Συγκέντρωση αλληλεγγύης αύριο για τους 16 συλληφθέντες από την εκκένωση της Πρυτανείας του ΑΠΘ

Εικόνα αρχείου

Κάλεσμα απευθύνουν συλλογικότητες, μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου, φοιτητές και φοιτήτριες για την αυριανή δίκη των 16 ατόμων που συνελήφθησαν πριν τέσσερα χρόνια, κατά την αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης Πρυτανείας του ΑΠΘ, τις πρωινές ώρες της 11ης Μαρτίου.

Η συγκέντρωση αλληλεγγύης είναι προγραμματισμένη για τις 09:00 τ0 πρωί της Δευτέρας (03/02), έξω από τα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Σημειώνεται ότι το δικαστήριο των 16 συλληφθέντων ατόμων είχε οριστεί για τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025 και αναβλήθηκε για τη Δεύτερα 03 Φεβρουαρίου 2025.

Υπενθυμίζεται, πως νωρίς το πρωί της 11ης Μαρτίου 2021, αστυνομικοί εισέβαλλαν στο κτίριο της Διοίκησης του Α.Π.Θ., για δεύτερη φορά σε διάστημα μερικών ημερών -καθώς στις 22 Φεβρουαρίου είχε προηγηθεί η σύλληψη 31 φοιτητών στο ίδιο σημείο- και ακινητοποίησαν τα άτομα που βρίσκονταν στο φουαγιέ, περνώντας τους tie wraps στα πόδια και τα χέρια τους. Παράλληλα, πάνω από το πανεπιστήμιο πετούσε ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ, που περιπολούσε από αέρος και την καθιερωμένη πορεία των φοιτητών της Πέμπτης για τη ψήφιση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη 4777/2021, αναφορικά με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με τους χιλιάδες διαδηλωτές που κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης.

Η κατασταλτική αυτή επιχείρηση της αστυνομίας μάλιστα, πραγματώθηκε παρά την ανακοίνωση που έγινε το προηγούμενο βράδυ, στην οποία γνωστοποιούνταν από τους φοιτητές πως η κατάληψη επρόκειτο να λήξει την επομένη. Εκείνη την ημέρα, οι αστυνομικοί προχώρησαν σε 33 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 16 μετατράπηκαν σε συλλήψεις, με τις κατηγορίες της διατάραξης λειτουργίας διοικητικού κτιρίου και την απείθεια.

Αναλυτικά το κείμενο που υπογράφουν κάποια από τα συλληφθέντα άτομα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ, για την αυριανή συγκέντρωση:

«Ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (ν.4777/2021) προβλέπει την ελάχιστη βάση εισαγωγής που αφήνει κάθε χρόνο επιπλέον 20.000 μαθητές/ριες εκτός πανεπιστημίων, την πανεπιστημιακή αστυνομία και την περαιτέρω άρση του πανεπιστημιακού ασύλου (όπως είχαν κάνει πριν κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), το όριο φοίτησης στα ν+ν/2 έτη, τα πειθαρχικά συμβούλια, τα συστήματα ασφαλείας και παρακολούθησης. Το κράτος, εκμεταλλευόμενο την απαγόρευση κυκλοφορίας και διαδηλώσεων λόγω της πανδημίας του covid-19, πέρασε πολλούς αντικοινωνικούς νόμους, όπως αυτός της απαγόρευσης των διαδηλώσεων, ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη της κατάργησης του 8ώρου και ποινικοποίησης της απεργίας και του συνδικαλισμού κ.ά. Στο πλαίσιο αυτό, των ταξικών φραγμών, της καταστολής, της πειθάρχησης και της ευθυγράμμισης με τις επιταγές τουκεφαλαίου, κινείται και ο ισχύων νόμος 4777, όπως και οι επόμενοι νόμοι που πέρασαν για την παιδεία.

