Τo δισκάδικο που νίκησε το χρόνο

Του Γιάννη Βήκα Εικόνες: Δημήτρης Παρίδης – dpphotography, Χριστίνα Παρασκευοπούλου

Η Θεσσαλονίκη, ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής, δεν κατάφερε να δείξει αξιοσημείωτη αντοχή στα μουσικά της στέκια, τα δισκάδικα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα περισσότερα δεν άντεξαν τη νέα εποχή και έκλεισαν. Στον ωραιότερο της δρόμο, όμως, υπάρχει ένα κομμάτι μουσικής ιστορίας της πόλης που όχι μόνο τα κατάφερε να επιβιώσει αλλά παρουσιάζει φέτος το νέο του δυναμικό πρόσωπο που σε αφήνει άφωνο με την μεταμόρφωσή του.

Αν δεν έχεις επισκεφθεί το δισκοπωλείο Stereodisc στο 4 της οδού Αριστοτέλους, χάνεις μια μουσική εμπειρία. Η ιστορία του μεγάλη, ενώ η ψυχή του καταστήματος, τα αδελφικά φιλαράκια, ο Κοσμάς και τη Μέμα, είναι αυτοί που το κρατάνε για χρόνια ζωντανό.

Τη δεκαετία του ’60 στο σημείο λειτουργούσε ουζερί. Το 1968, ένας Κερκυραίος φωτογράφος προερχόμενος από την Αθήνα, o Σταύρος, δημιουργεί εκεί το Stereodisc, το στέκι που θα διέθετε και θα εμπορευόταν αξεπέραστης, για την εποχή, ποιότητας στερεοφωνικά. Επίσης, είχε μια αγάπη για την κλασική μουσική και γι’ αυτό στο κατάστημα έβρισκες κορυφαίες εκδόσεις δίσκων συμφωνικής μουσικής. Το απόλυτο στέκι για τους λάτρεις των Labels: Deutsche Grammophon, HIS MASTERS VOICE, COLUMBIA RCA μεταξύ άλλων. Στη μία από τις δυο βιτρίνες του φιλοξενούσε πάντα σπουδαίες κλασικές ηχογραφήσεις ενώ εντός του γινόταν το αδιαχώρητο.

Για πολλά χρόνια το Stereodisc ήταν η γωνιά όπου θα μπορούσε να βρει κανείς υψηλής ποιότητας ήχο και μουσική. Λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’70 αναλαμβάνει την επιχείρηση η σύζυγός του, η θρυλική Αλέκα, επιμένοντας στο κλασικό ρεπερτόριο. Τέλη της δεκαετίας του ’70 στην επιχείρηση μπαίνει ο γιος της Σπύρος και το Stereodisc “ανοίγει” τους μουσικούς του ορίζοντες και στρέφεται σε νέες μουσικές κατευθύνσεις. Η ανεξάρτητη βρετανική, αμερικανική και αυστραλέζικη μουσική σκηνή βρίσκουν έναν φιλόξενο χώρο στην πόλη μας. Ο Κοσμάς αρχίζει να εργάζεται στο κατάστημα από το 1984 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έρχεται η Μέμα για να συνεχίσουν μαζί, φτιάχνοντας ένα συναρπαστικό δίδυμο με κοινό παρανομαστή την αγάπη προς τη μουσική.

Από το 2002, η διαχείριση του μαγαζιού περνάει και τυπικά στους δύο φίλους, που είχαν γίνει οι πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στο κατάστημα-στέκι. Και οι πελάτες που τους επισκέπτονται κατά κάποιο τρόπο γίνονται παράλληλα και φίλοι. «Υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν μουσική από εμάς εδώ και 20 με 30 χρόνια, επομένως έχουμε αποκτήσει δεσμούς αγάπης μαζί τους». Ωστόσο, μας εξηγούν πως και «κάθε νέος πελάτης που έρχεται, γίνεται φίλος, διότι η λατρεία που έχουν για τη μουσική και η θέλησή τους να την εξερευνήσουν τους κάνει ανθρώπους της ίδιας κοπής, συνδέονται μουσικά».

