Είδαμε από κοντά το μουσικό μέλλον της Θεσσαλονίκης!
Σε μια συναυλία, πριν μερικές μέρες, σκέτη αγκαλιά.
Λέξεις – εικόνες: Ιωάννα Πετρίδου
Τρία μουσικά σχήματα της πόλης μάς έγνεψαν «Έλα την Κυριακή» σ’ ένα «πάρτυ ρεφενέ» στο 8ball Club Thessaloniki και πήγαμε!
«Από τόπους ήρθαμε κι από τόπους φύγαμε κι ανταμώσαμε», όπως πρώτα αντάμωσαν οι Γκαϊλέ & ο Βασίλης Πετρίδης, οι Άιντε Ψιλά Ψιλά και οι Ρεβάνς, «έφεραν τα πέρατα» των ιδανικών και των μουσικών κόσμων τους «κοντά» και μας υπενθύμισαν ότι η συνέργεια είναι κομμάτι της ταυτότητάς μας, επιθυμία και ανάγκη. Είναι τρόπος τα δύσκολα να γίνουν ευκολότερα, ο προβληματισμός έμπνευση, το πρόβλημα λύση, η χαρά γλέντι, το κοινό παρέα που μεγαλώνει και στηρίζει τη δημιουργία.
Διαβάστε ακόμα: Έχει ομορφιά πολύ αυτός ο δίσκος!
Στην εποχή του εγώ, οι μουσικοί αυτοί επιμένουν στο εμείς, στη διαφορετικότητα που οδηγεί στην πρωτότυπη σύνθεση και ενισχύουν τη θέση τους εγκαινιάζοντας μια περίοδο κατά την οποία θα συμπράττουν όλο και συχνότερα στις μουσικές σκηνές. Σε εποχές μάλλον απαισιόδοξες, γίνονται «νερό, τροφή κι αγκίστρι» των περισσότερο αισιόδοξων σκέψεων και διαθέσεών μας και των καλύτερων προθέσεών μας.
Σ’ «αυτήν τη νυχτιά όρισαν το βλέμμα μας», «σώπασαν τους θορύβους της πόλης» και μας «είπαν ένα παραμύθι που μαγεύει». Πήγαμε στο Άγιο Νησί με τιμονιέρη τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Είδαμε Νεράιδες, τον Τρελό του Χωριού, τη Φροσούλα. Χορέψαμε με τον Λουκιανό και τον επαναστάτη γάτο Πέσι, αναζητήσαμε το νόημα της ζωής με τη Ζαΐρα και την Κίτη και τέλος «γίναμε μια αγκαλιά».
Γιατί «όταν δεν βαριέσαι να μπεις στα όνειρά σου», «το όνειρο γίνεται βάλσαμο» και για τους άλλους. Και η παρέα αυτή των μουσικών τόλμησε και τολμά για να μην πει ότι «για όσα δεν κάναν θέλουν άλλη μια ζωή». Έχοντας εισχωρήσει ήδη στην ελληνική δισκογραφία, ο Βασίλης Πετρίδης & Οι Γκαϊλέ με τον δίσκο “Δανεικά και Κλεμμένα” τον Σεπτέμβριο του 2017, ο Νίκος Χρηστίδης από τους Αϊντε Ψιλά Ψιλά με τον δίσκο “Ο Τρελός του Χωριού” και οι Ρεβάνς που τώρα ετοιμάζουν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, συνδιαμορφώνουν την ελληνική τραγουδοποιΐα. Το καταλαβαίνουμε κάθε φορά που σιγοτραγουδούμε τις δικές τους μελωδίες, κάθε στιγμή, όπως αυτή εδώ, που «κλέβουμε» τους στίχους τους για να εκφράσουμε νοήματα.
Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ό,τι κι αν κρύβει το μέλλον γι’ αυτούς, «πάντοτε πίσω να γυρνούν, να καταλήγουν» στη Θεσσαλονίκη για να απολαμβάνουμε το μυσταγωγικό δέσιμο του παραδοσιακού και σύγχρονου μουσικού λόγου.
*Όλες οι φράσεις του κειμένου σε εισαγωγικά είναι στίχοι δανεισμένοι από τα τραγούδια των Βασίλη Πετρίδη & Γκαϊλέ, Άιντε Ψιλά Ψιλά και Ρεβάνς
Ακούστε παρακάτω δείγμα δουλειάς από τα τρία μουσικά σχήματα:
