Πέθανε η σπουδαία Όλγα Τριαρίδου

Μια από τις σπουδαιότερες κυρίες της πόλης δεν είναι πια μαζί μας. Η δικηγόρος Όλγα Τριαρίδη, σύζυγος του Ντίνου Τριαρίδη έφυγε χθες βράδυ από τη ζωή μετά από μάχη με τον καρκίνο. 

Είχε προηγηθεί η απώλεια του αγαπημένου της συζύγου και του γιου της του περίφημου γιατρού Θανάση Τριαρίδη από τον ίδιο λόγο πριν χρόνια. 

Η Όλγα Τριαρίδη εργάστηκε ως δικηγόρος και πάλεψε για δεκαετίες για τα κοινωνικά δικαιώματα, την ειρήνη και τα δικαιώματα των γυναικών. Η Όλγα Φρεσκάρη, κόρη του αξιωματικού της χωροφυλακής Στέφανου Φρεσκάρη, στο σπίτι του οποίου είχαν βρει καταφύγιο την περίοδο της χούντας αρκετοί αγωνιστές.

Εξορίστηκε στη διάρκεια της δικτατορίας μαζί με το σύζυγο και την οικογένεια της στη Μακρακώμη και το Φουρνά, μετά από συλλήψεις και βασανισμούς. 

Το 1983 πρωτοστάστησε στη διοργάνωση της συναυλίας στο Παλέ Ντε Σπορ για την παρουσίαση του δίσκου του Διονύση Σαββόπουλου Τραπεζάκια Έξω, την οποία και προλόγισε. 

 Στενή φίλη σπουδαίων προσωπικοτήτων της χώρας έζησε σεμνά και διακριτικά πλάι στον Ντίνο μαχόμενη για τις ιδέες της και τα πιστεύω όλη της τη ζωή. 

Η κηδεία της θα γίνει αύριο στη 1 το μεσημέρι στα κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θέρμη. 

Η εξομολόγηση της στην parallaxi πριν μερικά χρόνια για τη Δικτατορία: 

Τον Απρίλη του 1967 τον χαρακτήριζε ο έντονος προεκλογικός αγώνας για τις επερχόμενες εκλογές και η επίσης έντονη φημολογία για επιβολή δικτατορίας από τους στρατιωτικούς.

Εκείνη την εποχή μια ομάδα φίλων, με σφυρηλατημένη την φιλία μας στους φοιτητικούς αγώνες του 114 και του 15% για την παιδεία, καθώς και στους δύο ανένδοτους αγώνες του Γέρου της Δημοκρατίας, βγάζαμε, με εμπνευστή της προσπάθειας τον Ντίνο Τριαρίδη, την εφημερίδα «Νέα Γενιά», όπου με αλλαγή των εσωτερικών σελίδων για τα τοπικά νέα, κυκλοφορούσε στο Κιλκίς, την Πέλλα, την Πιερία, την Ημαθεία, με υπεύθυνους αντίστοιχα τον Ντίνο Τριαρίδη, τον Γιώργο Σιδηρόπουλο, τον Τάσο Τερζή, τον Γ. Μπρουσκέλη.

Η «Νέα Γενιά», εξαιρετικά αξιόλογη για τοπική εφημερίδα, έβγαινε με ελάχιστα οικονομικά, ατελείωτες ώρες δουλειάς από όλους μας και απέραντο ενθουσιασμό. Στο τύπωμα μας βοηθούσε ο φίλος Βαγγέλης Παγανός, λινοτύπης στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, βγαίνοντας ο Βαγγέλης από το τυπογραφείο της «Μακεδονίας» στην Τσιμισκή, βρέθηκε μπροστά στα τανκς με τον φοβερό θόρυβο των ερπυστριών μέσα στην ησυχία της νύχτας. Έντρομος, μπήκε ξανά στην εφημερίδα και μας τηλεφώνησε. Σηκώνοντας το ακουστικό, ο Ντίνος τον άκουσε να λέει «Ντίνο, 4η Αυγούστου, 4η Αυγούστου» και έκλεισε.

Λίγες στιγμές σιωπής μέχρι να συλλάβει το νόημα του τηλεφωνήματος και μετά –σαν να τον βλέπω ακόμη τώρα– χτυπώντας με την παλάμη το μέτωπο «το κάνανε το πραξικόπημα».

Πόσο δύσκολο η φήμη να γίνεται πραγματικότητα.

Ανταλλάξαμε πέντε κουβέντες και εγώ μεν έμεινα στο σπίτι, άμαχος πληθυσμός πλέον –ο Θανάσης βρέφος δέκα μηνών και ο Στέφανος κυοφορούμενος στον έβδομο μήνα– ο δε Ντίνος έφυγε με άγνωστη κατεύθυνση για να ενωθεί με τον λαό που θα αντιδρούσε στο πραξικόπημα βγαίνοντας στους δρόμους κατά χιλιάδες όπως ήλπιζε ο Ανδρέας. Τέτοια αντίδραση εκείνο το βράδυ δεν υπήρξε, ούτε τα επόμενα.

Ο κόσμος μουδιασμένος και σοκαρισμένος περίμενε. Έτσι, ύστερα από τρεις μέρες άκαρπης αναμονής για ευρύτερο ξεσήκωμα και αφού πολλά εσωτερικά θέματα βρήκαν λύση – διασφάλιση των αρχείων της ΕΔΗΝ, φυγάδευση του Αντώνη Λιβάνη στην Αθήνα, αποστολή του πρώτου αντιστασιακού μηνύματος στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στη Γερμανία, δημιουργία της ΣΕΑΔΑ (Συντονιστική Επιτροπή Αντιδικτατορικού Αγώνα) κλπ κλπ, επέστρεψε στο σπίτι μας και αρχίσαμε να ζούμε το βαρύ κλίμα της επταετίας.

Η Μακρακώμη και ο Φουρνάς υπήρξαν οι τόποι εξορίας της οικογένειας Τριαρίδη στη διάρκεια της δικτατορίας του 1967.