Το παλαιότερο καφενείο της πόλης έγινε σύγχρονο take away café

Πριν από μερικούς μήνες το παλαιότερο καφενείο της πόλης, ένα από τα τελευταία εναπομείναντα στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης, έκλεισε για πάντα. Πριν από λίγες ημέρες την θέση του πήρε ένα σύγχρονο take away καφέ γνωστής αλυσίδας.

Για το καφενείο Καφαντάρη και την ιστορία του, το καφενείο των παιδικών μας αναμνήσεων υπάρχει εκτενές αφιέρωμα.

Το κτήριο που στέγαζε το καφενείο κατασκευάστηκε το 1917 από τον πολιτικό μηχανικό Ωραιόπουλο, ο οποίος είναι υπεύθυνος για πολλά από τα κτήρια της περιοχής. Το Καφαντάρι αρχικά ξεκίνησε να λειτουργεί ως καφενείο – λαϊκό κέντρο διασκέδασης, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Ήταν δηλαδή καφενείο που κάποιες μέρες φιλοξενούσε ορχήστρα και λαϊκά σχήματα της εποχής. Από το Καφαντάρι έχουν περάσει μεγάλες προσωπικότητες του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης και ο Μπάτης. Την ημέρα των εγκαινίων, για να φέρει καλοτυχία, αλλά και για να προσφέρει μελλοντικά δροσιά με την σκιά του στους καθήμενους, φυτεύτηκε ένα δέντρο, το οποίο μεγάλωσε και στέκει εκεί απ’ έξω αγέρωχο μέχρι και σήμερα, χαρίζοντας το καλοκαίρι απλόχερα την σκιά του σε όσους κάθονται έξω στο υπερυψωμένο μπαλκονάκι. Από τον Καφαντάρη, το καφενείο πέρασε στα χέρια του Χρήστου Βλαβενίδη, ο οποίος το άφησε το 1965 και το πήρε ο Καρυοφύλλης Διαμαντακίδης που ήρθε από το Μικρόκαρπο Κιλκίς να εγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη. Από αυτόν πέρασε στον γιο του Δημήτρη και έπειτα στην κόρη του την Αφροδίτη, η οποία παρά τις δυσκολίες προσπάθησε να το κρατήσει ανοιχτό. Πριν από μερικούς μήνες και ενώ η προσέλευση είχε μειωθεί δραματικά σε ένα καφενείο που παλαιότερα έσφυζε από ζωή, η Αφροδίτη αναγκάστηκε να το κλείσει.

Διαβάστε περισσότερα: Έκλεισε το θρυλικό «Καφαντάρι», το παλαιότερο καφενείο της Θεσσαλονίκης

Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για το ακίνητο και πολλές θεωρίες για την μελλοντική του χρήση. Πολύ γρήγορα ξεκίνησαν οι εργασίες ανακαίνισής του και τελικά το παλαιότερο καφενείο της πόλης έδωσε την θέση του σε ένα σύγχρονο υποκατάστημα αλυσίδας καφέ. Οι εποχές αλλάζουν, και η αγορά της πόλης προσαρμόζεται στις νέες συνήθειες. Αρκετά σημεία εντός του καταστήματος μετά την ανακαίνιση έμειναν ανέπαφα, όπως τα πατώματα, η ξύλινη πρόσοψη, το υπερυψωμένο μπαλκονάκι, το μεγάλο δέντρο, για να θυμίζουν την ιστορία του κτηρίου. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της περιοχής που είδαν να περνάνε από το καφενείο της γειτονιάς τους τρεις γενιές ιδιοκτητών μέχρι και σήμερα και παρά την μεγάλη αλλαγή στο περιβάλλον, συνηθίζουν κάποιες φορές να πίνουν τον καφέ τους στο μπαλκονάκι που το καλοκαίρι προσφέρει γι’ αυτούς δροσιά και πολλές αναμνήσεις.