Πόσο δύσκολο είναι να βρεις σπίτι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης;
Aκριβό μου νοίκι, χαμηλέ μου μισθέ. Η μετατροπή τους σε AirBnb «εξαφανίζει» τα διαθέσιμα προς ενοικίαση σπίτια στο ιστορικό κέντρο της πόλης
Είναι γνωστό ότι τα ενοίκια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης εκτινάχτηκαν από το 2017 και έπειτα, με αποτέλεσμα το 2020 να ξεπεράσουν τα προ κρίσης επίπεδα κατά 38% με το μέσο ενοίκιο ανά τ.μ στις αρχές εκείνης της χρονιάς να είναι κατά 9% αυξημένο σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019, κυρίως λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας.
Ο κ. Λευτέρης Μετριτίκας μεσσίτης στην εταιρία “Clock Real Estate” αναφέρει πως από το 2017 και μετά οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευθεί με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο πλέον να βρει κάποιος ακίνητο, ειδικότερα στο “καλό” κομμάτι του κέντρου(κάτω από Εγνατία):
“Κάθε εξάμηνο οι τιμές ανεβαίνουν ένα κλικ προς τα επάνω με αποτέλεσμα από το 2022 και μετά οι τιμές να είναι 10-15% πιο αυξημένες από το αντίστοιχο διάστημα το 2020.Τα διαθέσιμα ακίνητα στο ιστορικό κέντρο είναι πραγματικά δυσεύρετα και αν κάποιο είναι σε καλή κατάσταση και λογική τιμή, πραγματικά εξαφανίζεται από την αγορά σε χρόνο ρεκόρ.Οι τιμές διαμορφώνονται στα 8-10 ευρώ/τ.μ. κάτω από την Εγνατία ενώ πέφτουν στα 6-8 ευρώ/τ.μ. πάνω από αυτήν.”
Ωστόσο αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως έχει παρατηρηθεί αυξητική τάση ακόμη και στο ιστορικό κέντρο τα τελευταία χρόνια, ενώ πολλοί ενδιαφερόμενοι ψάχνουν σπίτι και δεν βρίσκουν διότι τα περισσότερα έχουν μετατραπεί σε Airbnb ή είναι σε κακή κατάσταση. O κ. Μετριτίκας σχολιάζει:
“Είναι γεγονός ότι το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι η Νο1 περιοχή όπου έχουν μετατραπεί τα περισσότερα ακίνητα σε καταλύματα τύπου Airbnb. Αυτό συμβαίνει διότι κατά κύριο λόγο οι τουρίστες και οι επισκέπτες της προτιμούν να κινούνται γύρω από αυτό όποτε και αποζητούν την αμεσότητα στην αγορά και τη διασκέδαση.”
Σύμφωνα με τη φετινή ετήσια έρευνα του δικτύου μεσιτικών γραφείων RE/MAX Ελλάς, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης η ζήτηση προσανατολίζεται προς γκαρσονιέρες και διαμερίσματα 51-80 τ.μ. με μέση τιμή τα 450 ευρώ. Το AirBnB φαίνεται να έχει ανοδική τάση, και να ανακάμπτει μετά το πέρας των lockdown στην πόλη.
Τα ενοίκια παραμένουν σε υψηλά επίπεδα έστω και αν έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός αύξησης τους, ενώ ο μισθός του μέσου εργαζόμενου παραμένει χαμηλότερος από εκείνον του 2012, με τους λογαριασμούς φυσικού αερίου και ρεύματος να αγγίζουν τριψήφιους αριθμούς. Η εύρεση στέγης είναι πραγματικά Γολγοθάς στις ημέρες μας.
