Το clubbing στη Θεσσαλονίκη την μετά covid εποχή

Μπορεί η εστίαση και η νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης να μπήκαν στο «πάγο» λόγω των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία, όμως όλα πια δείχνουν να επιστρέφουν σε μία κανονικότητα. Δεν χωράει συζήτηση στο γεγονός πως η Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή έχει νυχτερινή ζωή. Μία βόλτα στο κέντρο της πόλης θα σε βοηθήσεις να το καταλάβεις. Από την άλλη σίγουρα ακόμα υπάρχουν και εκείνοι που αισθάνονται «μαγκωμένοι» αποφεύγουν τους χώρους με συνωστισμό και επιλέγουν πιο χαλαρά μαγαζιά για να διασκεδάσουν.

Βέβαια αυτό σημαίνει πως υπάρχει και clubbing στην πόλη; Όχι απαραίτητα. Στο μυαλό του απλού ανθρώπου η νυχτερινή έξοδος σε κάποιο bar αυτομάτως σημαίνει clubbing. Όμως κάτι τέτοιο είναι εσφαλμένο όπως εξηγεί ο dj και μέλος τoυ Street Outdoors Soundsystem, Γιάννης Πατελιώτης. 

Όπως εξηγεί στη Parallaxi το clubbing κατά τη γνώμη του στη Θεσσαλονίκη είναι ανύπαρκτο.

«Ό,τι γίνεται είναι προσπάθειες που είναι DIY με event που γίνονται one off και ως επί το πλείστον σε τοποθεσίες που είναι club. Επομένως νομίζω ότι η σκηνή της Θεσσαλονίκη είναι καθαρά eventιακή και δεν υπάρχει clubbing. Ειδικά μέσα στο χειμώνα στο κομμάτι της ηλεκτρονικής μουσικής δεν υπάρχει τίποτα. Νομίζω και την τελευταία χρονιά τουλάχιστον πριν την πανδημία ήταν στην ίδια μοίρα. Δεν θεωρώ ότι ο κορονοϊός κατέστρεψε το clubbing. Μπορώ να πω ότι η μετά covid-εποχή έχει επηρεάσει στο να γίνουν πολλά events. Αυτό γιατί ο κόσμος θέλει να κάνει πράγματα. Ο άλλος λόγος είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τα events ή γενικότερα με την μουσική είχαν αρκετά οικονομικά προβλήματα μέσα στην πανδημία, επομένως έπρεπε να γίνει ένα rebound»

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία κατάσταση στην οποία το κοινό ζητάει να γίνουν πράγματα αλλά και οι διοργανωτές έχουν ανάγκη διότι πρέπει να καλύψουν ένα κενό δύο ετών, που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έμειναν αστήριχτοι.

«Σε αντίθεση με την Αθήνα που μπορώ να σου πω ότι το clubbing έχει αρχίζει να ανθίζει ξανά και με αρκετές underground προσθήκες και club του εξωτερικού που έρχονται και κάνουν προσπάθειες. Στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει κάτι, ό,τι έχουμε είναι mainstream, δεν υπάρχει club ηλεκτρονικής μουσικής».

Ο κ. Πατελιώτης εξηγώντας τους λόγους που δεν ανοίγουν club στην πόλη αναφέρει ότι:

«Ένα club για να φτιαχτεί θέλει λεφτά. Πρέπει να βρεθεί ένας επιχειρηματίας να βάλει ένα σημαντικό ποσό. Στη σήμερον ημέρα ένα μεγάλο κομμάτι οφείλεται στην έλλειψη οράματος από τους ίδιους επιχειρηματίες. Για να κάνεις ένα club ηλεκτρονικής μουσικής είναι μεγάλο ρίσκο και θέλει μεγαλύτερο περιθώριο χρόνου για να δεις αν θα σου αφήσει κάποιο κέρδος. Οπότε για να ανοίξει ένα τέτοιο club πρέπει να συμβαδίσει η επιχειρηματικότητα, ένα οικονομικό background και το όραμα. 

Νομίζω για να κάνεις ένα τέτοιο club πρέπει να το έχεις και λίγο στο πετσί σου. Δεν μπορείς εύκολα να πεις ότι «είμαι ένας επιχειρηματίας που ασχολούμαι μ’ ένα άλλο κομμάτι τώρα θα ανοίξω ένα club ηλεκτρονικής μουσικής. Αυτό μπορείς να το κάνεις πιο εύκολα μ’ ένα πιο mainstream club. Επομένως για να δημιουργηθούν κλαμπ χρειάζεται ένα combo που δεν υπάρχει και δεν το βλέπω να έρχεται»

Ο κ. Πατελιώτης επισημαίνει πως στη Θεσσαλονίκη υπάρχει εμπορικό clubbing και έχοντας επαφές και με ανθρώπους από αυτό τον χώρο τονίζει ότι ούτε όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες πανηγυρίζουν, καθώς αντιμετωπίζουν μία υπερπληθώρα και πολλά μαγαζιά μεταξύ τους είναι ίδια. 