Επιστρέφοντας στον Φεβρουάριο του 2021, τις ημέρες πριν και μετά την ψήφιση του νόμου, ξεκίνησαν να εκδηλώνονται οι αντιστάσεις των φοιτητ(ρι)ών και του αλληλέγγυου κόσμου ενάντια στην καταπάτηση των ελευθεριών τους εντός και εκτός πανεπιστημίου. Σε καθεστώς απαγόρευσης συναθροίσεων φοιτητές και φοιτήτριες μετά από επίμονη προσπάθεια και συλλήψεις κατάφεραν να βγουν κατά χιλιάδες στο δρόμο. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, οι φοιτητικοί σύλλογοι Πολιτικών Επιστημων, Φυσικού και Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων μετά από γενικές συνελεύσεις στις σχολές τους, πήραν αποφάσεις αντίστασης απέναντι στο νόμο αυτό, στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιήθηκε και η κατάληψη του κτιρίου της Πρυτανείας του ΑΠΘ. Η επέμβαση της αστυνομίας, με παρότρυνση και του ίδιου του τότε πρύτανη Παπαϊωάννου ( ο οποίος είναι μάρτυρας κατηγορίας στις δίκες), ήταν άμεση. Την πρώτη ημέρα 22 Φεβρουαρίου συνελήφθησαν 31 άτομα, σε μια επιχείρηση εκκένωσης που ουσιαστικά απέτυχε, αφού εκατοντάδες φοιτητ(ρι)ών και αλληλέγγυου κόσμου έσπευσαν να διαδηλώσουν ενάντια στην εκκένωση και την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων εντός του πανεπιστημίου, μένοντας εν τέλει μαζικά στο κτίριο. Στις 11 Μάρτη, μέρα της ανακοινωμένης λήξης της κατάληψης, πραγματοποιείται για άλλη μια φορά επιχείρηση εκκένωσης, με δεκάδες να βρίσκονται στο κτίριο και εν τέλει 16 άτομα να συλλαμβάνονται.

Η κατάληψη της Πρυτανείας του ΑΠΘ αποτέλεσε κομβικό σημείο στην ανασυγκρότηση και όξυνση των φοιτητικών και των ευρύτερων κοινωνικών αντιστάσεων την εποχή της πανδημίας, όταν το κράτος όξυνε την επίθεση του στην κοινωνική βάση, εγκαταλείποντας το σύστημα υγείας στην τύχη του (με αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους) , καθώς και με σειρά αντικοινωνικών νόμων και καταστολή σε ένα περιβάλλον παρατεταμένων απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Σε αυτό το πλαίσιο, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, άνθρωποι (κατά κύριο λόγο φοιτητές/ριες) μετά από καιρό κατάφεραν να συναντηθούν στο κατειλημμένο έδαφος της Πρυτανείας, να ζυμωθούν πολιτικά προς ριζοσπαστικές κατευθύνσεις, να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους σε επίπεδο βάσης. Διάφοροι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες συναντήθηκαν και συνδέθηκαν εκείνες τις 18 ημέρες. Στην Πρυτανεία, ο αγώνας ενάντια στον 4777 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνάντησε τον αγώνα ενάντια στην κρατική καταστολή που άρχιζε να απλώνεται σε όλη τη χώρα (βλ. Καταστολή και κινητοποιήσεις στη Νέα Σμύρνη), αλλά και τον αγώνα αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο απεργό πείνας από 8/01/21 Δημήτρη Κουφοντίνα. Παράλληλα, αποτέλεσε εφαλτήριο για την περαιτέρω μαζικοποίηση και διάχυση των φοιτητικών αντιστάσεων σε κάθε σχολή, με καταλήψεις και δυναμικές πορείες όλη την άνοιξη του 2021 και κυρίως συνέβαλε στο μπόλιασμα αυτών των αντιστάσεων με νέα περιεχόμενα, αφήνοντας σημαντικές παρακαταθήκες για τα επόμενα χρόνια.

Τα χρόνια που ακολούθησαν οι φοιτητικές αντιστάσεις ενάντια στο νόμο 4777 (και όχι μόνο) δεν έχουν σταματήσει. Με καταλήψεις, πορείες, συνελεύσεις, συγκρούσεις οι φοιτητές και φοιτήτριες έχουν αγωνιστεί ενάντια στην αστυνομική παρουσία στο πανεπιστήμιο και την είσοδο των ΟΠΠΙ σε αυτό, σε προσπάθειες επιβολής πειθαρχικών, καθώς και σε κάθε πτυχή αυτού του νόμου που επιχειρείται να εφαρμοστεί. Παράλληλα, αντικοινωνικοί νόμοι, η ακρίβεια, κρατικές δολοφονίες, η ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα, η συνεχιζόμενη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και ό, τι συμπυκνώνει την επίθεση κράτους και κεφαλαίου στις ζωές μας καθημερινά αποτέλεσε αφορμή για την αναζωπύρωση των φοιτητικών αντιστάσεων. Την άνοιξη του 2023, στον απόηχο του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δεκάδες καταλήψεις σχολών συνιστούσαν σημαντικό κομμάτι του ψηφιδωτού των μαζικών κοινωνικών αντιδράσεων που ξέσπασαν.

