Το θλιβερό ξεχαρβάλωμα των γειτονιών

Λέξεις/Εικόνα: Βενετία Κουτσού

Οι γειτονιές ανάμεσα σε Βούλγαρη με Μαρτίου, κάτω από Νέα Εγνατία έχουν ένα θλιβερό ξεχαρβάλωμα.

Τα κτίρια αλλοπρόσαλλα, αποτελούν περισσότερο αποθηκευτικούς χώρους υπερχειλισμένων διαμερισμάτων με χρωματικούς πειραματισμούς επαναστατημένων ενοίκων (κάθε όροφος και άλλη επανάσταση), ενώ οι δρόμοι αναστενάζουν από παρκαρισμένα σε διάφορους σχηματισμούς και τα στενά πεζοδρόμια διακοσμούν ακαθαρσίες σκύλων.

Είναι κι εκείνα τα ξεχασμένα καφενεία και τα συνεργεία αυτοκινήτων που σε πάνε απευθείας στα 80s και απλώνονται ως το πεζοδρόμιο, με ενθουσιώδεις παρκαριστές, που σταματούν το χρόνο μέχρι να σε χαζέψουν να παρκάρεις και να παρέμβουν αν χρειαστεί, για να συνεχίσουν αμέσως μετά τον καφέ τους.

Κι ύστερα είναι το βράδυ. Ήσυχη και σκοτεινή, η γειτονιά καλύπτει την ασχήμια της με νύχτα και με παράταιρες σκιές.

Τότε πρέπει να τις περπατήσεις. Τότε μόνο σου αποκαλύπτεται αυτή η μονοκατοικία κι ας έχεις περάσει χίλιες φορές απ’ το στενό αυτό.

Βράδυ Τετάρτης στην οδό Αχιλλέα Σαμοθράκη. Μικρή στάση και μια σύντομη έρευνα γι’ αυτόν. Ήταν γιατρός και συγγραφέας από την Αλεξανδρούπολη.