Στο μυαλό των ερωτευμένων

Της Γιώτας Κωνσταντινίδου Εικόνες: Άννα Καρμίρη

Ο Μάνος Στεφανάκης, ένας νέος ηθοποιός γεμάτος πάθος και διάθεση εξερεύνησης πολύπλοκων ρόλων. Από την παιδική σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, μεταφέρεται στο σύγχρονο έργο ‘’Effect- Τομογραφία του έρωτα’’ της Lucy Prebble. Μέσα από τον ρόλο του μας καλεί να ανακαλύψουμε εάν έχει περισσότερη σημασία η αιτία που προκαλεί τον έρωτα ή ο ίδιος ο ανεπάντεχος έρωτας.

Ο ρόλος σας στο effect

O ρόλος μου είναι ο Τρίσταντ, ένας νέος από την Ιρλανδία. Μια ελεύθερη φύση που ζει την κάθε στιγμή και αφήνεται ολοκληρωτικά στο συναίσθημα. Στο πείραμα αυτό παίρνει μέρος για να βγάλει χρήματα. Τα πειράματα για δοκιμές νέων φαρμάκων, στα οποία οι συμμετέχοντες αμείβονται πολύ καλά, είναι κάτι σύνηθες που συμβαίνει.

Τι παρακολουθούμε στο πείραμα;

Μέσα στο πείραμα, παρακολουθούμε τη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ αυτόν και την Κόνι. Βρίσκονται τυχαία στο πείραμα και ερωτεύονται. Ο έρωτας έρχεται αναπάντεχα και θα δείτε στην παράσταση πώς εξελίσσονται τα πράγματα.

Είναι η πρώτη σας θεατρική δουλειά;

Ήμουν για 4 χρόνια στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στην παιδική σκηνή και αυτή είναι η πρώτη…ενήλικη παράστασή μου. Μ’ αυτήν την έννοια έστω. Με την παιδική παράσταση είχα ξαναέρθει Θεσσαλονίκη, αλλά με μια παράσταση για ενήλικες, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, είναι πρώτη φορά και φυσικά η πρώτη μου φορά στο θέατρο Αυλαία.

Πως σας φαίνεται η πόλη;

Την πόλη την έχω ζήσει σε κάτι τριήμερα αναψυχής και της τρέφω μεγάλη αγάπη.

Το θεατρικό κείμενο είναι ένα σύγχρονο αγγλικό έργο. Τι θεωρείτε ότι χάνει ή διατηρεί κατά την απόδοσή του στη γλώσσα μας;

Ο αγγλικός τρόπος σκέψης και έκφρασης είναι πάρα πολύ ιδιαίτερος και νομίζω ότι κατάφερε να διατηρηθεί με έναν τρόπο που να είναι κατανοητός στο ελληνικό κοινό. Αυτό ήταν κάτι που μπορούσαμε μόνο να το φανταστούμε στις πρόβες, στην πράξη, όμως, φάνηκε ότι όντως το πέτυχε αυτό, ο Κώστας Αρβανιτάκης που επιμελήθηκε τη μετάφραση.

Effect- Τομογραφία του έρωτα, τι λογοπαίγνιο κρύβει ο τίτλος;

Είναι ένα λογοπαίγνιο που δεν είναι και τόσο λογοπαίγνιο τελικά. Τον τελευταίο χρόνο μέσα από την έρευνα που κάναμε για το έργο, διαπιστώσαμε ότι απασχολεί πάρα πολύ τους επιστήμονες οι διεργασίες που γίνονται στον εγκέφαλο τη στιγμή του έρωτα και ως συναισθήματος και ως πράξη. Μελετήθηκε αυτό και έχουν υπάρξει τομογραφίες στις οποίες μελετούν το μυαλό ενός ανθρώπου είτε τη στιγμή του έρωτα, του οργασμού αλλά και τις τομογραφίες ανθρώπων που είναι ερωτευμένοι ή αγαπούν. Η λειτουργία του εγκεφάλου είναι ένας άγνωστος κόσμος και είναι πολύ έντονη η ανάγκη να χαρτογραφήσουμε αυτό τον κόσμο.

Μας ενδιαφέρει το γιατί συμβαίνει ο έρωτας; Τι θέλουμε να μάθουμε;

Είναι ωραίο να γνωρίζουμε κάποια πράγματα αλλά πιο ωραίο να παραμένουν κάποια κρυφά. Που νομίζω ότι μερικά ούτως ή άλλως θα παραμείνουν μυστικά.

Στην παράσταση τι μένει τελικά κρυφό και τι θα ανακαλύψουμε εμείς σε μια δεύτερη ανάγνωση;

Η παράσταση ανοίγει θέματα με σκοπό όχι τόσο να πάρει μια ξεκάθαρη θέση και να δώσει απαντήσεις γιατί η απάντηση που θα δώσει ο καθένας σε κάθε θέμα είναι πολύ προσωπική. Επομένως και αυτό είναι μια επιτυχία της παράστασης, ο κόσμος μπαίνει σε μια διαδικασία στα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το έργο να ψάξει τη δική του κατάληξη.

Πώς εισβάλλει το θέμα της κατάθλιψης στο έργο;

Η δοκιμή είναι για αντικαταθλιπτικό φάρμακο, μοιραία θεματολογικά εισβάλλει έντονα στο έργο. Είναι καίριο στοιχείο της παράστασης, με την έννοια ότι αποτελεί ένα σύγχρονο προβληματισμό. Με αφορμή ότι θέμα του έργου είναι η δοκιμή για ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο μαζί με το προσωπικό ζήτημα που έχει η γιατρός με την κατάθλιψη και την περίπτωση της Κόνι που φαίνεται να κολυμπάει σ’ αυτά τα νερά καθώς το θέμα της κατάθλιψης την έχει απασχολήσει και μέσω της οικογένειά της και προσωπικά, αναμφισβήτητα απασχολεί το έργο.

Εσείς που βλέπετε την κατάθλιψη γύρω σας;

Παντού! Η κατάθλιψη δεν έχει ηλικία, έχει συνθήκες εμφάνισης. Είναι η κατάθλιψη όπως θα μπορούσε να την ορίσει ιατρικά ένας επιστήμονας αλλά είναι και η κατάθλιψη με την έννοια ότι κάνοντας μια απλή βόλτα στο δρόμο βλέπεις πρόσωπα, καταστάσεις. Υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα το οποίο συγγενεύει με την έννοια της κατάθλιψης. Είναι ίσως ένα θέμα το οποίο έχει γιγαντωθεί. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν πλασματικές ανάγκες Μιλάω για ένα ποσοστό ανθρώπων με κατάθλιψη. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.

Η κατάθλιψη είναι ταμπού;

Ναι, για κάποιους είναι κάτι ξένο και μη αποδεκτό. Είναι μια ασθένεια που απαιτεί μεγάλη ενέργεια και δύναμη από έναν άνθρωπο να το ξεπεράσει την ίδια στιγμή που έχει χάσει την ενέργεια και τη δύναμή του.

Μια φράση του ρόλου σας που σας ακολουθεί και την έχετε κρατήσει;

‘’Ο έρωτας μπορεί να ξεκινήσει με τον άλλο ή τον παρ’ άλλο τρόπο, ποιος χέστηκε από πού ξεκινάει;’’ Είναι χαρακτηριστική ατάκα του ήρωα στο έργο και το μότο ζωής του. Τα πράγματα συμβαίνουν, δεν με νοιάζει γιατί συμβαίνουν, αρκεί που συμβαίνουν. Είναι ανοιχτός ήρωας στο να συμβαίνουν.

*Περισσότερα για την παράσταση εδώ