Πέρυσι τέτοια εποχή, εκδηλώθηκε ένα ακόμα μαζικό φοιτητικό κίνημα. Η καταστολή αυτή τη φορά ήταν πολύπλευρη, με τα ΜΜΕ να συκοφαντούν τον αγώνα καθημερινά, τις διοικήσεις των σχολών να προχωρούν εκτεταμένα σε τηλεξεταστικες, τη ΔΑΠ να επανεμφανίζεται σε γενικές συνελεύσεις και τον αστυνομικο-δικαστικό μηχανισμό να εκκενώνει καταλήψεις σχολών , να επιτίθεται σε διαδηλώσεις και να ασκεί διώξεις. Παρ όλα αυτά, το νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ως επακόλουθο του ν.4777 στη συνεχιζόμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, βρήκε μπροστά του χιλιάδες φοιτήτριες/ές στους δρόμους, σε πορείες και συγκρούσεις, στις γενικές συνελεύσεις και στις κατειλημμένες σχολές, σε πείσμα των κρατικών σχεδιασμών που επιχειρούν την πλήρη αποστείρωση στους χώρους που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε καθημερινά.

Στο σήμερα, αυτοί οι σχεδιασμοί προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς. Τον ερχόμενο Σεπτέμβρη προγραμματίζονται οι πρώτες διαγραφές χιλιάδων φοιτητών/ιών με βάση τον 4777, επομένως η εφαρμογή ή μη κι άλλων πτυχών του νόμου εξακολουθεί να είναι ένα σημαντικό διακύβευμα. Παράλληλα, ήδη διάφορα ιδιωτικά συμφέροντα ετοιμάζονται να “επενδύσουν” στο χώρο της παιδείας, ιδρύοντας ιδιωτικές πανεπιστημιακές σχολές, ενώ και η προσπάθεια αποστείρωσης συνεχίζεται. Τον τελευταίο χρόνο έχουν εκκενωθεί πολλά στέκια μέσα στα πανεπιστήμια και ειδικά στο ΑΠΘ ( πχ στέκι Primavera, στέκι μαθηματικού, Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Ιατρικής), ενώ το όραμα των κρατούντων θέλει τις σχολές κλειστές τα σαββατοκύριακα και τα βράδια. Δραστηριότητες που συγκρούονται με την ακαδημαϊκή κανονικότητα, όπως μπαρ οικονομικής ενίσχυσης σχημάτων, δομών και πολιτικών ομαδοποιήσεων, πολιτικές εκδηλώσεις, μη εμπορευματικές, αυτοοργανωμένες συναυλίες, κρίνονται περιττές και καταστέλλονται. Χαρακτηριστικές, άλλωστε, ήταν οι εικόνες που είδαμε λίγους μήνες πριν στο ΕΜΠ, όπου αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν μέσα στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου, για να συλλάβουν μεταπτυχιακούς φοιτητές και ερευνητές/ριες, που πραγματοποιούσαν παρέμβαση, στη διάρκεια της “Βραδιάς του Ερευνητή”, ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και για να καταδείξουν το ζήτημα της απλήρωτης εργασίας – έρευνας μέσα στα πανεπιστήμια, η οποία ,μάλιστα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, του στρατού και της αστυνομίας. Λίγες ημέρες αργότερα είδαμε παρόμοιες εικόνες εδώ στην πόλη μας με τα ΜΑΤ να συλλαμβάνουν φοιτητές/ιες μέσα στη Φιλοσοφική ΑΠΘ, επειδή παρενέβησαν στον νυν πρύτανη Φειδά με αφορμή την πτώση ανελκυστήρα στις φοιτητικές εστίες.

Κι όλα αυτά σε ένα περιβάλλον ασφυκτικό που ακόμα και η συμμετοχή σου σε μια πορεία ποινικοποιείται (πχ δεκάδες προληπτικές προσαγωγές, 112 συλλήψεις στην πορεία της 6/12 στη Θεσσαλονίκη).

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δίκες των αγωνιστών γενικότερα και των συλληφθέντων/εισών της κατάληψης Πρυτανείας εν προκειμένω αποτελούν μια αφορμή για να θυμόμαστε τους αγώνες του χθες, τα γεγονότα και τις συντροφικές σχέσεις που αυτοί έχτισαν, αλλά και τις μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες που φέρανε σαν αποτέλεσμα. Κι αυτό όχι για να αναπολούμε απλώς μια άνοιξη λίγα χρόνια πριν, αλλά να παίρνουμε δύναμη, ώστε να οικοδομήσουμε τις αντιστάσεις που είναι αναγκαίες σήμερα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης στις 3 Φεβρουαρίου 2025, που δικάζονται τα 16 συλληφθέντα άτομα της δεύτερης εκκένωσης της κατάληψης Πρυτανείας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 11/03/2021.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777

ΣΎΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΉ ΑΝΑΔΙΆΡΘΡΩΣΗ

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κάποια από τα συλληφθέντα άτομα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ»