Θεσσαλονίκη: Ανοχύρωτοι χωρίς πρόληψη απέναντι στον καρκίνο

Την ώρα που οι καρκίνοι στην Ελλάδα, αυξάνονται χρόνο με το χρόνο, με τον καρκίνο να αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου στη χώρα, στη Θεσσαλονίκη το μοναδικό κέντρο πρόληψης της ασθένειας υπολειτουργεί, η κινητή μονάδα ελέγχου που διαθέτει το Θεαγένειο, παραμένει παρκαρισμένη και παροπλισμένη από το 2020, ενώ το ίδιο το νοσοκομείο καλείται να δώσει τη μάχη με την επάρατη νόσο, χωρίς το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Αν επισκεφτεί κανείς την Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας καρκινοπαθών Νίκος Κούρκουλος, στην οδό Ερατούς, στην περιοχή της Πυλαίας, θα παρατηρήσει στην αριστερή πλευρά των εγκαταστάσεων, μέσα στον αύλειο χώρο, σταθμευμένη μία «νταλίκα».

Πρόκειται για την Κινητή Μονάδα Προληπτικού Ελέγχου του Θεαγένειου Νοσοκομείου, η οποία δημιουργήθηκε για να διενεργεί προληπτικούς ελέγχους και να ενημερώνει τους πολίτες για τον καρκίνο, με εμβέλεια όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Από το 2020 παραμένει σταθμευμένη και ανενεργή διότι δεν υπάρχει το προσωπικό που απαιτείται για να λειτουργήσει η μονάδα.

Δίπλα στο Θεαγάνειο Νοσοκομείο, στην οδό Θεαγένους Χαρίση, στο ισόγειο μίας πολυκατοικίας, στεγάζεται το Κέντρο Προληπτικού Ελέγχου «Γιώργος Γεννηματάς», το οποίο διενεργεί ελέγχους για τον καρκίνο του μαστού, του ουρολογικού καρκίνου και του γαστρεντερολογικού καρκίνου. Οι έλεγχοι γίνονται καθημερινά, αλλά μόνο από τις 11 το πρωί μέχρι τις δύο το μεσημέρι. Πριν από την πανδημία το Κέντρο λειτουργούσε κανονικά, όλη  την πρωινή βάρδια, αλλά λόγω της υποστελέχωσης του νοσοκομείο, αυτή τη στιγμή λειτουργεί μόλις 3 ώρες την ημέρα.

Όπως τονίζει η Έλσα Αβραμίδου, μέλος της διοίκησης της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Θεσσαλονίκης και γιατρός του Θεαγένειου Νοσοκομείου «δυστυχώς η πρόληψη του καρκίνου έχει εγκαταλειφτεί από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η κινητή μονάδα που πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην πρόληψη, αλλά και στην ενημέρωση για τον καρκίνο, να μη λειτουργεί, και το Κέντρο Πρόληψης Γ. Γεννηματάς να υπολειτουργεί, κυρίως λόγω έλλειψης ιατρικού και νοηλευτικού προσωπικού. Αυτή η κατάσταση δεν βοηθά και αυτό φαίνεται και στη λειτουργία του ίδιου του νοσοκομείου, όπου σε όλες σχεδόν τις κλινικές υπάρχουν ελλείψεις σε γιατρούς και έμπειρους νοσηλευτές».

«Προσπαθούν να καλύψουν τα κενά με επικουρικούς, αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται», τονίζει και αναφέρει ότι στο Θεαγένειο οι ανάγκες θεραπείας και νοσηλείας είναι τεράστιες και λόγω έλλειψης προσωπικού, οι χημειοθεραπείες καθυστερούν ενώ η πρόληψη είναι σχεδόν ανύπαρκτη. «Το θέμα της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης στον καρκίνο είναι μείζον διότι σώσει ζωές ενώ μειώνει τις θεραπείες και τις εγχειρήσεις» τονίζει και αναφέρει ότι πολλοί ασθενείς λόγω των ελλείψεων κατευθύνονται αρχικά στον ιδιωτικό τομέας αλλά σε δεύτερο χρόνο επιστρέφουν στο ΕΣΥ και στο Θεαγένειο, διότι οι θεραπείες είναι πολύ ακριβές.

Δραματική αύξηση των θανάτων από καρκίνο στην Ελλάδα

Ένα από τα συνηθισμένα «ιατρικά» ανέκδοτα, τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκης αφορούν το νέο ογκολογικό νοσοκομείο της πόλης, έργο όπως τόσα άλλα που ανακοινώνονται και εξαγγέλλονται αλλά δεν υλοποιούνται.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και μπορεί όλη αυτή η «οπερέτα» με τις εξαγγελίες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις να προσφέρει επικοινωνιακό θέαμα, όμως όταν πρόκειται για την υγεία, και δη για τον θανατηφόρο καρκίνο, η οπερέτα των εξαγγελιών καταντά κοροϊδία και προσβολή, όταν μάλιστα στη χώρα μας εικοσιτέσσερις χιλιάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο από καρκίνο ενώ περίπου 37.000 άνθρωποι προσβάλλονται από κάποια μορφή της νόσου.

Τα στοιχεία καταγράφει ο Διεθνής Οργανισμός για την Έρευνα του Καρκίνου (IARC), ο οποίος διαπιστώνει ότι η Ελλάδα παρουσιάζει σταθερή αυξητική τάση στους θανάτους από καρκίνο ενώ στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες οι τάσεις είναι σταθερά πτωτικές από τα μέσα της δεκαετίας του 1980.

Μάλιστα η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, με αφορμή την 4η Φεβρουαρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου, επισημαίνει ότι το μεγαλύτερο όπλο για την προστασία της δημόσιας υγείας, της ευημερίας και της κοινωνικής στήριξης του πληθυσμού, είναι η ανάπτυξη στρατηγικών πρόληψης.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., ο καρκίνος έχει αυξητικές τάσεις σε όλες τις χώρες του κόσμου και υπολογίζεται ότι μέχρι το 2035 θα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου και οι θάνατοι, από 7,6 εκατομμύρια που ήταν το 2008, μέχρι το 2030 αναμένεται να φτάσουν 13,1 εκατομμύρια. Επίσης το 70% όλων των θανάτων από καρκίνο συμβαίνει σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, ενώ περίπου το 30% των θανάτων οφείλονται σε διατροφικούς παράγοντες και παράγοντες συμπεριφοράς όπως κάπνισμα, χαμηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.

Ακόμα και σήμερα, ο καρκίνος αποτελεί για την Ελλάδα τη δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Αποτελεί, όμως, την πρώτη αιτία θανάτου για την ηλικιακή ομάδα από 65 μέχρι 74 ετών.

Υπολογίζεται ότι μόνο το 25-30% των Ελληνίδων που θα έπρεπε να κάνουν Τεστ Παπανικολάου υποβάλλονται σε έλεγχο και μάλιστα μόλις μία φορά κάθε 2-3 έτη, ενώ εξάλλου μόλις το 40% των γυναικών που πρέπει να υποβάλλονται σε μαστογραφία, ελέγχεται μαστογραφικά.

Στη χώρα μας σχεδόν το ένα τέταρτο των θανάτων οφείλεται στον καρκίνο, αλλά το ελληνικό κράτος και οι ελληνικές κυβερνήσεις, πέρα από ανέξοδες εξαγγελίες και υποκριτικές ανησυχίες για το δημογραφικό, το μόνο που φροντίζουν είναι υπαρκτές κινητές μονάδες να μένουν ακίνητες και ανενεργές και κέντρα πρόληψης να υπολειτουργούν λόγω κόστους.