Θεσσαλονίκη: Τραυματίας των Τεμπών διαμαρτυρήθηκε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου

Παρέλαση μετ’ εμποδίων για να διαμαρτυρηθεί για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών αλλά και μνήμης και για τους νεκρούς πραγματοποίησε τραυματίας της τραγωδίας.

Η Ευδοκία Τσαγκλή, όπως αναφέρει σε ανάρτησή της, στη Θεσσαλονίκη, άρχισε να περπατάει στο πεζοδρόμιο δίπλα από την παρέλαση, κρατώντας ένα πλακάτ που ανέγραφε «υπερήφανοι Έλληνες δεν τιμούν εθνικούς προδότες. Τέμπη 2023».

Στη δημοσίευσή της, περιγράφει τα εμπόδια που συνάντησε από αστυνομικούς που προσπάθησαν πολλές φορές να την σταματήσουν και να την αναγκάσουν να κρατάει κλειστό το πλακάτ, έτσι ώστε να σταματήσει την παρέλαση – διαμαρτυρία που επιθυμούσε.

Σήμερα στάθηκα στην εκκίνηση της παρέλασης στην παραλία της Θεσσαλονίκης και ήρθε ένας μη ένστολος αστυνομικός (χωρίς να εχω ανοίξει το χαρτόνι) κάνοντας μου επίπληξη. Απομακρύνθηκα και άνοιξα το χαρτόνι παρακάτω όπου ένας ευγενέστατος άλλος (μη ένστολος) αστυνομικός μου είπε ότι… pic.twitter.com/EXaSP3Cud7

— Ευδοκία (@evdokeah) March 25, 2024

Αναλυτικά όσα αναφέρει:

«Σήμερα στάθηκα στην εκκίνηση της παρέλασης στην παραλία της Θεσσαλονίκης και ήρθε ένας μη ένστολος αστυνομικός (χωρίς να έχω ανοίξει το χαρτόνι) κάνοντας μου επίπληξη. Απομακρύνθηκα και άνοιξα το χαρτόνι παρακάτω όπου ένας ευγενέστατος άλλος (μη ένστολος) αστυνομικός μου είπε ότι δεν μπορώ να μείνω εκεί με το χαρτόνι ανοιχτό. Τον ρώτησα γιατί, αν κάνω κάτι παράνομο, ρωτώντας τον αν έχουμε δημοκρατία. Μου είπε «ακολουθώ εντολές».

Του είπα ότι δεν θέλω να βρει τον μπελά του εξαιτίας μου αλλά ότι αυτό δεν είναι σωστό, ρωτώντας τον αν μπορώ να πάω προς το σπίτι μου (μετά τον Λευκό Πύργο) με το χαρτόνι στα χέρια και το αποδέχτηκε. Ξεκίνησα λοιπόν παράλληλα της παρέλασης αλλά μετά από λίγο με σταμάτησε κι άλλος αστυνομικός, ένστολος (για πρώτη φορά) και αυτός πολύ ευγενικός. Μου είπε ότι μου το ζητάει προσωπικά ως άνθρωπος σαν χάρη, να κάτσουμε να δούμε μαζί την παρέλαση χωρίς να έχω ανοιχτό το χαρτόνι.

Του είπα ότι δεν συμφωνώ και αν είναι νόμιμο να συνεχίσω να πηγαίνω προς το σπίτι μου, παράλληλα με την παρέλαση, με το χαρτόνι στα χέρια. Επέμενε και του εξήγησα ότι ακόμα και η μητέρα μου αν το ζητούσε δεν θα το δεχόμουν, όπως δεν θα δεχόμουν και αν κάποιος άγνωστος μου έκανε πρόταση να κολυμπήσουμε στον Θερμαϊκό. Μου είπε ότι αυτό θα ήταν παράλογο και απάντησα πως ακριβώς το ίδιο παράλογο είναι να μου ζητάει αυτή την «προσωπική χάρη» ως ένστολος.

Έκανα λοιπόν και εγώ την παρέλαση μου μέχρι τον Λευκό Πύργο παράλληλα στο πεζοδρόμιο, για να τιμήσω τους δικούς μας ήρωες, τους δικούς μας νεκρούς και ως υπερήφανη Ελληνίδα να μοιραστώ το μήνυμα πως όσοι έχουμε εθνική υπερηφάνεια, δεν τιμούμε τους εθνικούς προδότες που αποτελούν εθνική ντροπή. Δεν ξεχνάμε».