Ο Κόσμας και η Μέμα έχουν υιοθετήσει μια διαφορετική προσέγγιση, εντάσοντας τη διαπροσωπική σχέση μέσα στο ταξίδι αυτό της μουσικής, με κουβέντα και φιλική διάθεση παρέας με τους πελάτες, πετυχαίνοντας μια τελείως διαφορετική εξυπηρέτηση από αυτή που παρείχαν τα μεγάλα δισκοπωλεία που λειτουργούσαν κάποτε στην πόλη. Αυτή η μια σχέση που ήταν καθαρά συναλλακτική και τυπική, γεγονός που τους έκανε να ξεχωρίσουν και ν’ αντέξουν σε καιρούς με κρίση, και στη μουσική βιομηχανία και στην τσέπη των καταναλωτών. «Το 2002, όταν πήραμε το μαγαζί στα χέρια μας, υπήρχε κάμψη στη μουσική βιομηχανία, ενώ από την εποχή της κρίσης τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα, όμως η αγάπη του κόσμου για εμάς και τη μουσική μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε ακόμη μια εστία πολιτισμού για την πόλη. Πολύς κόσμος έρχεται για να ενημερωθεί για νέα ακούσματα, έρχονται εδώ για να μάθουν νέους καλλιτέχνες, ν’ αποκτήσουν νέα μουσικά ερεθίσματα με τη βοήθειά μας. Ακόμη και μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν περάσει από εμάς, για να τους προτείνουμε μουσική», μας λένε χαρακτηριστικά.

Στο δισκάδικο συχνάζουν πολλοι γνωστοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί της πόλης, πολλοί djs των μαγαζιών και ακροατές που το έχουν περίπου σαν μουσικό φροντιστήριο. Αν και γύρω του υπήρχαν δεκάδες μεγαθήρια όπως ο Πάτσης, το Metropolis, το Virgin, το Blow up… το μόνο που κατάφερε να αντέξει στο χρόνο λόγω προσωπικότητας και επιμονής ήταν το Stereodisc.

Στη νέα του εποχή που ξεκινά τώρα, με μια μοντέρνα, καλαίσθητη ανακαίνιση που υπογράφει ο Νίκος Δήμτσας του αρχιτεκτονικού γραφείου archigraph, μπαίνει δυναμικά στο χάρτη με τα πιο ενδιαφέροντα καταστήματα της πόλης, αφιερώνοντας στο πατάρι έναν εξαιρετικής αισθητικής χώρο για το βινύλιο που επιστρέφει.

Σχετικά με το βινύλιο, μας εξήγησαν πως «υπάρχει από πέρυσι μια τρομακτική αύξηση της τάξης του 300%, μιας και εμφανίζεται ξανά η ανάγκη στον κόσμο να έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο, να το μυρίσει, να το αγγίξει, να παρατηρήσει το εξώφυλλο και το συνοδευτικό έντυπο.» Επίσης, μάθαμε πως «σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες, νέοι και παλαιοί, βγάζουν και βινύλιο, διότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση».

Όσον αφορά το επάγγελμά τους, οι ίδιοι δηλώνουν πως «η μουσική είναι η ζωή τους και τη δουλειά αυτή δεν την κάνουν μόνο για βιοποριστικούς λόγους, αλλά διότι η μουσική είναι απαραίτητη για την ύπαρξή τους, για να μπορούν να νιώθουν ωραία ως άνθρωποι και νιώθουν τυχεροί που κάνουν μια δουλειά που τους δίνει ζωή».

Το Stereodisc αποτελεί ένα σύμβολο της Θεσσαλονίκης που έχει κάνει γνωστούς καλλιτέχνες που δεν ήξερε ο πολύς κόσμος, μια κοιτίδα πολιτισμού που προσελκύει κόσμο όλων των ηλικιών, δίνει ζωή στη Θεσσαλονίκη.

Η Μέμα μας αναφέρει πως «μπορεί η πλειοψηφία των επισκεπτών να είναι της δικής μας γενιάς, ωστόσο έρχονται και πολλοί πιτσιρικάδες που αγαπούν τη μουσική και διαθέτουν από το χαρτζιλίκι τους χρήματα για ν’ αγοράσουν όλο το πακέτο και όχι να κατεβάσουν τα τραγούδια που θέλουν από το διαδίκτυο». Επίσης η ίδια πιστεύει πως «οι άνθρωποι που ζουν με τη μουσική στην καθημερινότητά τους έχουν ένα πιο νεανικό στυλ, άσχετα από την ηλικία, ενώ είναι σαφώς πιο ανοιχτόμυαλοι και freespirit».

Δύο άνθρωποι με μουσική παιδεία, έτοιμοι να σας οδηγήσουν στα πιο όμορφα μονοπάτια της πέμπτης τέχνης, θα σας κάνουν σίγουρα να ξαναβρείτε νόημα στην αγορά και τη στήριξη της μουσικής που αγαπάτε. Κάντε μια βόλτα από το κατάστημα που διατηρούν στην καρδιά της οδού Αριστοτέλους και δεν θα χάσετε. Ακόμη κι αν φύγετε με άδεια χέρια, η αίσθηση ότι αποκτήσατε δυο καινούργιους φίλους που μοιράζονται την ίδια αγάπη με σας για τη μουσική, θα σας φτιάξει τη μέρα.