Βρες το λάθος σε αυτή την εικόνα
Και πώς διορθώνεται;
Είναι γεγονός ότι στη Θεσσαλονίκη κάθε ελεύθερη επιφάνεια θεωρείται πρόχειρος «καμβάς» για την εξωτερίκευση σκέψεων και συναισθημάτων του καθενός. Λάθος, μεγάλο λάθος, πολύ περισσότερο όταν αυτές οι επιφάνειες αφορούν σημαντικά μνημεία της πόλης και μάλιστα σε εποχές που οι τουρίστες καταφθάνουν από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για να μάθουν, μεταξύ άλλων, την Ιστορία της.
Το Ανάκτορο του Γαλερίου έχει αποκτήσει μια εξωστρέφεια το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω των συχνών πρωτοβουλιών του Σωματείου Φίλων του Ιστορικού Κέντρου, που σε συνεργασία με άλλες ομάδες και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης διοργανώνουν σε τακτική βάση δωρεάν ξεναγήσεις και συναυλίες εντός του χώρου. Μάλιστα, σε λίγες μέρες από τώρα προετοιμάζουν μια δωρεάν συναυλία κάτω από τ’ αστέρια με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής.
Ωστόσο, κάποιοι δεν φαίνεται να δείχνουν ούτε τον ελάχιστο σεβασμό. Το σύνθημα που φιγουράρει από προχθές στη νότια όψη του μνημείου προκαλεί ανατριχίλες. Έχουμε δει παρόμοια στην Καμάρα, το Λευκό Πύργο, τώρα ήρθε και η σειρά του Ναβαρίνου. Η βεβήλωση δεν είναι ούτε δικαίωμα ούτε κατάκτηση. Είναι καφρίλα και έλλειψη παιδείας.
Η ιστορία του Γαλεριανού συγκροτήματος
Το Γαλεριανό Συγκρότημα, το σημαντικότερο μνημειακό σύνολο της Θεσσαλονίκης, κτίστηκε στο μεταίχμιο δύο κόσμων, του ρωμαϊκού και του βυζαντινού. Η ανέγερσή του ξεκίνησε στο τέλος του 3ου με αρχές του 4ου μ.Χ. αι., όταν ο καίσαρ Γαλέριος Ουαλέριος Μαξιμιανός (293-311μ.Χ.) επέλεξε τη Θεσσαλονίκη ως έδρα του ανατολικού τμήματος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Κατά την παλαιοχριστιανική εποχή σημαντικοί αυτοκράτορες του 4ου αιώνα, διέμεναν κατά καιρούς στη Θεσσαλονίκη, λόγω της σπουδαιότητάς της και της γεωγραφικής της θέσης ανάμεσα στη Ρώμη και στη Νέα Ρώμη-Κωνσταντινούπολη.
Σημαντικά οικοδομικά κατάλοιπα του Συγκροτήματος, ήρθαν στο φως με τις ανασκαφές που διεξήχθησαν στο β΄ μισό του 20ου αιώνα. Συγκεκριμένα, οι πρώτες ανασκαφικές τομές στην περιοχή της σημερινής πλατείας Ναυαρίνου, όπου βρίσκεται ο επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος του ανακτόρου, ξεκίνησαν το 1950 υπό την επίβλεψη του Εφόρου Αρχαιοτήτων Χ. Μακαρόνα, ο οποίος αποκάλυψε ένα από κυριότερα κτίσματα του συγκροτήματος το Οκτάγωνο, και συνεχίσθηκαν το 1962 όταν ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη διαμόρφωση του χώρου, και την κατεδάφιση των προσφυγικών οικίσκων που υπήρχαν εκεί.
Η έρευνα ολοκληρώθηκε σταδιακά τη δεκαετία του ΄60 αποκαλύπτοντας τα ερείπια σημαντικών οικοδομημάτων. Την ίδια χρονική περίοδο, με τη διάνοιξη της οδού Δ. Γούναρη, ήρθε στο φως ένα ακόμη σημαντικό κτίσμα των ανακτόρων, η «Αψιδωτή αίθουσα».
Το 2008 ο αρχαιολογικός χώρος βραβεύθηκε, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Europa Nostra, για την εξαιρετική και υποδειγματική αποκατάσταση και συντήρηση των ερειπίων, καθώς και για το σύνολο των επεμβάσεων που μετέτρεψαν έναν εγκαταλελειμμένο χώρο σε άρτια οργανωμένο και με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, πόλο έλξης στην καρδιά της σύγχρονης πόλης.
Ήταν το 2011 όταν ο αρχαιολογικός χώρος του ανακτόρου στην πλατεία Ναυαρίνου έκλεισε, λόγω έλλειψης κονδυλίων για την πρόσληψη αρχαιοφυλάκων, ενώ το υπερσύγχρονο, πληροφοριακό κέντρο του Γαλεριανού Συγκροτήματος, στην οδό Δ. Γούναρη, που κατασκευάστηκε το 2015, σταμάτησε να λειτουργεί το 2016 για τον ίδιο λόγο. Έκτοτε ο αρχαιολογικός χώρος, καθώς δεν φυλασσόταν παρέμενε μη επισκέψιμος για τους δημότες και τους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης και υφίστατο κάθε είδους φθορές και βανδαλισμούς (καταστροφή φωτιστικών και ενημερωτικών πινακίδων, γκράφιτι, κ.λ.π).
Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, και μετά από επτά ολόκληρα χρόνια που δεν ήταν επισκέψιμο για το κοινό, το Ανάκτορο του Γαλερίου άνοιξε ξανά τις πύλες του για τον κόσμο.
