Τα Κόκκινα Γιλέκα
Τα κόκκινα γιλέκα λοιπόν σημαίνουν ασφάλεια, αλληλεγγύη, χαρά και αγάπη. Σημαίνουν ελπίδα.
Λέξεις: Ελισάβετ Τζιουβάρα – Μυρτώ Τούλα
Η βιασύνη χαρακτηρίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων. Τρέχεις για να προλάβεις: το λεωφορείο, τα ραντεβού, την δουλειά. Δεν κοιτάς τι συμβαίνει γύρω σου, το άγχος και τα νεύρα επικρατούν στο μυαλό σου.
Κάπου εκεί στην ένταση και την βαβούρα συναντάς σε αρκετές γωνιές της πόλης, ανθρώπους στάσιμους και σιωπηλούς, που φορούν τα κόκκινα γιλέκα τους και κρατούν το περιοδικό τους στο χέρι, αποδεικνύοντας πόσο δύσκολο είναι να επιβιώνεις. Οι άνθρωποι αυτοί δίνουν μία άλλη πνοή στους δρόμους. Αυτοί είναι οι αόρατοι ήρωες της ημέρας, οι άνθρωποι του Περιοδικού Δρόμου ”Σχεδία”.
Δράσεις
Το προσωπικό της Σχεδίας αναζητά την ανάπτυξη δημιουργώντας και ανανεώνοντας την δράσεις του. Προσφέροντας στους πωλητές του ξεναγήσεις σε μουσεία, συμμετοχές σε παγκόσμιους αθλητικούς αγώνες και άλλες μορφές ψυχαγωγία ή διασκέδασης.
-Γκολ στην φτώχεια
Η ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων είναι μια κοινωνική πρωτοβουλία, με τον τίτλο «Γκολ στη Φτώχεια», που αξιοποιεί το άθλημα του ποδοσφαίρου για την ενεργοποίηση και κοινωνική (επαν)ένταξη συμπολιτών μας που βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στις πιο ακραίες τους μορφές. Στόχος της είναι η υποστήριξη ευπαθών ομάδων συμπολιτών μας, η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση, η κινητοποίησή των πολιτών ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικού αποκλεισμού. Η Εθνική Ομάδα Αστέγων συμμετέχει κάθε χρόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων.
-Ένας Καφές Σε Περιμένει
Ο «καφές που περιμένει» είναι ένας καφές που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη ενός καφενείου ή μιας καφετέριας, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τον πληρώσει ο ίδιος. Με αυτή την δράση ο καθένας που έχει ανάγκη έναν καφέ και δεν μπορεί να τον απολαύσει σε ένα καφενείο ή μία καφετέρια μπορεί να απολαύσει την απλή συνήθεια που όλοι επιζητούμε όταν ανοίγουμε τα μάτια μας. Επιπλέον στόχος του ”ένας καφές σε περιμένει” είναι η κοινωνικοποίηση και η οικονομική ενίσχυση διαφόρων καφενείων σε όλη την χώρα.
-Αόρατες Διαδρομές
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα περιηγήσεων στο κέντρο της Αθήνας με οδηγούς (νυν και πρώην) άστεγους συμπολίτες μας. Οι διαδρομές που ακολουθούν οι περιηγήσεις της «σχεδίας» περιλαμβάνουν κάποιες από τις σημαντικότερες κοινωνικές δομές του κέντρου της πόλης (συσσίτια, υπνωτήρια, κέντρα απεξάρτησης, κέντρα ημέρας κ.ά). Οι οδηγοί δίνουν πληροφορίες για τις υπηρεσίες που παρέχει κάθε δομή, αλλά και πώς οι ίδιοι έχουν βιώσει ή εξακολουθούν να βιώνουν τη ζωή στο δρόμο, τις ανθρώπινες σχέσεις, την ποιότητα των υπηρεσιών, την ανθρωπογεωγραφία των δομών και του δυναμικού τους, που πασχίζει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του αγώνα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά και της διαφύλαξης της αξιοπρέπειάς μας, ως άτομα και ως κοινωνία.
Προσωπικά βιώματα και συναισθήματα πωλητών
Η κυρία Μαρία, που είναι περίπου 2 χρόνια στην Σχεδία, μας περιέγραψε το πόσο δύσκολο είναι να στέκεσαι εκτεθειμένος πέντε ώρες, στον δρόμο συχνά απέναντι σε έντονα καιρικά φαινόμενα.
Μας έδειξε τι θα πει να σε αγνοούν και να σε αποφεύγουν, όμως η πιο γλυκιά της ανταμοιβή είναι το καλημέρα που θα ακούσει από έναν περαστικό που ενδιαφέρθηκε απλά για το πώς αισθάνεται. Είναι από την Βουλγαρία, πέρασε τα όρια της φτώχειας και βρέθηκε στον δρόμο ωστόσο τίποτα δεν την εμπόδισε για να ξανασταθεί στα πόδια της.
Ο Ελευθέριος Φωτίου, είναι πωλητής της Σχεδίας από τότε που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Γράφει ποιήματα, εργάζεται 4-5 ώρες την μέρα εκτός Κυριακής και περιγράφει την Μη Κυβερνητική Οργάνωση σαν μία μεγάλη γιορτή και οικογένεια. Και οι δύο δήλωσαν πως δεν μπορούν να περιγράψουν τι σημαίνει αυτό το περιοδικό δρόμου που εμείς πολλές φορές αγνοούμε.
