Πρέπει να πνιγεί κανείς για να κάνετε κάτι;

Απόγευμα Τετάρτης. Θεσσαλονίκη. Στο κέντρο βρέχει για λίγο δυνατά. Στα ανατολικά της πόλης όμως μια παράξενη κατάμαυρη κουρτίνα από σύννεφα έχει σκεπάσει την πόλη. Μέσα σε είκοσι λεπτά εξελίσσεται ένα δυνατό μπουρίνι, σαν τροπική καταιγίδα. Το νερό που πέφτει είναι πολύ, το ρεύμα κόβεται αμέσως, οι σηματοδότες δεν λειτουργούν, οι συναγερμοί χτυπούν παντού ανελέητα, μοιάζει στην καλύτερη περίπτωση με εικόνα ασιατικής πόλης στην χειρότερη με ταινία επιστημονικής φαντασίας. Είναι μια ακόμα μέρα σε αυτό το μακρύ, αψυχολόγητο και αβάσταχτο καλοκαίρι με δοκιμασίες.

Διαβάστε την απάντηση της ΕΥΑΘ μετά το δημοσίευμα της Parallaxi

Επιστρέφω στο σπίτι μου από την παραλιακή. Στο ύψος που χωρίζεται σε Μ. Κάλας και Ανθέων η Κένεντυ επικρατεί χάος. Ο δρόμος μοιάζει με ποτάμι. Στο Ποσειδώνειο είναι αδύνατον να διασχίσεις με τα πόδια το δρόμο. Μια νεαρή κοπέλα βγάζει τα παπούτσια και μπαίνει μέσα στο νερό μέχρι το μηρό και περνά απέναντι. Μια άλλη απλά ανεβαίνει στο τοιχάκι του σχολείου και περιμένει. Το νερό αδυνατεί να φύγει, ανεβαίνει στα πεζοδρόμια, σκεπάζει σταθμευμένα αυτοκίνητα, παρασύρει κάδους.

Μερικοί οδηγοί που δεν έχουν πείρα εγκλωβίζονται μέσα σε λιμνούλες απέναντι από τον Άγιο Φώτιο. Λίγο παρακάτω έχει σχηματιστεί στη στροφή με Λογοθέτου μια κανονική λίμνη. Ένα  αυτοκίνητο με έναν άνθρωπο είναι μέσα στο νερό μέχρι τη μέση. Σταματημένο. Στο έλεος του νερού. Περιμένει υπομονετικά την πυροσβεστική καθώς το νερό ανεβαίνει απειλητικά. Οι υπόλοιποι απλά κοιτάζουμε. Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε. Η Πυροσβεστική έρχεται ευτυχώς σε λίγο και ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται. Λίγο παραπάνω συνεχίζοντας στην Ανδριανουπόλεως ένα ορμητικός χείμαρρος κατεβαίνει ψηλά πάνω από την Αιγαίου και αναγκάζει τα αυτοκίνητα να σταματούν για να μην τα πάει μαζί του. Είναι εφιαλτικό. Δεν υπάρχει ούτε ένας τροχονόμος να αποτρέπει τα αυτοκίνητα να τη διασχίσουν. Κάθε μέρα, το ίδιο θέαμα. Βρισκόμαστε σε μια από τις καλύτερες συνοικίες της πόλης. Τις πιο ακριβές, τις πιο προσεγμένες.

Το θέαμα αυτό είναι καθημερινό. Όπως και η μετατροπή όλων ταν δρόμων κοντά στην θάλασσα σε ποτάμια και λίμνες για ώρες. Από την ημέρα της μεγάλης νεροποντής στην Θεσσαλονίκη με τις τρομακτικές ζημιές για τις οποίες σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις έφταιγε μόνο η ποσότητα του νερού που έπεσε πέρασε ενάμιση μήνας.

Έκτοτε, σε μέρες που δεν πέφτει η ανάλογη ποσότητα νερού η πόλη μετατρέπεται σε μια ατέλειωτη επικίνδυνη παγίδα. Τα φρεάτια στο μεγαλύτερο μήκος της νότιας πλευράς της παραμένουν βουλωμένα, η μετατροπή σε υγρές παγίδες συμβαίνει με μια βροχή δέκα λεπτών. Κανείς μοιάζει να μην νοιάζεται για εικόνες όπως αυτή με τον εγκλωβισμένο άνθρωπο χθες το απόγευμα στην Σοφούλη. Θα ”καθαρίσουν” οι πυροσβέστες, την πηδήξαμε και σήμερα, υποθέτω σκέπτονται στους δήμους, την περιφέρεια, το υπουργείο.

Μέχρι την πιο δυνατή καταιγίδα, που όπως λένε οι μετεωρολόγοι μπορεί και να είναι η σημερινή. Και κει η πιθανότητα κάποιος να μην βγει ζωντανός από το εγκλωβισμένο του αυτοκίνητο μέσα στα στενά της Θεσσαλονίκης να είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Ελληνικό καλοκαίρι 2018. Ο εφιάλτης συνεχίζεται…Οι ευθύνες έχουν πάει διακοπές.