετρό την κάνει να μοιάζει ως το νέο Eldorado της πόλης. Μεγάλες εταιρίες καθώς και πολυεθνικές αλυσίδες ξεκίνησαν να ενοικιάζουν καταστήματα και δημιουργούν ήδη τη συνθήκη ενός ισχυρού εμπορικού δρόμου, ενώ οι τιμές των ακινήτων παίρνουν και πάλι τον ανήφορο. Από το δρόμο εξαφανίζεται πλέον η παραδοσιακή αγορά της πόλης των μικροεμπόρων και των γευστικών της διαδρομών ενώ προς το παρόν παραμένουν για να θυμίζουν ένα κομμάτι του παρελθόντος της τα παλαιά ξενοδοχεία με τις neon επιγραφές από το χθες.

Ο Βαρδάρης

Το επόμενο μεγάλο στοίχημα της πόλης είναι η παλιά της καρδιά, που μοιάζει πεθαμένη αρκετές δεκαετίες. Το σημείο 0 της έναρξης της χιλιομετρικής μέτρησης. Εκεί που ξεκινούσαν τα δρομολόγια των εργατών τα χαράματα και τέλειωναν τα ερωτικά δρομολόγια τη νύχτα. Ξεχασμένος από θεούς και ανθρώπους ο Βαρδάρης ετοιμάζεται για τη μεγάλη επιστροφή, ελέω θεού. Ο Βαρδάρης, το σημείο του κέντρου με τη μεγαλύτερη υποβάθμιση, ετοιμάζεται να επιστρέψει στη ζωή της Θεσσαλονίκης. Ολόκληρα κτίρια πωλούνται ή ενοικιάζονται και μετατρέπονται σε τουριστικά καταλύματα, παραδοσιακές ή νεωτεριστικές δραστηριότητες εξορίζονται βίαια για να αποδοθούν οι χώροι σε νέες χρήσεις και ο δήμος Θεσσαλονίκης ετοιμάζεται να στρέψει το βλέμμα του, με τη βοήθεια ενός ευρωπαϊκού προγράμματος στην περιοχή.

Θέρμη, η νέα promiseland

Η καταιγιστική ανοικοδόμηση της Θέρμης, από την οδό που οδηγεί στη Χαλκιδική μέχρι τις παρυφές του Πανοράματος, δημιουργεί τις συνθήκες μιας νέας πόλης στην άκρη της πόλεως. Χωρίς επαρκείς υποδομές και με επιτακτική ανάγκη για σχεδιασμό παντός είδους εξυπηρετήσεων. Από σχολεία και αποχετεύσεις, έως τις συγκοινωνίες, τη διασκέδαση και την αγορά.

Νέα project εστίασης και εμπορικών κέντρων σχεδιάζονται για να καλύψουν πληθυσμούς που μετακομίζουν στις νεόδμητες περιοχές και ανοίγουν το παιχνίδι. Μετά τον Εύοσμο και τις επεκτάσεις του ένα νέο κέντρο ανατολικά γεννιέται.

Η δυτική είσοδος

Τα εγκαίνια του HUB 26 στην περιοχή του FIX αλλάζουν μετά από δεκαετίες στασιμότητας και παρακμής μια περιοχή που κάποτε αποτελούσε ένα διαμάντι της πόλης, τον περίφημο Κήπο των Πριγκήπων.

Ακολουθούν άλλα φιλόδοξα project, όπως το ίδιο το FIX, το Μουσείο Ολοκαυτώματος, που επιτέλους ξεκινά το 2025 και σχέδια για αξιοποιήσεις και άλλων κτιρίων.

Ο σχεδιασµός του αφορά σε 4 πενταώροφα κτίρια που θα προσφέρουν χώρους εργασίας υψηλής ποιότητας και κορυφαίας αειφορίας. Αναλυτικότερα, ο πρώτος µεγάλης κλίµακας βιοκλιµατικός χώρος εργασίας στοχεύει στην ενεργειακή πιστοποίηση LEED στο επίπεδο Gold.

Η επέµβαση φιλοδοξεί να αποτελέσει καταλύτη στην εξέλιξη της περιοχής µε 15.600 τ.µ. νέων χώρων µελετηµένων για να προσφέρουν διαφορετικές βιωµατικές εµπειρίες και να φιλοξενήσουν κάθε νέα εκδοχή ενός περιβάλλοντος εργασίας.

Το Ολύμπιον αλλάζει

Μετά από περιπέτειες και καθυστερήσεις χρόνων, λόγω πανδημίας και γραφειοκρατικών προβλημάτων, η αντικατάσταση των παλαιών καθισμάτων του ιστορικού συγκροτήματος του Ολύμπιον είναι πια γεγονός. Οι κομψές, αλλά ομολογουμένως άβολες, για το θεατή, καρέκλες του Βαράγκη που είχαν τοποθετηθεί στους κινηματογράφους κατά την ολική αποκατάσταση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 1997, δίνουν τη θέση τους σε υπερσύγχρονες αλλά και άψογα δεμένες με το ύφος του κτιρίου νέες καρέκλες σήμερα. To έργο χρηματοδότησε το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

Πριν την ανακαίνιση το Ολύμπιον είχε 599 καθίσματα και τώρα 486 ενώ στην αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ πριν τα καθίσματα ήταν 192 και σήμερα 180.

