Η αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου είναι παράνομη

Σχεδόν όλη η αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου είναι παράνομη και η υπόσχεση του προέδρου της Βραζιλίας να εξαλείψει τη μάστιγα αυτή δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστική με δεδομένη την έλλειψη διαφάνειας όσον αφορά τη χρήση των γαιών στην περιοχή αυτή, εκτίμησαν οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος σε έκθεσή τους που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες Δευτέρα.

Η έκθεση, καρπός έρευνας που διενεργήθηκε από πανεπιστημιακούς και ειδικούς οργανώσεων προστασίας του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένου του βραζιλιάνικου παραρτήματος του World Wildlife Fund (WWF), υπογραμμίζει πως το 94% της καταστροφής του δάσους στην Αμαζονία και στην περιοχή «Ματουπίμπα», που συμπεριλαμβάνει τμήματα των πολιτειών Μαρανιάου, Τοκαντίνς, Πιαουί και Μπαΐα, είναι παράνομη. Η κατάσταση αυτή οφείλεται κυρίως στην ανικανότητα των αρχών να απογράψουν, για παράδειγμα, τη νόμιμη χρήση των γαιών αυτών από τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τους υλοτόμους, υπογραμμίζεται στην έκθεση.

«Η διαφοροποίηση μεταξύ της νόμιμης και της παράνομης υλοτομίας είναι παράγοντας-κλειδί για να εξασφαλιστεί ότι η γεωργική και η δασική παραγωγή δεν θα αμαυρώνεται από περιβαλλοντικά εγκλήματα», εξηγείται στο κείμενο. Αφότου ανέλαβε την εξουσία ο Ζαΐχ Μπολσονάρου, το 2019, η αποψίλωση του τροπικού δάσους έχει κορυφωθεί: τους δώδεκα μήνες ως τον Αύγουστο το 2020, η αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου αυξήθηκε κατά 9,5%, καταστράφηκε επιφάνεια μεγαλύτερη από αυτήν ολόκληρης της Τζαμάικας, σύμφωνα με επίσημα δεδομένα. Ο ακροδεξιός πρόεδρος δέχεται έντονη διεθνή πίεση για να αλλάξει πολιτική ως προς το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Η αγροτοδιατροφική βιομηχανία της χώρας του, στην οποία ξεχωρίζουν μεγάλοι εξαγωγείς κρέατος και σόγιας, ανησυχεί για τις συνέπειες αυτής της πίεσης.

Παρά την υπόσχεση που έχει κάνει ο Ζαΐχ Μπολσονάρου ότι θα έχει εξαλείψει την παράνομη αποψίλωση του δάσους ως το 2030, την οποία οι συντάκτες της έκθεσης χαρακτηρίζουν μη ρεαλιστική, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε σχέδιο νόμου που χαλαρώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος για τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και για τον τομέα της ενέργειας. Το κείμενο αυτό, το οποίο ακόμη εκκρεμεί να εγκριθεί από τη Γερουσία, προβλέπει ιδίως ότι θα αρκεί μια απλή υπόσχεση ότι θα τηρούνται οι κανόνες για την περιβαλλοντική προστασία για να αρχίζουν έργα διάνοιξης δρόμων ή εγκατάστασης γραμμών ηλεκτροδότησης.