Επίσης όπως διευκρινίζει στη Θεσσαλονίκη υπάρχει μία παρανόηση του τι είναι το bar και το τι είναι το club.

«Η πόλη έχει ένα χαρακτηριστικό που το βλέπω τόσο έντονα μόνο εκεί ότι τα bar μένουν ανοιχτά μέχρι τις 6 το πρωί. Οπότε μέρη που δεν είναι φτιαγμένα για club στην συνείδηση πολλών είναι club. Όλα αυτά που βλέπουμε στα Λαδάδικα είναι μεγάλα bar, δεν έχουν την αισθητική του clubμ δεν έχουν πόρτα, δεν έχουν εισιτήριο…»

Επίσης κάνει γνωστό πως οι άνθρωποι που συνεχίζουν να στηρίζουν το clubbing στην μετά covid εποχή έχουν γίνει πιο ορεξάτοι.

«Αυτό μπορείς να το δεις από την διάθεση όσων έρχονται στα events. Βλέποντας το βέβαια από την επιχειρηματική σκοπιά έχουν μειωθεί σημαντικά οι καταναλώσεις. Παρατηρώ του τελευταίους 3-4 μήνες που υπάρχει η “έκρηξη” με τους λογαριασμούς πολλοί σκέφτονται αν θα πιούν δεύτερο ποτό ή παρατηρείται μεγάλη αύξηση στη μπύρα που κοστίζει 4 ευρώ. 

Όταν ξεκίνησε ο κορονοϊός και κάναμε τα πλάνα του τι θα κάναμε μετά εγώ είχα μία έντονη αίσθηση ότι ο κόσμος θέλει πολλή χαρά, αυτό που τελικά βλέπω είναι πως ο κόσμος θέλει πάρα πολύ δυνατή, έντονη μουσική. Υπάρχει στροφή του κόσμου προς το techno. Αυτό που παρατηρώ, όχι στα δικά μου τα event γιατί είναι απογευματινά, είναι ότι υπάρχει μεγάλη αύξηση στα ναρκωτικά. Αυτό βέβαια είναι ένα κοινωνικό παράδοξο γιατί είμαστε σε μία εποχή που ο κόσμος δεν έχει λεφτά να πιει δεύτερο αλλά έχει χρήματα να προμηθευτεί ναρκωτικά.»

Από την πλευρά του ο κ. Μιχάλης Φιδάνας, επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης γνωστού club στην πόλη αναφέρει ότι: «τα clubs που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι μετρημένα. Η έννοια το clubbing είναι πηγαίνω στο σκοτάδι, χορεύω, υπάρχει ελευθερία στην ένδυση. Αυτή τη στιγμή από το “πάω κάπου για να απελευθερωθώ και να περάσω καλά” φτάσαμε να γίνουμε αστυνομικοί με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και τους ελέγχους»

«Ο κόσμος θέλει να πάει σε club. Όμως το σκηνικό που ζούσαμε τόσο καιρό του “πρέπει να είσαι καθιστός, πρέπει να φεύγεις νωρίς” σιγά σιγά πέρασε στο υποσυνείδητο. Έχουν αλλάξει οι συνήθειες των ανθρώπων. Όταν επιστρέψαμε μετά την πανδημία ο κόσμος γύρισε “διψασμένος. Όμως αυτό συνέβη για 1-1μιση μήνα διότι το clubbing στη χώρα μας είναι περιορισμένο. Όταν έρχεται ο Απρίλιος-Μάιος και ανοίγει ο καιρός, κανείς δεν θέλει να κλειστεί μέσα. Γιατί όταν λέμε clubbing εννοούμε πως πάμε να ακούσουμε ηλεκτρονική, χορευτική μουσική σε κλειστό χώρο», δηλώνει.

Επίσης αναφορικά με τα μέτρα της κυβέρνησης για την πανδημία αναφέρει πως τα θύματα ήταν τα clubs.

«Το τελευταίο μέτρο που αναιρέθηκε ήταν οι όρθιοι στα μαγαζιά. Πράγμα που σημαίνει πως δεν μπορείς να κάνεις clubbing χωρίς να είσαι όρθιος. Όμως όλα τα bar – που μπορεί να παίζουν και κάποια κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής- είχαν σταντάκια και ανοίξανε. Τa club όμως όχι. Συνολικά στην Ελλάδα μπορεί να μην είναι ούτε και 10, πράγμα που σημαίνει ότι μέτρα έπαιρναν εναντίον μας δεν θα είχαν και πολλούς να αντιμετωπίσουν. Δεν ξέρω πόσο ευνοείται το clubbing στην χώρα μας. Όλο αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό για όσους θέλουν να κάνουν clubbing. Παρ’ όλα αυτά είμαι αισιόδοξος από τη στιγμή που υπάρχει διάθεση από τον κόσμο, θα αλλάξουν τα πράγματα»