Ένας αριθμός καθισμάτων του Ολύμπιον που ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση κρατήθηκαν και θα διατεθούν με τρόπο που θα ανακοινωθεί το επόμενο διάστημα, αφού ολοκληρωθεί το έργο.

Τα καθίσματα της αίθουσας Παύλος Ζάννας παραχωρήθηκαν δωρεάν στο Τμήμα Κινηματογράφου για να εξοπλίσουν αίθουσες και χώρους του Τμήματος.

Και στις δύο αίθουσες τοποθετήθηκαν καινούριες μοκέτες, η αίθουσα Παύλος Ζάννας βάφτηκε σε πιο σκούρες αποχρώσεις για να βελτιωθεί η φωτεινότητα και να εξασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες θέασης, όπως επίσης βάφτηκε και ο Α΄εξώστης του Ολύμπιον. Επίσης με αφορμή τις εργασίες αυτές έγιναν και κάποιες ηλεκτρολογικές εργασίες (φωτιστικά ασφαλείας) και εργασίες αναβάθμισης υποδομών και διασυνδέσεων οπτικοακουστικών μέσων καθώς και κατασκευαστικές εργασίες τόσο στον εξώστη όσο και στον Ζάννα για την κατάργηση των βαθμίδων που υπήρχαν προκειμένου να εξασφαλιστεί η άνεση των θεατών.

Νέες συνήθειες στην εστίαση

Η οικονομική στενότητα από τη μια και η υπερβολική ζήτηση σε συγκεκριμένα καταστήματα εστίασης δημιουργούν νέα δεδομένα στην εστίαση.

Το ποτό στο χέρι ωθεί την αγορά στη δημιουργία street bars χωρίς τραπεζοκαθίσματα που ετοιμάζουν cocktails για τον όρθιο πελάτη ενώ την ίδια ώρα περίβλεπτα εστιατόρια ξεκινούν την περιορισμένη χρήση τραπεζιού, με maximum χρόνο για ένα γεύμα τις δύο ώρες, προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν περισσότερους πελάτες.

Η ερημοποίηση του κέντρου

Μια τεράστια ζώνη από την οδό Αγγελάκη μέχρι το Σιδηροδρομικό σταθμό μετατρέπεται με αστραπιαία ταχύτητα σε ένα απέραντο τουριστικό κατάλυμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του κέντρου κυκλοφορούν σε όλη τη διάρκεια του 24ωρου τουρίστες, σε μεμονωμένους περιπάτους ή οργανωμένες ξεναγήσεις, ο ήχος της βαλίτσας στο πεζοδρόμιο είναι το νέο soundtrack της πόλης ενώ η εικόνα των εκατοντάδων ανθρώπων που βγαίνουν μαζικά από τα κρουαζιερόπλοια για να κινηθούν στη ζώνη κάτωθεν της Τσιμισκή είναι πλέον γνώριμη.

Από την άλλη η απόσυρση όσων δεν μπορούν να αντέξουν την ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών των ακινήτων σε περιοχές εκτός πόλης στερεί από τον οικιστικό ιστό της τη ζωντανή της δύναμη, τους κατοίκους της μεταμορφώνοντας την σε ένα σκηνικό διακοπών, χωρίς ζωή. Τέλος η επιστροφή στα πατρικά, η αναγκαστική συγκατοίκηση για τη μοιρασιά των εξόδων και ο συμβιβασμός με λύσεις στέγης χαμηλού επιπέδου είναι απότοκα της στεγαστικής κρίσης.

Η νέα εξωστρέφεια

Από τη μία άκρη της πόλης ως την άλλη αυτό το καλοκαίρι άνθρωποι γυμνάζονταν υπαίθρια σε πάρκα, ομάδες χορού πρόβαραν κομμάτια, έκαναν γιόγκα, διαλογίζονταν, ποδηλατούσαν, έκαναν ηλιοθεραπεία στην Αρετσού, περπατούσαν στο δάσος τα απογεύματα στη δύση του ήλιο και μέσα στα παλιά στρατόπεδα.

Το μαζί γίνεται ξανά τάση εκεί έξω και μπροστά στην οικονομική δυσκολία επαναφέρει το δημόσιο χώρο σε διαρκή χρήση.

Ταυτόχρονα δεκάδες δωρεάν προγράμματα εκμάθησης εντάσσονται στα σχέδια δήμων και οργανισμών και λειτουργούν ανακουφιστικά σε όσους δυσκολεύονται να πληρώσουν τη συμμετοχή τους.