O κ. Μετριτίκας αναλύει τα χαρακτηριστικά που επιζητούν οι υποψήφιοι ενοικιαστές σε ένα ακίνητο:
“Οι ενοικιαστές ψάχνουν για ακίνητα με σωστή διαρρύθμιση, φωτεινά και ευχάριστα, με μεγάλους άνετους χώρους και θέρμανση αερίου. Πρόκειται συνήθως για απαιτητικούς πελάτες που έχουν και την ανάλογη οικονομική επιφάνεια να καλύψουν ένα τόσο σημαντικό ποσό για κατοικία.”
Για τους επίδοξους ενοικιαστές, η αναζήτηση στέγης είναι μία διαδικασία που εκτός από άγχος τους γεμίζει ορισμένες φορές και απελπισία:
Άτομο το οποίο αναζητούσε σπίτι, περιγράφει τα όσα βίωσε:
“Σκεφτόμουν τον μισθό μου και κοίταζα διαμερίσματα στα δικά μου «μέτρα» στο κέντρο απόκεντρο της πόλης, βάζοντας 3-4 φίλτρα που απλώς θα με ικανοποιούσαν και δε θα με γέμιζαν, μήπως και βρω κάτι που να μου αρέσει. Μέσα σε αμέτρητες αγγελίες και έπειτα από αρκετές ειδοποιήσεις που έλαβα στους τέσσερις περίπου μήνες στους οποίους αναζητούσα πιο ενεργά να νοικιάσω ένα διαμέρισμα, -γιατί έριχνα συστηματικά τις ματιές μου σε διάφορες ιστοσελίδες για τουλάχιστον 7 με 8 μήνες-, ήρθαν κάποιες ενδιαφέρουσες ειδοποιήσεις: «400€/μήνα, 2ος όροφος, φυσικό αέριο, 35 τ.μ., Μιαούλη (Φάληρο)». «380€/μήνα, 38 τ.μ., 1ος όροφος, ατομική θέρμανση, Αγγελάκη». «300€/μήνα, 30 τ.μ., 1ος όροφος, ατομική θέρμανση, Ροτόντα». Οι ενδιαφέρουσες ειδοποιήσεις είναι αυτές, γιατί κάτι τα 300άρια που έβλεπα για διαμερίσματα 22 τ.μ., κάτι οι ημι-υπόγες σε περιοχές με έντονο το στοιχείο της εγκληματικότητας που ενοικιάζονταν έναντι 300+€ και κάτι τα κανονικά, 40 τετραγωνικών διαμερίσματα που τα έβρισκα στα 450€+, πονούσαν. Τελικά βολεύτηκα στα 25 τετραγωνικά, στον Βαρδάρη, σε όροφο που βρίσκεται ψηλά και πληρώνω 380€ για ενοίκιο, κοινόχρηστα, ρεύμα, νερό και ίντερνετ. Και πάλι καλά δηλαδή…να λέω.”
Τι λέει όμως ένας άνθρωπος που αναζητούσε σπίτι στο ιστορικό κέντρο της πόλης τον τελευταίο χρόνο και αυτή την στιγμή νοικιάζει στην περιοχή της Βαλαωρίτου;
“Έμενα περίπου 8 χρόνια πίσω από την Ροτόντα, η καθαρά φοιτητική γειτονιά που ξέρεις τους γείτονες, έχει φθηνό φαγητό, καλά στέκια και είναι δίπλα στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, από την στιγμή που έπιασα δουλειά και βγήκα από το φοιτητικό πλαίσιο ήθελα να αλλάξω σπίτι, καθώς καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αδυναμία των γονιών μου να συνδράμουν πια στο νοίκι. Έτσι, ξεκίνησε ο γολγοθάς των ενοικίων για εμένα. Ήρθα αντιμέτωπος με σπίτια ερείπια που τους έλειπαν πραγματικά βασικά πράγματα για να μείνει κανείς, τα οποία ήταν περίπου 30 τμ και κοστίζαν 400 ευρώ τον μήνα χωρίς κεντρική θέρμανση. Ελάχιστες ευκαιρίες ενοικιαζόμενων κατοικιών οι οποίες έβγαιναν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα