Summer in the city και άλλες ιστορίες καλοκαιριού…

Μπορεί να άργησε να έρθει το ηλιόλουστο καλοκαίρι φέτος, όμως όπως όλα δείχνουν θα κρατήσει για καιρό και σίγουρα ένα μεγάλο μέρος του, θα το περάσουμε όλοι στην πόλη. Εκτός κι αν είσαι από εκείνους τους τυχερούς που μπορούν να κάνουν διακοπές δύο και τρεις μήνες. Τότε, πάω πάσο και, ίσως, θα έπρεπε εσύ να γυρίσεις σελίδα…

Για τους υπόλοιπους – και μεταξύ τους και εγώ – αυτές οι σελίδες θα μας φανούν πολύτιμες, καθώς θα βρούμε ωραίες ιδέες πώς να περάσει καλύτερα αυτό το καλοκαίρι στην πόλη, αλλά ίσως και να πάρει κάποιος ιδέες και για όσα θα αναζητήσει αυτό το καλοκαίρι για να πάρει μαζί του – όπως ίσως ένα καλό βιβλίο – ή να προτιμήσει αν βρει μπροστά του μία καλή παράσταση ή συναυλία.

Θέατρο

Ξεκινώντας με τις θεατρικές παραστάσεις που ξεχωρίζουν αυτό το καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, είναι σχεδόν βέβαιο πως όλοι μας μία, δύο το λιγότερο παραστάσεις θα τις δούμε το καλοκαίρι, εκείνο το διάστημα που αναγκαζόμαστε να μείνουμε στην πόλη.

Η Θεσσαλονίκη άλλωστε, έχει την τύχη να έχει αρκετούς υπαίθριους χώρους και ανοιχτά θέατρα ώστε κάθε χρόνο να συγκεντρώσει δεκάδες θεατρικές δουλειές για όλα τα γούστα. Οπότε, σίγουρα θα βρεις τις δικές σου προτιμήσεις, όμως αν ακόμα δεν έχεις αποφασίσει ή δεν έχεις ψάξει καθόλου να δεις προγράμματα και τέτοια, εγώ θα επέλεγα δύο παραστάσεις που, νομίζω, πως ξεχωρίζουν  αυτό το καλοκαίρι κάπως παραπάνω από άλλες (κι αυτό βέβαια, είναι υποκειμενικό – να τα λέμε αυτά).

«Σφήκες» σε ελεύθερη διασκευή της Λένας Κιτσοπούλου

Δε ξέρω για εσάς, αλλά για καλοκαίρι, αν εγώ δε πάω σε μερικές καλές παραστάσεις, δεν πάρω τα κρύα μπουκαλάκια νερό, το λευκό φελιζόλ και δεν τρέξω να πιάσω καλό σημείο να καθίσω στα σκαλιά του Θεάτρου Δάσους, καλοκαίρι δεν καταλαβαίνω. Κι αν μιλάμε για Ιούλιο η συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το ΚΘΒΕ έχει τρομερό ενδιαφέρον στις 25 και 26 του μήνα, όταν μάλιστα έχει βάλει το χεράκι της σε όλο αυτό η Λένα Κιτσοπούλου. Εδώ λοιπόν, έχουμε μια κωμωδία που σπάνια ανεβαίνει στην ελληνική σκηνή, αν και ο Αριστοφάνης είναι χωρίς αμφιβολία από τους συγγραφείς που αγαπάνε οι έλληνες ηθοποιοί – όσο κι αν πολλοί τον έχουν «κακοποιήσει» κατά καιρούς. Η ελεύθερη διασκευή ωστόσο της Κιτσοπούλου σε ένα όχι ιδιαίτερα γνωστό του έργο και με ένα σύνολο εξαιρετικών συνεργατών (οι ηθοποιοί που έχει επιλέξει είναι ένας κι ένας) δίνουν την σιγουριά πως είναι μία δουλειά που αξίζει να πάρεις την ανηφόρα για το θέατρο.

«Οιδίπους επί Κολωνώ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα

Το τελευταίο έργο του Σοφοκλή, η τραγωδία «Οιδίπους επί Κολωνώ», που πραγματεύεται το τέλος του άλλοτε ισχυρού βασιλιά της Θήβας, παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο δάσους την Δευτέρα 28 Αυγούστου 2023, με τον Δημήτρη Καταλειφό ο οποίος πρωταγωνίστησε στην παράσταση για πρώτη φορά στην Επίδαυρο και μια εκλεκτή ομάδα πρωταγωνιστών: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάξιμος Μουμούρης, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώργος Νούσης κ.ά.

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Πόσα καλοκαίρια στην πόλη άραγε τα έχουμε μετρήσει με τις συναυλίες που πήγαμε στο Θέατρο Γης ή στο Θέατρο Κήπου κι αλλού, πόσες φορές δεν περάσαμε από Μητροπόλεως να πάρουμε δύο μπάλες παγωτό από το Vanilla Gelateria και να φύγουμε αγκαλιά για τις επόμενες μουσικές μας… Στις 12 του Ιούλη, θα σε πάρω από το χέρι και θα πάμε να ακούσουμε JAMES στην Μονή Λαζαριστών. Να σου αφιερώνω τραγούδια τους, από το «Laid» και το «Senorita» μέχρι το  «Getting away with it (All Messed Up)».

