Τι απαντά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις δηλώσεις Σιμόπουλου-Ταχιάου
H νέα τοπική κόντρα με αφορμή το τραμ και τη θαλάσσια συγκοινωνία
Σχετικά με τη συζήτηση γύρω από την αναγκαιότητα λειτουργίας γραμμής τραμ και θαλάσσιας συγκοινωνίας ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Εδώ και 15 μήνες αναφέρω σε κάθε ευκαιρία πως η ολοκλήρωση του Μετρό Θεσσαλονίκης παραμένει απόλυτη προτεραιότητα: Η παράδοση σε λειτουργία της βασικής γραμμής δεν είναι το τέλος μιας υποχρέωσης προς τη Θεσσαλονίκη αλλά η αρχή ενός νέου κύκλου που θα κλείσει μόνο όταν υλοποιηθούν, -χωρίς χρονοτριβές και με σαφές χρονοδιάγραμμα- οι επεκτάσεις του τόσο προς τη δυτική πλευρά της πόλης, όσο και προς το Αεροδρόμιο, ώστε με ορίζοντα το 2040 να εξυπηρετεί το σύνολο του πολεοδομικού συγκροτήματος. Γιατί οι προσδοκίες της πόλης δεν καλύπτονται με την υπάρχουσα γραμμή του Μετρό.
Η πρόταση που καταθέσαμε για τη δημιουργία γραμμής τραμ και η λειτουργία της θαλάσσιας συγκοινωνίας όχι μόνο δεν φαλκιδεύει -όπως αφήνεται εντέχνως από κάποιους να εννοηθεί- την επέκταση του Μετρό αλλά αντίθετα, λειτουργεί συμπληρωματικά σε αυτό, ενισχύοντας τη βιώσιμη κινητικότητα και συμβάλλοντας παράλληλα στην αισθητική αναβάθμιση της πόλης.
Όσον αφορά στο μείζον ζήτημα της χρηματοδότησης του εγχειρήματος, είναι σαφές πως αναζητούνται ευρωπαϊκοί πόροι και δεν πρόκειται να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως άλλωστε συζητήσαμε πρόσφατα σχετικά με τον Επίτροπο Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού Απόστολο Τζιτζικώστα.
Διεκδικούμε με συνέπεια για την πόλη αξιόπιστες δημόσιες συγκοινωνίες αντάξιες του μεγέθους και των προσδοκιών της, ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών άλλων ευρωπαϊκών πόλεων με ανάλογα πληθυσμιακά δεδομένα που διαθέτουν πάνω από δύο συγκοινωνιακά μέσα, όπως για παράδειγμα είναι οι Βρυξέλλες, η Λισαβόνα, το Ντύσελντορφ, το Ελσίνκι, η Βουδαπέστη ή η Πράγα.
Για τη Θεσσαλονίκη, δεν υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια συμβιβασμού με τις χαμηλές απαιτήσεις αυτών που προκαλούν, υποστηρίζοντας πως η Θεσσαλονίκη δεν έχει ανάγκη από άλλα μέσα.
Βάζουμε τον πήχη ψηλά, γιατί αυτή είναι η συνειδητή επιλογή της πόλης. Είμαστε υπόλογοι μόνο στις προτεραιότητές της, σε ασφαλή απόσταση από μικροπολιτικά παιχνίδια εξουσίας που κρατούν την πόλη καθηλωμένη σε ένα μίζερο παρελθόν».