out καθώς νοικιαζόντουσαν κατευθείαν. Επίσης, αυτό που παρατήρησα είναι ότι οι περισσότερες αγγελίες έγραφαν πως το σπίτι βρίσκεται κοντά στην στάση του μετρό, κάτι το οποίο μου φαινόταν γελοίο καθώς το μετρό δεν υπάρχει και φυσικά με όσους μεσίτες το συζήτησα μου είπαν πως μόλις γίνει το μετρό τα ενοίκια θα ανέβουν κι άλλο. Εγώ στόχευα στο ιστορικό κέντρο και έψαχνα κάτι στην γειτονιά της Βαλαωρίτου για να είμαι κοντά στο γραφείο μου. Μετά από περίπου 6 μήνες βρήκα ένα σπίτι, αρκετά συμπαθητικό και σε πολύ καλή κατάσταση, ωστόσο στην γειτονιά το πρόβλημα είναι άλλο. Όσο ζωή έχει η Βαλαωρίτου το πρωί, με τα γραφεία της να βρίσκονται σε λειτουργία και τα καταστήματα τόσο αλλάζει ρυθμούς το βράδυ, καθώς ερημώνει. Οι άνθρωποι που μένουμε εκεί είμαστε λίγοι και τα περισσότερα διαμερίσματα έχουν γίνει airbnb οπότε δεν έχω σταθερούς γείτονες. Εδώ η έννοια της γειτονιάς χάνεται.”
Κοπέλα που ζει στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και φέτος λήγει το συμβόλαιο ενοικίου και βρίσκεται στην αναζήτηση διαμερίσματος το τελευταίο εξάμηνο, αναφέρει:
“Ψάχνω διαμέρισμα 75-80 τ.μ., τιμή από 450 έως 500 ευρώ, όχι επιπλωμένο καθώς έχω τα δικά μου έπιπλα. Μέχρι στιγμής έχω δει γύρω στα 8 διαμερίσματα στο κέντρο, σε άθλια κατάσταση τα περισσότερα και όσα ήταν ανακαινισμένα, η τιμή ξέφευγε και κυμαίνονταν γύρω στα 600 με 700 ευρώ. Μου έτυχε σε ένα από αυτά, ο ιδιοκτήτης να ζητά από τον ενοικιαστή να βάλει την τουαλέτα στο σπίτι, πράγμα που φάνηκε εξωφρενικό, διότι το σπίτι πραγματικά είχε προβλήματα, τα κλασικά παλιά κουφώματα, σπασμένα πλακάκια, ραγισμένα τζάμια στα παράθυρα, του έλειπε και η τουαλέτα. Τα περισσότερα διαμερίσματα βρίσκονται σε παλιές πολυκατοικίες οι οποίες έχουν να συντηρηθούν οριακά από τότε που φτιάχτηκαν, ενώ έχουν βασικά προβλήματα λειτουργίας και κοστολογούνται λες και είναι ανακαινισμένα και σύγχρονα. Ακόμη και τα υπόγεια αγγίζουν τις τιμές των 350-400 ευρώ. Έχω πραγματικά απελπιστεί. Φυσικά βασική παράμετρος για εμένα είναι και η θέρμανση καθώς αποφεύγω το φυσικό αέριο. Επικεντρώνομαι στο κέντρο της πόλης διότι δεν έχω όχημα και η δουλειά μου βρίσκεται στην Αγίας Σοφίας, αν είναι να φύγω εκτός Δήμου Θεσσαλονίκης θα πρέπει να ψάξω πολυκατοικία με parking διότι είναι γνωστό το ζήτημα που υπάρχει σε αυτή την κατάσταση.”
Bάσει στοιχείων της Eurostat το κόστος στέγασης στην Ελλάδα απορροφά πλέον από μόνο του από 40% έως και 70% του εισοδήματος για πάνω από οκτώ στους δέκα Έλληνες, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. δεν ξεπερνά το 25%. Επιπλέον, 4 στα 10 νοικοκυριά αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