Θα έχει κόσμο, αλλά όλοι οι καλοί χωράνε, ενώ μετά μπορούμε να πάμε μία μοναδική βόλτα και έξω από την πόλη, μέχρι την Καβάλα που στήνεται ένα απίστευτο φεστιβάλ με ωραίες βραδιές. Το Cosmopolis είναι ένα πολυδιάστατο φεστιβάλ στην Πλατεία Μωχάμετ Άλη με Πρωτοψάλτη στις 25 Ιουλίου, με Undercatt, Shall Ocin και Jorgio Kioris στις 26 και στις 27 του Ιούλη, Istanbul Ensemble και Σοφία Νεοχωρίτου. Ακόμα, αναζητώντας ολόκληρο το πρόγραμμα, ανακαλύπτουμε Asmaa Hamzaoui και Bnat Timbuktu από το Μαρόκο και Tabanka από το Πράσινο Ακρωτήρι. Ο μήνας για το φεστιβάλ, τελειώνει με κέφι και με τους Locomondo με μία άκρως καλοκαιρινή βραδιά και επιστρ’έφουμε μετά και πάλι στη Θεσσαλονίκη μας.

Για βόλτες, θερινά σινεμά και ξημερώματα στη Νέα Παραλία, χέρι με χέρι.

ΒΙΒΛΙΑ

Καλοκαίρι χωρίς βιβλία δε γίνεται και αν θα πρέπει να σου προτείνω μερικά, θα είναι αυτά που ήδη έχω διαβάσει και θα σου κάνουν σίγουρα, καλή παρέα τους επόμενους μήνες.

«Πάρε Ανάσα» – Δημήτρης Σίμος (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ένα ψυχολογικό θρίλερ από τον συγγραφέα του «Σώσε με» που είδαμε πρόσφατα και τηλεοπτική σειρά. Η Σίλβια Κώτσου έχει επιστρέψει στη Χαλάστρα, όπου μεγάλωσε, μαζί με τις δύο ανήλικες κόρες της. Εργάζεται ως δύτρια στις τοπικές μυδοκαλλιέργειες στο Δέλτα Αξιού. Η Σίλβια και οι κόρες της έχουν επιζήσει μιας εγκληματικής επίθεσης στην Αθήνα, κατά την οποία δολοφονήθηκαν ο πατέρας της και ο άντρας της. Το παρελθόν εμφανίζεται και πάλι μπροστά της, όταν ο δικηγόρος της οικογένειάς της ανασύρεται νεκρός από τη θάλασσα των μυδιών. Το πρόσωπό του είναι βαμμένο με γυναικείο μακιγιάζ. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Λάζος. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, καθώς η Σίλβια Κώτσου κρύβει το κλειδί της υπόθεσης, τους Νυχτοβάτες. Μία ιστορία από το, πλέον, έμπειρο χέρι του Σίμου, ξετυλίγει με μαεστρία το κουβάρι ενός μυστηρίου που συναρπάζει κάθε σελίδα που γυρνάει. Κι αυτό, είναι προτέρημα για ένα βιβλίο!

«Το μπλε λικέρ» – Ι.Ν. Μαρκόπουλος (Ianos Εκδόσεις)

Μη φοβάσαι την ποίηση. Είναι μία μορφή τέχνης που αξίζει να απολαύσει κάποιος, ακόμα παίρνοντας μαζί στην τσάντα του, πάντα, ένα βιβλίο με ποιήματα. Όπως αυτό που προτείνω τώρα. Αντλώντας έμπνευση από βιώματα και εικόνες της καθημερινότητας, ο ποιητής εξυμνεί με ύφος δωρικό την ίδια τη ζωή –μέσα από διάφορες εκφάνσεις της– με έναν ολιστικό και συνάμα αλληγορικό τρόπο. Στη συλλογή περιλαμβάνονται 57 ποιήματα από παλαιότερες εκδοθείσες συλλογές του συγγραφέα με την προσθήκη μερικών νέων ποιημάτων.

Η στοχαστική, ποιητική του σύνθεση, διαλεκτική όσο και λυτρωτική, προκύπτει μέσα από τις θυμοειδείς κινήσεις της ψυχής αλλά και την ορθολογική αναγκαιότητα της έκφρασης, όπως ο ίδιος αναφέρει στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου.

Τέλος, αν μείνουμε για πολύ στην πόλη, να ξέρεις. Θέλω να πάμε να δούμε ταινίες. Πολλές ταινίες. Να καθόμαστε δίπλα, να σβήνουν τα φώτα και να σε νιώθω δίπλα μου. Να γελάμε μαζί, να συγκινούμαστε, να φοβόμαστε.

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι / μες τα θερινά τα σινεμά

νύχτες που περνούν / που δε θα ξαναρθούν

μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά…